Η άλωση της Γλασκόβης

Γλάσκοου Ρέιντζερς-ΑΕΚ 0-1

24 Αυγούστου 1994. Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ευρωπαϊκή ιστορία της ΑΕΚ. Η πρώτη ελληνική ομάδα που προκρίνεται στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ πραγματοποιώντας μια τρομερή εμφάνιση και κατακτώντας μια μεγάλη νίκη με 0-1 στην έδρα μιας σπουδαίας ευρωπαϊκής ομάδας, της Γλάσκοου Ρέιντζερς από την Σκοτία. Αυτή η νίκη-πρόκριση υπήρξε το αποκορύφωμα μιας θριαμβευτικής πορείας που ξεκίνησε το 1988 με προπονητή τον Ντούσαν Μπάγεβιτς και κατά τη διάρκειά της απέφερε στην ΑΕΚ την κατάκτηση 4 πρωταθλημάτων, 1 κυπέλλου και 1 σούπερ καπ.

Στο πρώτο παιχνίδι που είχε διεξαχθεί στη Νέα Φιλαδέλφεια η ΑΕΚ είχε κερδίσει τους Σκοτσέζους με 2-0 με 2 γκολ του Δημήτρη Σαραβάκου. Η ΑΕΚ φάνταζε ήδη σαν φαβορί στη ρεβάνς αλλά αυτό έπρεπε να το επιβεβαιώσει και μέσα στο γήπεδο. Ο στόχος της ομάδας έδειχνε να είναι η ισοπαλία, άρα το κύριο μέλημά της ήταν να μη δεχτεί γκολ. Η Ρέιντζερς ήταν μια έμπειρη ομάδα αφού τη σεζόν 1992-93 βρισκόταν ανάμεσα στις 8 ομάδες των δύο ομίλων του πρώτου Τσάμπιονς Λιγκ. Διέθετε παίκτες κλάσης και έδρα 45.000 θεατών, το γνωστό Ibrox Park, που γινόταν κόλαση σε κάθε παιχνίδι. Δεν ήταν καθόλου εύκολη η αποστολή της ΑΕΚ. Στη Σκωτία επικρατούσε μεγάλη αισιοδοξία για την ανατροπή του αποτελέσματος του πρώτου αγώνα, κάτι που το είχαν κάνει πολύ συχνά και άλλες σκωτσέζικες ομάδες.

Οι Σκοτσέζοι δεν είχαν αφήσει τίποτα στην τύχη. Ο προπονητής τους Γουόλτερ Σμιθ είχε προνοήσει ώστε να παίξει με δύο σέντερ φορ ρίχνοντας τον πανύψηλο Ντάνκαν Φέργκιουσον δίπλα στον βετεράνο Άγγλο Μαρκ Χέιτλι. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς είχε έτοιμες τις απαντήσεις του βάζοντας τον Μανώλη Παπαδόπουλο πάνω στον Χέιτλι -κάτι που είχε κάνει και στο πρώτο παιχνίδι- και τον Μιχάλη Βλάχο βεντούζα στον Φέργκιουσον.

Η ΑΕΚ πέτυχε να χαμηλώσει το παιχνίδι καταστρέφοντας το σχέδιο των Σκοτσέζων να το μεταφέρουν στον αέρα. Με τη μπάλα κάτω η Ένωση μπορούσε να παίξει σαν την γάτα με το ποντίκι τη Σκοτσέζικη ομάδα. Οι καιρικές συνθήκες πάντως ήταν με το μέρος των Βρετανών αφού σε όλη τη διάρκεια του ματς έπεφτε μια αδιάκοπη εκνευριστική βροχή κάτω από την οποία η Ρέιντζερς είχε συνηθίσει να παίζει. Παρόλα αυτά όμως, οι Τσιάρτας, Κωστής και Σαραβάκος βρέθηκαν σε τρομερή βραδιά και κατάφεραν να κάνουν γιογιό τη σκοτσέζικη άμυνα με αποτέλεσμα, αντί για την Ρέιντζερς, που υποτίθεται ότι έπρεπε να πιέσει, να είναι η ΑΕΚ εκείνη που έχανε τις ευκαιρίες τη μία μετά την άλλη.

Και ενώ όλοι είχαν πιστέψει ότι οι δύο ομάδες θα πάνε στα αποδυτήρια με το αποτέλεσμα ισόπαλο 0-0, την ώρα που το χρονόμετρο έδειχνε ότι είχαμε μπει στο 44' έγινε το απίστευτο. Ο Κωστής μάζεψε μια χαμένη μπαλιά, πάσαρε αριστερά στον Τσιάρτα, εκείνος έβγαλε την παράλληλη χαμηλή πάσα για να πεταχτεί ο Τόνι Σαβέβσκι που έπαιζε τραυματίας και έχοντας κάνει ένεση πριν από τον αγώνα και να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα! Ο πανηγυρισμός του Σαβέβσκι υπήρξε σημείο αναφοράς αφού δεν είχε πανηγυρίσει ποτέ τόσο έντονα κανένα από τα 70 γκολ που είχε σημειώσει με τη φανέλα της ΑΕΚ.

Στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ έκανε το αυτονόητο, δηλαδή επιδόθηκε σε ροκάνισμα του χρόνου, έχοντας όμως σε όλη τη διάρκειά του τον έλεγχο του αγώνα και ήταν αυτή που έχασε τη μεγάλη ευκαιρία να πετύχει ένα δεύτερο γκολ με τον Χρήστο Κωστή. Μετά τη λήξη του αγώνα η αποστολή της ΑΕΚ μαζί με 1.200 περίπου οπαδούς της ομάδας που είχαν ταξιδέψει μέχρι τη Γλασκόβη πανηγύρισαν σαν τρελοί την μεγάλη αυτή πρόκριση. Αυτοί οι 1.200 ηρωικοί οπαδοί μάλιστα κατάφεραν κατά τη διάρκεια του ματς να κερδίσουν τη μάχη της εξέδρας από 45.000 Σκωτσέζους οπαδούς της Ρέιντζερς, γεγονός που σχολιάστηκε τις επόμενες ημέρες από ολόκληρη την ποδοσφαιρική Ευρώπη.

Την άλλη μέρα το απόγευμα που έφτασε η αποστολή της ΑΕΚ στο ανατολικό αεροδρόμιο του Ελληνικού, πάνω από 2.000 οπαδοί της την περίμεναν εκεί για να αποθέωσαν τους θριαμβευτές. Μεγάλες και ιστορικές στιγμές για τους τυχερούς οπαδούς της ΑΕΚ που κατάφεραν να τις ζήσουν.

 

Η σύνθεση της ΑΕΚ: Ατματζίδης, Αγορογιάννης, Παπαδόπουλος, Μανωλάς, Βλάχος, Σαμπανάτζοβιτς, Σαραβάκος, Σαβέβσκι (75' Σταματής) Κωστής, Τσιάρτας (85' Κοπιτσής) Κασάπης.