Έτσι γαμάει ο Πειραιάς

Από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί; Παροιμία δικιά μου. Από μια πλευρά τα όσα έγιναν χτες στο Καραϊσκάκης (τι ντροπή να φέρει τέτοιο όνομα αυτό το ζουγκλοστάσιο) θα έπρεπε να ικανοποιούν όσους έχουν υποστεί στο πετσί τους παρόμοιους βιασμούς. Για να νιώσουν μια φορά και οι βάζελοι τι ωραία που είναι να σε βιάζουν κι εσύ να φωνάζεις βοήθεια στους περαστικούς αλλά εκείνοι να γελάνε. Έλα όμως που πάνω απ' όλα είμαστε εραστές αυτού του αθλήματος που κάποιοι κανίβαλοι το έχουν μετατρέψει σε γκανγκστερική οργάνωση.


Ο κύριος Σισέ φαντάζομαι πόσο πιο πηδηγμένος θα νιώθει μετά τα χτεσινά, αν ένιωσε έτσι με τα 40 δευτερόλεπτα καθυστέρησης στο ματς με την ΑΕΚ. Αλλά εγώ ο αμετανόητος ΑΕΚτζής που γουστάρει ένα τίμιο πρωτάθλημα χωρίς μαϊμούδες και μαφιόζους, ξεπερνάω τους όποιους βιασμούς έχω προσωπικά υποστεί και δηλώνω ευθαρσώς -παρά τις μαλακίες που έχει δηλώσει- ότι τον πάω πολύ αυτόν τον ποδοσφαιριστή. Πρώτον γιατί δεν έχω ξαναδεί παίκτη που έχει έρθει στη χώρα μας να παθιάζεται έτσι και να μην αποδέχεται με τίποτα να τον κλέβουν τόσο ξεδιάντροπα. Συνήθως οι ξένοι ποδοσφαιριστές που δουλεύουν στη χώρα μας είναι μισθοφόροι που κοιτάζουν να εξαντλήσουν τα συμβόλαιά τους, να τα οικονομήσουν και να την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Μάγκας λοιπόν ο Γάλλος κι ας παρασύρεται πολλές φορές από τον παρορμητικό του χαρακτήρα. Και θα ήταν πιο μάγκας αν εκεί, στη μαγική σέντρα τού Λέτο που αφύλακτος πιάνει την κεφαλιά πάνω στον Πάρντο, είχε σημαδέψει πιο ψύχραιμα και κάρφωνε τη μπάλα στο γάμα τής εστίας. Θα έβλεπε τότε το κλάμα των μαφιόζων και το τι θα επακολουθούσε. Θα έβλεπε ότι η καθυστέρηση των 40 δευτερολέπτων με την ΑΕΚ θα μπορούσε να φτάσει και τα 40... λεπτά προκειμένου να ισοφάριζε ο Ολυμπιακός.


Επίσης, ένας άλλος παίκτης που έχει αδικήσει κατάφωρα τον εαυτό του είναι ο Λέτο. Τέτοιος παίκτης γητευτής τής μπάλας δεν υπάρχει στη χώρα μας. Αν κατείχε τον τρόπο να πειθαρχεί τον εαυτό του θα έγραφε ιστορία. Οι ψευτομαγκιές τού Τοροσίδη και η επίδειξη Ολυμπιακοφροσύνης κατά τη διάρκεια του ματς αλλά και μετά τη λήξη του, προέρχονταν καθαρά από κόμπλεξ για τα όσα του έκανε ο Λέτο στον αγωνιστικό χώρο. Πιο τίμιο όμως θα ήταν να αλλάξει επάγγελμα από σήμερα.


Ο Ζιλμπέρτο Σίλβα επίσης μου αρέσει πολύ γιατί είναι ένας έντιμος μαχητής κατά τη διάρκεια του αγώνα, χωρίς θεατρικά μονόπρακτα και καραγκιοζιλίκια (το ακριβώς αντίθετο του Καραγκούνη δηλαδή) ο οποίος αν και στη δύση τής καριέρας του μπορεί να είναι ένα κέντρο μόνος του έστω και αν δεν αντέχει για ολόκληρο ενενηντάλεπτο.


Η μαύρη τρύπα τού Παναθηναϊκού χτες άκουγε στα ονόματα Καραγκούνης και Κατσουράνης. Ο πρώτος ειδικά πρέπει να αποφασίσει το καλοκαίρι να φύγει με όσο πιο ψηλά το κεφάλι γίνεται γιατί αν συνεχίσει, όσες άπειρες στιγμές άφθονου γέλιου έχει χαρίσει στο πανελλήνιο, τόσες μούντζες θα εισπράξει. Ο δεύτερος έχει εξελιχθεί σε ό,τι πιο παρωχημένο υπάρχει σε αμυντικό χαφ και προστιθέμενο αυτό στον κωλοχαρακτήρα του συνθέτει τον ιδανικό παίκτη που μπορεί να μετατρέψει μια ομάδα στον αγωνιστικό χώρο σε περιφερόμενο θίασο και τα αποδυτήριά της σε μπαρουταποθήκη.


Λυπήθηκα επίσης τον καημένο τον Σπυρόπουλο αλλά και τον Βύντρα με τα όσα τράβηξαν από τους πλάγιους επιθετικούς τού Ολυμπιακού. Μεγάλο έλλειμμα έχει σ' αυτές τις θέσεις το τριφύλλι. Ο Σπυρόπουλος κόντεψε κάνα δυο φορές να κάνει εμετό με τα όσα του έκανε τόσο ο Μιραλάς όσο και ο Ζαϊρί όταν πέρασε αλλαγή. Όταν ο τελευταίος πέρασε αριστερά τα ίδια συμπτώματα απέκτησε και ο Βύντρα.


Ο Νίνης έμοιαζε χαμένος στο διάστημα. Κρίμα το ταλέντο και λυπάμαι τη Μάντσεστερ που θα στερηθεί μια τόσο μεγάλη μεταγραφή. Αν ο Γκοβού έπαιζε από την αρχή στη θέση του, το κλάμα από το λιμάνι θα ακουγόταν μέχρι την Ακρόπολη σήμερα.

Ο Τζόρβας δεν είναι τελικά ο μεγάλος τερματοφύλακας που χρειάζεται μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό, όπως και ο Σαριέγκι είναι πολύ λίγος. Αντίθετα ο Καντέ είχε γρήγορες αντιδράσεις και μου άρεσε αρκετά.

Από τον Ολυμπιακό σαν αρνητικούς πρωταγωνιστές ξεχώρισα τον απερίγραπτο Πάρντο (σκέτο ανέκδοτο ο τύπος μιλάμε) που μου θύμισε τη μεγάλη παράδοση σε τερματοφύλακες-κουλούρια που έχει ο Ολυμπιακός (Μυλωνάς, Πολέτι, Ελευθερόπουλος, Τοχούρογλου, Κατεργιαννάκης, Γιάννου, Λέμενς), τον αρνητικό Τοροσίδη που τον ταλαιπώρησε αφάνταστα ο Λέτο, τον αργοκίνητο Φουστέρ και μετέπειτα τον Ντουντού που τον αντικατέστησε και που δεν είχε καμιά σχέση με τον παλιό καλό εαυτό του, αλλά σαν μαύρη τρύπα στην επίθεση θα θεωρήσω τον Τζιμπούρ ο οποίος όχι μόνο χανόταν αλλά πολλές φορές κατάφερνε να μπερδεύει και τους συμπαίκτες του. Αλλά ο νόμος τού ποδοσφαίρου επιβραβεύει τελικά τους κωλόφαρδους κι έτσι του πιστώθηκε το γκολ μαϊμού τού 90φεύγα, για να δει κι αυτός ποια είναι η διαφορά να παίζει στον γαύρο αντί για την ΑΕΚ. Διότι με την ΑΕΚ δεν θα είχε ποτέ τη χαρά να του κατακυρωθεί τέτοιο γκολ ενώ αντίθετα με τον Ολυμπιακό έχουν ακόμα πολλά τέτοια να δουν τα μάτια του. Επίσης Μέλμπεργκ και Αβραάμ Παπαδόπουλος, αν και δεν είχαν μεγάλη πίεση, δεν ενέπνεαν εμπιστοσύνη και ασφάλεια κάθε φορά που γινόταν σέντρα στην καρδιά τής άμυνας του Ολυμπιακού.

Από εκεί και πέρα όμως, ό,τι και να λέμε, ο Ολυμπιακός διαθέτει μερικές μονάδες που κάνουν τη διαφορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Μιραλάς ας πούμε είναι παικταράς ολκής και μπορεί στο δευτερόλεπτο να ανακατέψει όποια άμυνα κι αν του στήσεις μπροστά του. Και ο Ριέρα φωνάζει από χιλιόμετρα ότι πρόκειται για άλλης πάστας ποδοσφαιριστή κι ας μην είναι στην καλύτερη κατάσταση. Ο Ραούλ Μπράβο από αριστερά έκανε γιογιό τον Νίνη. Ο Ιμπαγάσα είναι χαφ που ξέρει πολλά καντάρια μπάλα και ίσως είναι ο τελευταίος πραγματικός οργανωτής που αγωνίζεται στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Μοντέστο αθόρυβος αλλά με γρήγορες αντιδράσεις και με καθαρό μυαλό βοηθούσε με το απλό παιχνίδι του στην καλή κυκλοφορία τής μπάλας στο χώρο τού κέντρου. Ο Πάντελιτς με το λίγο που έπαιξε πρόλαβε να δημιουργήσει αναστάτωση από την οποία προήλθε το δεύτερο αλλά άκυρο γκολ τού Ολυμπιακού. Εκείνος όμως που με εντυπωσίασε πραγματικά και απορώ με τον παραγκωνισμό του, είναι ο Ζαϊρί. Ο άνθρωπος κατέχει το τόπι όσο λίγοι και είναι ικανός να πάρει την ταυτότητα οποιουδήποτε προσωπικού του αντιπάλου. Ο καημένος ο Σπυρόπουλος το εμπέδωσε για τα καλά αυτό χτες.

Τακτικά ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλύτερα στημένος και γέμιζε περισσότερο το γήπεδο. Σαν ουδέτερος παρατηρητής αν προσπαθούσες να μαντέψεις τον νικητή πήγαινες χωρίς αμφιβολία προς την πλευρά τού Ολυμπιακού. Ο Παναθηναϊκός έβγαινε μπροστά χάρη στα ηρωικά γιουρούσια τού Λέτο αλλά υστερούσε κατά πολύ στα χαφ και δεν μπορούσε να πιέσει και να κλέψει μπάλες για να βάλει αντεπιθέσεις. Αντίθετα όποτε έγιναν μονομαχίες στο χώρο τού κέντρου νικητής έβγαινε ο Ολυμπιακός. Σοφά ο Πορτογάλος αποφάσισε να χτυπήσει από τα άκρα περνώντας τον Γκοβού στη θέση τού Νίνη. Ο Παναθηναϊκός απέκτησε δυο ξυράφια στα άκρα του και οι αργοί πλάγιοι αμυντικοί του αδυνατούσαν να τους ανακόψουν. Πιστεύω ακράδαντα ότι αν είχε ξεκινήσει έτσι το ματς ο Φερέιρα ο Παναθηναϊκός θα είχε κλέψει το πιο άνετο διπλό τού πρωταθλήματος.

Με εντυπωσίασε ο προπονητής τού Ολυμπιακού. Του βγάζω το καπέλο και τον θεωρώ από τους πρώτους μάγκες στο ελληνικό πρωτάθλημα. Κύριος με κάπα κεφαλαίο από εκείνους που τόσο λείπουν μέσα σ' αυτή τη σάπια καθημερινότητά μας. Χωρίς βαρύγδουπες δηλώσεις, χωρίς μαϊμουδίστικους πανηγυρισμούς, δεν δίστασε να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για τα καφριλίκια που έκαναν οι ανεγκέφαλοι της ομάδας του μετά τη λήξη τού αγώνα. Ταυτόχρονα ο Βαλβέρδε έστησε αριστοτεχνικά την ομάδα του και διόρθωσε γρήγορα και εύστοχα τις όποιες δυσλειτουργίες πήγε να παρουσιάσει. Αντίθετα ο Φερέιρα όσο λαλίσταστος ήταν μετά το ματς κυπέλου με την ΑΕΚ τόσο δαγκωμένη είχε χτες τη γλώσσα του. Τσάμπα μάγκας ο Πορτογάλος, πήρε το μαθηματάκι του από τον Ισπανό και λούφαξε στη γωνία του. Άλλωστε προσωπικά πιστεύω ότι ήταν εκείνος που πήρε στο λαιμό του τον χτεσινό Παναθηναϊκό και τον οδήγησε στην ήττα και δεν καταλαβαίνω τους σημερινούς διθυράμβους και την αποθέωση από τον πράσινο τύπο. Ο άνθρωπος εγκλημάτισε βάζοντας τον Νίνη με μία προπόνηση σε μία ολόκληρη εβδομάδα και άφησε έξω τον ταχύτατο Γκοβού που δυο φορές χτες έκανε πλάκα σε ολόκληρη την άμυνα τού Ολυμπιακού. Επίσης τοποθετώντας τα δυο αργοκίνητα καράβια Κατσουράνη και Καραγκούνη μαζί με τον εξ ορισμού αργό Ζιλμπέρτο Σίλβα, έριξε τις στροφές τής ομάδας του στο χαμηλότερο δυνατό σημείο και την άφησε έρμαιο στις ορέξεις των πολύ πιο κινητικών παικτών τού Ολυμπιακού.

Και πάμε τώρα στο μεγάλο έγκλημα που συντελέστηκε χτες. Σαν ΑΕΚτζής που τον έχουν πηδήξει περισσότερες φορές απ' όσες ένιωσε ο Σισέ να τον πηδάνε, θα έπρεπε να χαίρομαι για το έγκλημα και τιμωρία τού υπερόπτη Παναθηναϊκού. Επειδή όμως εμείς οι Ενωσίτες είμαστε από άλλη πάστα φτιαγμένοι δεν την μπορούμε την αδικία όποιος κι αν την λούζετε. Του άξιζε ή όχι. Έχω γνωρίσει πολλούς Παναθηναϊκούς που δυσανασχετούσαν πέρυσι, όταν ο Πατέρας είχε φτιάξει τα δικά του κονέ με τη διαιτησία και ο Παναθηναϊκός πηδούσε σωρηδόν τους αντιπάλους του με το έτσι θέλω. Δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν Ολυμπιακό που να έχει παραδεχτεί ότι η ομάδα του σπρώχνεται κατ' εξακολούθηση με χέρια και με πόδια λες και υπάρχει κάποιος άγραφος νόμος να κερδίζει πάντα ο Ολυμπιακός και να παίρνει τους τίτλους. Αν αυτό λέει κάτι το καταθέτω.

Ο Καλόπουλος φέτος ακροβατούσε διαρκώς και φλερτάριζε με το τέλος τής καριέρας του. Στον αγώνα τής ΑΕΚ με τον Αστέρα Τρίπολης, το 2-2 στο ΟΑΚΑ, δεν έδωσε στην ΑΕΚ τέσσερα (4) πέναλτι! Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία! Το ένα έβγαζε μάτια περισσότερο από το άλλο. Αργότερα παραδέχτηκε δημόσια το λάθος του. Η ΑΕΚ όμως έχασε τους 2 βαθμούς και μάλιστα σε κομβικό σημείο τού πρωταθλήματος, όταν οι διαφορές έπαιζαν ρόλο και με αυτό τον τρόπο τής ψαλιδίστηκαν τα φτερά; Λάθος λοιπόν; Χτες λάθη έκανε ο Καλόπουλος; Το πέναλτι του Τοροσίδη δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Ο Τοροσίδης παίρνει τη μπάλα με το χέρι. Από την άλλη δεν υπάρχει κανένα επιθετικό φάουλ τού Νίνη όπως δικαιολογήθηκε ο επικίνδυνος αυτός διαιτητής. Και πάει αυτό. Το γκολ τού Κατσουράνη; Τι ανακάλυψε σ' αυτό; Ένα πεντακάθαρο γκολ με αμυντικό τού Ολυμπιακού πάνω στη γραμμή τού τέρματος που σημαίνει ότι δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση για οφσάιντ. Και τέλος το γκολ τού Ολυμπιακού στο 90'. Δύο παίκτες εξόφθαλμα σε θέση οφσάιντ. Τόσο ο Πάντελιτς που σαφώς επηρεάζει τη φάση όσο και ο σκόρερ Τζιμπούρ. Υπάρχουν δύο τινά. Ή ο Καλόπουλος είναι τόσο ανίκανος που δεν μπορεί να ξεχωρίσει πότε γίνεται πέναλτι και πότε υπάρχει οφσάιντ, άρα είναι επικίνδυνος ή γνωρίζει μια χαρά τι κάνει και απλά φέρνει σε πέρας την αποστολή για την οποία είναι εντεταλμένος. Και στις δύο περιπτώσεις αυτό το άτομο δεν πρέπει να ξαναπατήσει σε αγωνιστικό χώρο. Αλλά στη δεύτερη περίπτωση τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Θυμηθείτε με, ο Καλόπουλος τελείωσε από διαιτητής. Το να διαιτητεύσεις ένα ματς που συνειδητά θα σε οδηγήσει στο τέλος τής καριέρας σου, θα πρέπει το αντίτιμό του να άξιζε πραγματικά τον κόπο. Και το έχουμε ξαναδεί αυτό. Διαιτητές να μη λογαριάζουν το δημόσιο αίσθημα και την κατακραυγή, να μη τους καίγεται καρφάκι για την τιμωρία που τους περιμένει, αλλά να κοιτάνε μόνο πώς θα φέρουν σε πέρας την αποστολή τους. Εσείς τι λέτε, δεν θα αξίζει τον κόπο όλο αυτό; Και ξαναθυμηθείτε με. Σε λίγα χρόνια ο Καλόπουλος θα ανελιχθεί και θα τον δείτε να αναλαμβάνει πολύ καίριο πόστο τής ελληνικής διαιτησίας. Σημεία των καιρών...

Και δυο λόγια για αυτούς τους ανίκανους που έκαναν το πανελλήνιο να πεθάνει στα γέλια με τη χτεσινή χεσμένη περιγραφή τους. Δεν ξέρω αν εξέθεσαν τη ΝΕΤ περισσότερο απ' όσο είναι ήδη εκτεθειμένη στα μάτια τού ελληνικού λαού αλλά αυτά τα ανθρωπάκια είναι πράγματι για γέλια. Ρε καραγκιόζηδες, είστε οι μόνοι που έχετε ολοκληρωμένη και σφαιρική άποψη για να διαφωτίσετε όσους παρακολουθούν την αναμετάδοσή σας και παρόλο που είναι τόσο ξεκάθαρες οι φάσεις που και οι άσχετοι με τους κανονισμούς είδαν τι παιζόταν, εσείς δεν ντραπήκατε να αναμασάτε μέσα από τα δόντια σας ότι είναι πολύ κοντινό το πλάνο και δεν έχετε ξεκάθαρη άποψη αν είναι γκολ η όχι τού Κατσουράνη; Ρε, έχετε ξαναδεί μπάλα ή μέχρι τώρα κάνατε μόνο διαφημίσεις για μπουγάτσες; Έχετε ξαναδεί να ακυρώνεται γκολ σαν οφσάιντ με αμυντικό τής ομάδας που το δέχεται πάνω στη γραμμή τού τέρματος; Ου να χαθείτε ελεεινά υποκείμενα! Μας έχετε μετατρέψει με το έτσι θέλω το άσπρο σε μαύρο μπροστά στα μάτια μας...

Θα κλείσω αυτό το κατεβατό με μια μικρή αναφορά σε ένα πολύ επικίνδυνο άνθρωπο. Τον πρόεδρο του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη. Εντάξει, νομίζαμε ότι τα έχουμε δει όλα με τους κατά καιρούς φύλαρχους της φυλής των λιμανίσιων όρθιων αρουραίων. Ετούτος ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. Δεν χορταίνει ούτε με το ωμό κρέας των αντιπάλων του. Και τα άγρια θηρία τής ζούγκλας κυνηγάνε τα θύματά τους μόνο και μόνο για να επιβιώσουν. Για να χορτάσουν την πείνα τους. Εδώ μιλάμε για άγρια ένστικτα. Πάση θυσία ο σκοπός. Με κάθε μέσο. Κι από πάνω η πλήρης κοροϊδία των μακαριστών υμών αδελφών. "Πού την είδατε τη ζούγκλα κύριοι; μιλάμε για άψογη φιλοξενία". "Και γιατί να μη νικάει στο 90' ο Ολυμπιακός;". Στο πώς νικάει καμία αναφορά. Στο θαυμαστό κόσμο των ζώων τού Καραϊσκάκης που τις ανθρωποφάγες επιθέσεις τους έχουν βιώσει ατιμωρητί και ο ΠΑΟΚ φέτος και τώρα ο Παναθηναϊκός και έρχεται η σειρά τής ΑΕΚ, αλλά και πέρυσι πάλι τόσο η ΑΕΚ που δεν την άφησαν να πατήσει στον αγωνιστικό χώρο και να κάνει ζέσταμα (!), όσο και ο Παναθηναϊκός που τον είχαν κλεισμένο επί μιάμιση ώρα στο πούλμαν ενώ όταν μπήκαν οι παίκτες στον αγωνιστικό χώρο έπεφταν σκάγια στην πλάτη τού Τζόρβα(!), τις γνώρισαν από την καλή κι από την ανάποδη. Ώπα ρε μάγκες. Για όλα τούτα υπάρχει κάποιος αυτουργός. Ο χοντρός πρόεδρος δεν είναι μόνο πρόεδρος του Ολυμπιακού. Είναι και πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας. Αν δεν υπάρχει ντροπή γι' αυτά τα παχύδερμα -που δεν υπάρχει γιατί αν υπήρχε θα δρούσαν διαφορετικά- κάποιος πρέπει να τους υπενθυμίσει ότι είναι απλώς πρόεδροι. Δεν είναι στρατηγοί. Δεν κατευθύνουν τα στρατεύματά τους στη μάχη με σκοπό να κυριεύσουν τα εχθρικά εδάφη. Αφού δεν το καταλαβαίνουν οι ίδιοι οι μπουνταλάδες που βρήκαν παιχνιδάκι να γεμίζουν τη μίζερη ζωή τους, κάποιος πρέπει να βρεθεί να τους βάλει στη θέση τους πριν να θρηνήσουμε θύματα όπως και στο παρελθόν. Η Πολιτεία; Ε, τι η Πολιτεία; Λυσσάξατε με την Πολιτεία. Τι να σας κάνει κύριος και η ταλαίπωρη η Πολιτεία; Να πάει να τα βάλει μόνη της με τα άγρια θηρία; Και στο κάτω-κάτω κύριος, αν δεν σας αρέσει, να φύγετε, να πάτε αλλού... Εδώ έτσι γαμάει ο Πειραιάς...