Μια ΑΕΚ βγαλμένη απ' τα παλιά πέρασε σαν σίφουνας από την Ξάνθη νικώντας την τοπική ομάδα αλλά και τον ανεκδιήγητο διαιτητή Τριτσώνη. Ο τελευταίος θύμισε τις πρόσφατες ομορφιές τού συναφιού του, όταν κατέβαιναν στους αγώνες εκτελώντας εντολές τού μεγάλου τους παραγκάρχη. Όποιος πίστεψε ότι η παράγκα αποτελεί παρελθόν ας το ξανασκεφτεί. Το τέλειο χειρουργείο κάποιων αλλοτινών (αλλά όχι και πολύ μακρινών) εποχών, αναβίωσε αυτός ο παράξενος διαιτητής που έβγαζε προς τα έξω καθαρή χολή εναντίον τής ΑΕΚ. Διά της αλάνθαστης μεθόδου των κίτρινων καρτών φρόντισε να πλήξει την ΑΕΚ φορτώνοντας τους μισούς παίκτες της μ' αυτές και προκαλώντας με αυτόν τον παμπόνηρο τρόπο φθορές για τα επερχόμενα σημαντικά παιχνίδια. Το κόλπο είναι γνωστό και ο Τριτσώνης ήξερε καλά να το δουλεύει. Αφού δεν κατάφερε να ανακόψει αγωνιστικά την ΑΕΚ φρόντισε να την αποδυναμώσει για τους επόμενους αγώνες της. Ανάμεσα σε άλλα έδειξε κίτρινη κάρτα στον Αραμπατζή επειδή ο αέρας τού έπαιρνε την μπάλα (!) και στον Λυμπερόπουλο επειδή του πουλούσε τσαμπουκά ο αντίπαλός του! Ελπίζουμε να μη περάσει απαρατήρητη αυτή η συμπεριφορά και η διοίκηση να μη μείνει αδρανής και να εκδώσει κάποια ανακοίνωση όπου θα καυτηριάζει τον απαράδεκτο αυτό διαιτητή ζητώντας παράλληλα την παραδειγματική του τιμωρία. Αν δεν κοπούν τα κεφάλια τής Λερναίας Ύδρας όσο είναι νωρίς, πολύ σύντομα θα δούμε γεγονότα που θα μας κάνουν να τρίβουμε τα μάτια μας. Η κοινωνία βράζει και το ποδόσφαιρο είναι ένας τομέας στον οποίο μπορεί να βρει διέξοδο για να εκτονωθεί.
Αγωνιστικά τώρα, ο Χιμένεθ επιφύλαξε εκπλήξεις σε όλους αλλά πολύ περισσότερο στον αντίπαλο προπονητή, τον οποίο αιφνιδίασε για τα καλά με τη σύνθεση που παρέταξε. Βέβαια, σε περίπτωση που στράβωνε το ματς τώρα θα του τα έχωνε οποιοσδήποτε μιλούσε ελληνικά. Άφησε στον πάγκο τους Γκουντγιόνσεν, Κάρλος και Λεονάρντο, τοποθετώντας στα χαφ τον... Γκερέιρο μαζί με τρία αμυντικά χαφ (όπως στο περσινό 0-4 με τον Άρη)! Το κόλπο έπιασε σε συνδυασμό με την μετατροπή τού συστήματος σε 4-4-2 σε σχήμα ρόμβου. Οι παίκτες και ο προπονητής τής Ξάνθης ήταν φανερό ότι άλλα περίμεναν να δουν και άλλα τους προέκυψαν. Αν και κατάφεραν να προηγηθούν με ένα ακόμα αστείο γκολ από τα πολλά που έχει δεχτεί φέτος η άμυνα της ΑΕΚ, στη συνέχει δεν πρόλαβαν να καταλάβουν τι τους χτύπησε και μέχρι να το αντιληφθούν βρέθηκαν να χάνουν με 1-3. Κάπου εκεί έλαβε τέλος η σεμνή τελετή παρά τα γκολ που ακολούθησαν τα οποία περισσότερο στην απόδοση του στοιχήματος θα φανούν χρήσιμα παρά στο τελικό αποτέλεσμα του αγώνα.
Σε ατομικό επίπεδο:
Ο Αραμπατζής φέρει ευθύνη στο πρώτο γκολ ενώ στα άλλα δύο τον πούλησε η άμυνά του, ξέχωρα που το τρίτο σημειώθηκε από θέση οφσάιντ και σε ένα λεπτό που το ματς θα έπρεπε να έχει λήξει αλλά βρέθηκε να συνεχίζεται ελέω του ανεκδιήγητου Τριτσώνη. Πού τα ανακάλυψε τα 5 λεπτά καθυστερήσεων μόνο εκείνος και οι... συν αυτώ το γνωρίζουν. Γενικά ο Αραμπατζής δεν ήταν τόσο καλός όσο στο προηγούμενο ματς. Κι αυτό το πάνω-κάτω στην απόδοση ενός τερματοφύλακα δημιουργεί την κατάσταση που είναι γνωστή σαν ψυχολογικό ασανσέρ και επιφέρει αστάθεια στην άμυνα που βρίσκεται μπροστά του. Όχι βέβαια πως η παρούσα άμυνα της ΑΕΚ μπορεί να υποστηρίξει έναν υποτυπωδώς σταθερό τερματοφύλακα που θα βρίσκεται πίσω της χωρίς να τον πουλάει σε κάθε ευκαιρία. Η ΑΕΚ δεν έχει τη σίγουρη λύση που απαιτείται, για μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, κάτω από τα δοκάρια της, αλλά δεν έχει ούτε την κατάλληλη άμυνα, με αποτέλεσμα όταν χρειαστεί να σώσει ο ένας τον άλλο εκείνοι να κουτουλιούνται μεταξύ τους.
Ο Κοντοές μια χαρά τα πήγε. Άντε να μειωθούν τα καρδιακά επεισόδια που προκαλούσε με τις τελευταίες του εμφανίσεις ο κατά τ' άλλα συμπαθέστατος Γεωργέας.
Ο Καράμπελας μία από τα ίδια. Σταθερός παίκτης τού 4 με 5, όμως μια ομάδα σαν την ΑΕΚ θέλει αριστερό μπακ τουλάχιστον του 8 με 9.
Ο Δέλλας σαφώς βελτιωμένος από το ματς του Βελγίου αλλά και πάλι στον τομέα δράσης του η ομάδα δεν κατάφερε να αποφύγει τον πανικό στις πιο καθοριστικές φάσεις. Σημαντικό ρόλο σ' αυτό έπαιξε η (άλλη μία) παιδική εμφάνιση του Κώστα Μανωλά.
Ο Μανωλάς κοντεύει να καταφέρει να εντυπωθεί στη συνείδηση του ΑΕΚτζή σαν ο μεγαλύτερος γκαφατζής μετά τον αλήστου μνήμης Βραζιλιάνο Φερουζέμ. Αν σ' αυτόν τον παίκτη η διοίκηση της ΑΕΚ είναι έτοιμη να προσφέρει συμβόλαιο 500 χιλιάδων και δεν έδωσε 300 χιλιάδες στον ελεύθερο Μόρα είμαστε για τα πανηγύρια σαν ομάδα. Και το γράφει αυτό κάποιος που δεν τρέφει και πολύ μεγάλη πίστη στην αγωνιστική αξία τού Μόρα. Μπροστά στον Μανωλά όμως τον θεωρεί Μπεκενμπάουερ!
Ο Μάκος ζωγράφισε σε όλο το γήπεδο και με το τσαγανό που έχει σαν παίκτης έδωσε λύσεις στα δυσκολότερα σημεία τού αγώνα στην ομάδα του. Μαζί με τον Βάργκας δε, ίσως αυτή τη στιγμή να συνθέτουν το πιο αξιόπιστο δίδυμο αμυντικών χαφ στην Ελλάδα.
Ο Βάργκας για μένα τείνει να αποδειχτεί πολυτιμότερος από τον Ντιοπ. Μπορεί το θηρίο με το αρχοντικό του στυλ να δέσποζε στο χώρο του και να ανέκοπτε με άνεση τις επιθέσεις των αντιπάλων, αλλά ο Κολομβιανός είναι ένας μικρός δαίμονας που αλωνίζει το γήπεδο με χαρακτηριστική ευκολία και είναι ικανός να βρεθεί από την άμυνα στην επίθεση και τούμπαλιν χωρίς οι αντίπαλοί του να αντιληφθούν από πού τους ξέφυγε. Τρομερός στα ανασταλτικά του καθήκοντα αλλά και οργανωτής και δημιουργικός όσο κανένας άλλος. Μπορεί οι σοβαροί του τραυματισμοί να τον έχουν φέρει πίσω από φυσική κατάσταση και ίσως από δυναμισμό αλλά στο αστείο πρωταθληματάκι τής Ελλάδας -αν είναι γερός και δυνατός που του το ευχόμαστε από καρδιάς- θα αφήσει το στίγμα του για πολλά-πολλά χρόνια.
Ο Γκέντζογλου σήμερα ήταν μια ιδέα πιο σοβαρός από τα προηγούμενα ματς που έπαιξε. Ίσως γιατί έβλεπε ότι πίσω του υπήρχαν οι βράχοι Μάκος και Βάργκας και αισθανόταν περισσότερο ασφαλής. Θα επιμείνουμε όμως ότι η ΑΕΚ απαιτεί ποδοσφαιριστές-σκυλιά που να απέχουν παρασάγγας από το πολύ large στυλάκι τού Σάββα.
Ο Γκερέιρο χτύπησε κάποια ωραία κόρνερ, ένα εκ των οποίων κατέληξε συστημένο στο κεφάλι τού Λυμπερόπουλου που το έκανε. γκολ. Έτρεξε και πάλεψε εκεί αριστερά, κοντά στη γραμμή τού πλαγίου άουτ, αλλά εμάς δεν μας έπεισε ότι αυτά δεν μπορούσε να τα κάνει και ένας ποδοσφαιριστής που να αξίζει αισθητά λιγότερα χρήματα από τα 600 χιλιάρικα με τα οποία αμείβεται ετησίως ο... κουρασμένος Βραζιλιάνος.
Ο Λυμπερόπουλος, όσο άντεξε, βοήθησε πολύ σήμερα για να φύγει η ΑΕΚ με τους τρεις βαθμούς τής νίκης. Σε καμιά περίπτωση βέβαια δεν θύμισε τον επιθετικό των περασμένων εποχών, ο οποίος απασχολούσε δύο και τρεις αμυντικούς. Και για άλλη μια φορά μάς φάνηκε στρεσαρισμένος και με κάποια παραπάνω νεύρα από εκείνα που επιτρέπει η αξία του.
Ο Μπέλεκ ίσως να δικαιούται τον σημερινό τίτλο τού MVP. Όργωσε το γήπεδο και από τις δύο πλευρές και δημιούργησε μπελάδες στην άμυνα της Ξάνθης τόσο από δεξιά όσο και από αριστερά. Η ενέργειά του στη φάση τού 3-1 που δίνει την πάσα πάρε-βάλε στον Γκουτγιόνσεν ήταν ενέργεια ποδοσφαιριστή μεγάλης κλάσης.
Ο Γκουντγιόνσεν με το που πάτησε γήπεδο πέτυχε και το πρώτο του γκολ στο ελληνικό πρωτάθλημα αλλά και με τη φανέλα τής ΑΕΚ. Καλορίζικός και σιδεροκέφαλος. Ελπίζουμε αυτό να ανεβάσει κατακόρυφα την αυτοπεποίθησή του.
Ο Κλωναρίδης πέτυχε κι αυτός το παρθενικό του γκολ στο ελληνικό πρωτάθλημα και το πρώτο με τη φανέλα τής ΑΕΚ. Τα ίδια ευχόμαστε και στον πιτσιρικά. Θα έχει τρελαθεί τελείως απόψε. Το συναίσθημα αυτό, όσοι ευτύχησαν να το ζήσουν, ξέρουν καλά ότι δεν περιγράφεται.
Ο Κάρλος μπορεί να μην έδειξε πολλά πράγματα αλλά βοήθησε μετά από το 60' που μπήκε αλλαγή για να βγει η ΑΕΚ μπροστά με περισσότερες αξιώσεις. Σαφώς καλύτερος από τον Γκέντζογλου τον οποίο αντικατέστησε.
Ο Χιμένεθ πήρε τρομερό ρίσκο και μόνο γι' αυτό του αξίζουν συγχαρητήρια. Η τύχη άλλωστε πάει πάντα με τους τολμηρούς. Πολλοί μόλις είδαμε τη σύνθεση βιαστήκαμε να του πάρουμε το σκαλπ αλλά μας έβαλε σε όλους τα γυαλιά. Τέτοιον προπονητή θέλει η ΑΕΚ και όχι φαφλατά που να μη βάζει γλώσσα μέσα του και αλλοπρόσαλλο στις επιλογές του, με εμμονές κατά συγκεκριμένων παικτών. Μπορεί να τον έχει; Θα δείξει...
2 σχόλια:
Το ότι σ' ένα παιχνίδι ελληνικού πρωταθλήματος χάρηκα μπάλα είναι αρκετό.
Συνδυαζόμενο με την νίκη της ομάδας είναι υπεραρκετό.
Ο Γκερέιρο είναι άλλη κλάση (για τα ελληνικά δεδομένα),
αλλά η τεχνική κατάρτιση και η ποδοσφαιρική ευφυΐα δεν αρκούν.
Μπάλα δεν παίζει μόνο το ταλέντο και το μυαλό μα και το κορμί.
Για τον Αραμπατζή συμφωνώ, αν και θα θυμίσω μία φράση παλαίμαχου τερματοφύλακα
(ή προπονητή τερματοφυλάκων, δεν θυμάμαι ακριβώς) που είχε πει πως ο πορτιέρο
πρέπει να παίξει τουλάχιστον οκτώ (8) παιχνίδια σερί για να βρει ρυθμό και να σταθεροποιηθεί...
@ BALADEUR
Για τους τερματοφύλακες είναι σωστό αυτό. Αλλά και για όλους τους ποδοσφαιριστές. Αν δεν υπάρξει ένα σερί αγώνων δεν γίνεται να βγει κάποιο οριστικό συμπέρασμα για την αξία τους. Τον συγκεκριμένο τερματοφύλακα είχα την ευκαιρία να τον παρακολουθήσω σχεδόν σε όσα παιχνίδια έχει παίξει σαν βασικός. Τον διακρίνει μια αστάθεια στην απόδοσή του. Εκεί που πιάνει τα άπιαστα δέχεται μια φάβα και χαλάει τις εντυπώσεις που είχε δημιουργήσει. Θα περιμένω όμως υπομονετικά (αν μπορώ ας κάνω κι αλλιώς) να συμπληρώσει μια σειρά συνεχόμενων εμφανίσεων για να πω με σιγουριά ποιες είναι η πραγματικές του δυνατότητες.
Ο Γκερέιρο μάλλον ήταν κάποτε ο παίκτης που λες. Με μια καλή εμφάνιση στα δύο χρόνια δεν μου δείχνει να παραμένει τόσο μεγάλος παίκτης. Κάνει και κακή ζωή, πέρασε και περιπέτεια με την υγεία του, είναι και τεμπέλης. Μεγάλη τραγωδία.
Στην Ξάνθη κάναμε καλή εμφάνιση αλλά μπάλα δεν παίξαμε. Και το γεγονός ότι φάγαμε τρία γκολ από την πεθαμένη Ξάνθη εμένα με βάζει σε ανησυχία.
Δημοσίευση σχολίου