Δευτέρα 8 Ιουνίου 2020

Ξανά στα γήπεδα με ολίγη από τα ίδια

Δεν ήταν λίγες οι φορές την περασμένη εβδομάδα που ένιωσα εντελώς ηλίθιος αφού ήμουν ο μοναδικός που επέμενε ότι ο Καρέρα δεν πρόκειται να ρισκάρει και να ξεκινήσει ούτε τον Ολιβέιρα, ούτε τον Αραούχο αλλά ούτε και τον Τσιγκρίνσκι. Παντού, σε όλα τα σάιτ και τις αθλητικές εφημερίδες έγραφαν για την ετοιμότητα και των τριών αυτών παικτών και πως ήταν φαβορί για να ξεκινήσουν στην εντεκάδα της ΑΕΚ. Μάλλον δεν γνωρίζουν καθόλου καλά τη νοοτροπία του Ιταλού. Τελικά αυτοί που δικαιώνονται σ' αυτόν τον τόπο είναι οι… ηλίθιοι.

Σίγουρα το χτεσινό ματς της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό, όπως και τα υπόλοιπα που διεξήχθησαν, είτε για τα πλέι οφ είτε για τα πλέι άουτ, δεν προσφέρονται για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων ως προς την αγωνιστική ετοιμότητα των ομάδων. Όταν προέρχονται από αποχή τριών μηνών δεν μπορείς να περιμένεις από τους ποδοσφαιριστές να μπουν μέσα στο γήπεδο και να αποδώσουν όπως στο διάστημα πριν από την διακοπή των πρωταθλημάτων. Και οι προπονητές ακόμα είχαν να διαχειριστούν μια πολύ δύσκολη και πρωτόγνωρη κατάσταση. Ανατράπηκαν τα πάντα με τον κορωνοϊό. Ούτε στην περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών δεν υπήρχε ποτέ τόσο μεγάλη περίοδος αγωνιστικής απραξίας, η οποία μάλιστα συνοδεύτηκε από την παντελή έλλειψη προπονήσεων. Ό,τι μπορούσε έκανε ο κάθε ποδοσφαιριστής από το σπίτι του για να διατηρηθεί σε μια υποτυπώδη φόρμα.

Το να αρχίσουμε λοιπόν να κριτικάρουμε συγκεκριμένους παίκτες για κακή απόδοση, λάθη και παραλείψεις στο χτεσινό ματς και αδόκιμο είναι και άνευ ουσίας. Είδαμε ανέτοιμους παίκτες, ανέτοιμες ομάδες και τραγικό ποδόσφαιρο. Κάτι που όμως λίγο-πολύ ήταν αναμενόμενο. Ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα έμοιαζε να έχει ξεχαστεί κάπου μέσα στην καραντίνα και ο Ολυμπιακός, που δεν ήταν και τίποτα το τρομερό, αναδείχτηκε από τους παίκτες του ΠΑΟΚ ήδη πρωταθλητής ενώ σε διαφορά απόδοσης από τον αντίπαλό του φάνταζε σαν υποψήφιος για το Διηπειρωτικό Κύπελλο. Ο Παναθηναϊκός είχε την τύχη (ναι, τύχη ήταν) να προηγηθεί η εσωτερική κρίση που προκάλεσε ο Αλαφούζος με την απόφασή του να τελειώσει τον Δώνη κι αυτό λειτούργησε σαν ντόπα που έφτιαξε τους παίκτες του αντί να τους ρίξει το ηθικό. Χτες έπαιξαν για τον εαυτό τους αλλά και για τον προπονητή τους. Μη ξεχνάει κανείς ότι το ρόστερ του Παναθηναϊκού απαρτίζεται από πολλούς πιτσιρικάδες που τους ανέδειξε ο Δώνης και τους έδωσε την ευκαιρία να ανοίξουν τα φτερά τους για μεγαλύτερα πράγματα και όλοι του χρωστάνε ευγνωμοσύνη.

Στην ΑΕΚ ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Πολλοί από τους παίκτες που κλήθηκαν να αγωνιστούν, προέρχονταν από μια περίοδο όπου δέχονταν έντονη αμφισβήτηση από τα μέσα αλλά και τους οπαδούς της ομάδας, ενώ οι συζητήσεις για αποχωρήσεις και αντικαταστάσεις βρίσκονταν σε ημερησία διάταξη. Καταλαβαίνετε τη διαφορά ψυχολογίας μεταξύ των παικτών των δύο ομάδων. Το περιστατικό μάλιστα που έρχεται να δικαιώσει αυτή την εκτίμησή μου ήταν αυτό με το επεισόδιο μεταξύ του Βέρντε και του Βράνιες που άφησε όλη την ομάδα με ανοιχτό το στόμα. Λένε κάποιοι ότι ευτυχώς που παρενέβη γρήγορα ο Καρέρα και τους υποχρέωσε να δώσουν τα χέρια και να ζητήσει ο ένας συγγνώμη από τον άλλο, με αποτέλεσμα το περιστατικό να θεωρηθεί ως μη γενόμενο. Να με συγχωρείτε αλλά δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Κανείς δεν συγχώρησε κανέναν και στην ομάδα άνοιξε μια πληγή που πιθανότατα θα αφορμίσει αργότερα αν παραμείνει ανοιχτή. Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι οι δύο παίκτες θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται στην ΑΕΚ και μετά το τέλος αυτής της αγωνιστικής περιόδου. Πάντως, το σωστό και το αναμενόμενο για έναν προπονητή που ξέρει να διαφυλάσσει τις ισορροπίες στα αποδυτήρια της ομάδας του θα ήταν να τους πετάξει και τους δύο έξω ταυτόχρονα και να τους επιβληθεί και ένα τσουχτερό πρόστιμο. Με όποιο αγωνιστικό κόστος. Σε ματς μάλιστα που είχε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει πέντε αλλαγές.

Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να προηγηθεί στο 65', όταν από την πλευρά των Σβάρνα και Λόπες δημιουργήθηκε ένα απαράδεκτο κενό και ο Ναγκί βρήκε την ευκαιρία να γυρίσει τη μπάλα παράλληλα για να πεταχτεί ο Μακέντα και να γράψει το 0-1.

Η ΑΕΚ ισοφάρισε στο 76' όταν ο Ολιβέιρα κινήθηκε ωραία στον άξονα, βρήκε αριστερά τον Λιβάγια και εκείνος με υπέροχο τελείωμα έκανε το 1-1 νικώντας τον Διούδη.

Ο Μπάρκας κλήθηκε να υπερασπιστεί τα γκολπόστ της ΑΕΚ μετά από σχεδόν τέσσερις μήνες κι αυτό φάνηκε στην αντίδρασή του στη φάση του γκολ του Παναθηναϊκού.

Ο Μπακάκης δεν χρεώνεται με κανένα σοβαρό λάθος αλλά φάνηκε λίγος επιθετικά. Στα ελαφρυντικά του ότι έδωσε περισσότερη βαρύτητα στα αμυντικά του καθήκοντα φοβούμενος να βγαίνει μπροστά, ίσως και από την ανασφάλεια ότι μετά από τόσο καιρό αποχής θα αντιμετώπιζε δυσκολίες με τις έγκαιρες επιστροφές που θα απαιτούνταν να κάνει έχοντας απέναντί του έναν ταχύτατο επιθετικό.

Ο Λόπες φάνηκε από τους πιο επηρεασμένους από τη μακροχρόνια αποχή. Θύμισε τον κακό Λόπες της μετά τον σοβαρό τραυματισμό του εποχής.

Ο Βράνιες ήταν καλός, στο μέτρο του δυνατού. Πιο καλός με το κεφάλι και λιγότερο με τα πόδια αλλά συμμετείχε σε εκείνη την απαράδεκτη στιγμή του επεισοδίου με τον Βέρντε, γεγονός που αμαύρωσε την όποια καλή του προσπάθεια.

Ο Σβάρνας ήταν ασταθής και επιπόλαιος στις επεμβάσεις του και δημιουργούσε ανασφάλεια στους συμπαίκτες του. Τόσο στο ακυρωθέν γκολ του Παναθηναϊκού όσο και σε αυτό που μέτρησε, η αντίδρασή του ήταν τραγική και μαζί με τον Λόπες φέρουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης και στις δύο περιπτώσεις. Καλές οι δικαιολογίες και η επίρριψη των ευθυνών στην αποχή αλλά να μπορούμε να διακρίνουμε και τα στάνταρ κάποιου παίκτη. Προ διακοπής είχε κάνει κάποια καλά παιχνίδια ο μικρός αλλά με αντιπάλους περιορισμένων δυνατοτήτων. Στα δύσκολα είναι που πρέπει να μετρηθούν οι ικανότητες και η προσφορά του καθενός μέσα στην ΑΕΚ και να ληφθούν οι αποφάσεις για την περαιτέρω αξιοποίησή του ή την αντικατάστασή του.

Ο Σιμόες ήταν από τους λίγους που χωρίς να κάνει εντυπωσιακά πράγματα εκτέλεσε με προσήλωση και αξιοπρέπεια τα καθήκοντα που του είχε αναθέσει ο προπονητής του του μέχρι τη στιγμή που παραχώρησε τη θέση του στον Ολιβέιρα στο 67'.   

Ο Σιμάνσκι βρέθηκε σε άσχημη μέρα και δεν κατάφερε να βοηθήσει όπως μπορεί.

Και για τον Κρίστιτσιτς ισχύουν τα ίδια με τον Σιμάνσκι. Θύμισε τον κακό του εαυτό του πρώτου μισού του πρωταθλήματος.

Ο Βέρντε έτρεξε, έκανε κάποια σουτ, αλλά απειλητικό για την άμυνα του Παναθηναϊκού δεν τον λες με τίποτα. Αντικαταστάθηκε στο 75' από τον Κλωναρίδη. Η απαράδεκτη συμπεριφορά του στο επεισόδιο με τον Βράνιες έχω την αίσθηση ότι θα τον στιγματίσει για το υπόλοιπο της παρουσίας του στην ΑΕΚ.

Ο Μάνταλος, σε μια άγνωστη για τον ίδιο θέση, πελάγωσε και έκλεισε το ματς χωρίς να κάνει σε καμία στιγμή αισθητή την παρουσία του. Τον συγκεκριμένο παίκτη τον έχουμε δει να παίζει από αμυντικό χαφ μέχρι  αριστερό εξτρέμ, τον είδαμε τώρα και σαν σέντερ φορ. Μια τελευταία ελπίδα μας, αφού δεν τον βλέπουμε συχνά στη φυσική του θέση, είναι να μας τρελάνει καμιά φορά από τη θέση του τερματοφύλακα.

Ο Λιβάγια κι αυτός σε περίεργο ρόλο, χάθηκε κυριολεκτικά στο πρώτο ημίχρονο, ενώ μετά την είσοδο του Ολιβέιρα στο κέντρο της επίθεσης, που πλησίασε και ο ίδιος πιο κοντά στην αντίπαλη περιοχή, έδειξε κάποια καλά πράγματα και κυρίως κατάφερε να πετύχει το γκολ της ισοφάρισης.

Ο Ολιβέιρα σίγουρα έδωσε άλλη δυναμική στην επίθεση της ΑΕΚ και την κατέστησε πιο απειλητική, ενώ ήταν και αυτός που έδωσε την ασίστ στον Λιβάγια στο γκολ της ισοφάρισης.

Ο Κλωναρίδης δεν πρόσφερε τίποτα περισσότερο από τον Βέρντε τον οποίο αντικατέστησε.

Τέλος, ο Αραούχο, μπήκε στο 87' στη θέση του Μάνταλου, πιο πολύ για να πατήσει ξανά το χορτάρι και φυσικά δεν πρόλαβε να κάνει τίποτα άλλο μέσα στο γήπεδο.

Ο Καρέρα πήρε μεγάλο ρίσκο αφήνοντας έξω Ολιβέιρα, Αραούχο και Τσιγκρίνσκι αλλά αυτή είναι η ιδιοσυγκρασία του Ιταλού που δεν συνηθίζει να ρισκάρει με τους παίκτες του αν δεν είναι 100% έτοιμοι να αγωνιστούν. Ρίσκο πήρε επίσης με την έμπνευσή του να βάλει τον Μάνταλο σε θέση φορ, κίνηση που δεν του βγήκε με αποτέλεσμα να πετάξει όλο το πρώτο ημίχρονο. Η αλήθεια είναι ότι μετά από αυτή τη μακρά περίοδο αποχής και για τον προπονητή της ΑΕΚ, όλα μοιάζουν να ξεκινάνε από την αρχή και θα έχει να διαχειριστεί, όχι πια μια έτοιμη ομάδα, αλλά μια ομάδα που πρέπει να την προετοιμάσει από την αρχή γι' αυτούς τους 10-12 αγώνες που θα κληθεί να δώσει μέσα στο καλοκαίρι. Δύσκολο έργο αναμφισβήτητα.

Η ουσία είναι ότι η ΑΕΚ για άλλη μια φορά δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα που της δόθηκε από την χτεσινή ήττα του ΠΑΟΚ και να τον ξεπεράσει στη βαθμολογία. Τρομερή παθογένεια η συγκεκριμένη που την κουβαλάει χρόνια αυτή η ομάδα. Όποτε έχει προηγηθεί άσχημο αποτέλεσμα αντιπάλου της το οποίο καλείται να εκμεταλλευτεί είναι ελάχιστες οι φορές που τα έχει καταφέρει!

Στα θετικά ότι λειτούργησαν άψογα όλα αναφορικά με το Var και τη διαιτησία, για πρώτη φορά μάλιστα και με την ύπαρξη της γραμμής του οφσάιντ, με αποτέλεσμα να μην υπάρξουν παράπονα από καμία ομάδα. Σχετικά καλά πήγαν άλλωστε τα πράγματα από πλευράς διαιτησίας και στα υπόλοιπα ματς που έγιναν χτες και προχτές. Μακάρι να βγει κάτι θετικό και να απαλλαγούμε επιτέλους από αυτόν τον βραχνά των αδικιών. Ωφελημένο θα βγει το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Το επόμενο ματς η ΑΕΚ το έχει στην Κρήτη με τον ΟΦΗ που προέρχεται από ήττα στην πρώτη αγωνιστική των πλέι οφ με 1-3 από τον Άρη στο Βικελίδης. Λογικό και αναμενόμενο θα είναι η ομάδα της Κρήτης να δαγκώνει. Τα αντανακλαστικά των παικτών της ΑΕΚ θα πρέπει να λειτουργήσουν άψογα και ταυτόχρονα πρέπει να βγάλουν στο γήπεδο τον ποδοσφαιρικό τους εγωισμό για να αποδείξουν ότι δίκαια βρίσκονται σε θέση διεκδίκησης του εισιτηρίου για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Διότι αν δεν κάνει εκτός έδρας νίκη η ΑΕΚ με τον πιο αδύναμο αυτού του γκρουπ των ομάδων που συμμετέχουν στη διοργάνωση, με ποιον θα την κάνει;