Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2019

Θα πηδήξετε;


Τι κρίμα αυτός ο υπερθρίαμβος της Βασίλισσας του Παγκοσμίου μπάσκετ ΑΕΚ με την κατάκτηση του Διηπειρωτικού Κυπέλλου μέσα στην έδρα της φιναλίστ του Τελικού, να περάσει αναγκαστικά σε δεύτερη μοίρα από τον αθλητικό τύπο της χώρας μας επειδή ορισμένα καλομαθημένα παιδαρέλια που είχαν την τιμή να φορέσουν τη φανέλα με τον δοξασμένο Δικέφαλο Αετό στο στήθος δεν εννοούν εδώ και πολύ καιρό να εμπεδώσουν σε ποια ακριβώς ποδοσφαιρική ομάδα τους έλαχε να αγωνίζονται.

Περιφέροντας το πτώμα τους για ένα ολόκληρο ημίχρονο χωρίς να ξέρουν τι να το κάνουν καταδέχτηκαν να συνθλιβούν από μία ομάδα που μόλις μια μέρα νωρίτερα βρισκόταν στα πρόθυρα της διάλυσης. Όντας αποτυχημένος παντού ο Ολυμπιακός χρειαζόταν ένα φύσημα ακόμα για να σωριαστεί στο έδαφος σαν χάρτινος πύργος. Παντού διάβαζες προτροπές προς τους παίκτες της ΑΕΚ να μπουν στο Καραϊσκάκης και να τους τελειώσουν. Και στο πρώτο ημίχρονο φάνηκε να έχουν πετύχει κατά το ήμισυ την αποστολή τους. Τι συνέβη στο δεύτερο μέρος και όλα κατέρρευσαν από την πλευρά της ΑΕΚ αντί για εκείνη του Ολυμπιακού; Αντί να τελειώσουν τον προβληματικό Ολυμπιακό και να τον στείλουν για σέρβις και για χαμόμηλο, διαλύθηκε η ΑΕΚ γνωρίζοντας μια άνευ προηγουμένου όσο και εντελώς αδικαιολόγητη συντριβή. Έπαθε δηλαδή, αυτό το οποίο πήγε να κάνει στον Ολυμπιακό! Έτσι, δικαίωσε για μία φορά ακόμα τη φήμη της αφέντρας των θαυμάτων η οποία κάθε που θα συναντήσει στον δρόμο της ετοιμοθάνατο, την τελευταία ακριβώς στιγμή, εκεί που σηκώνει ο Χάρος το δρεπάνι του να τον πάρει ή και λίγο μετά, αφού τον έχει θερίσει δηλαδή, επεμβαίνει εκείνη και τον νεκρανασταίνει!

Προσωπικά θα ήθελα, σε ένα ιδανικό ποδόσφαιρο όπως εγώ το ονειρεύομαι, έτσι όπως απαιτούν όλοι την κεφαλή του προπονητή επί πίνακι και τον αναγκάζουν σε παραίτηση, να ίσχυαν τα ίδια πράγματα και για τους ποδοσφαιριστές. Για να μη μιλήσω για χαρακίρι και φανώ εκτός τόπου και χρόνου, θα ήθελα τουλάχιστον να διακατέχονταν από την ευθιξία εκείνη που θα τους υπαγόρευε, αν μη τι άλλο, να παραιτηθούν. Να βγάλουν μόνοι τους τη φανέλα με τον Δικέφαλο και να θέσουν εαυτούς στη διάθεση της διοίκησης, αίροντας ταυτόχρονα και τις όποιες απαιτήσεις τους απέρρεαν από τα παχυλά συμβόλαια που είχαν υπογράψει.

Γιατί, εντάξει ρε μάγκες, να χάσετε -στο κάτω-κάτω ντέρμπι παίζατε με μία από τις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος παρά τα αρνητικά που εμφανίζει φέτος- αλλά από την ήττα μέχρι τον διασυρμό και μάλιστα σε ένα παιχνίδι που είχατε καταφέρει να κυριαρχείτε στο πρώτο ημίχρονο, υπάρχει χαώδης διαφορά. Και το κυριότερο είναι ότι δεν εξηγείται ο τρόπος που χάσατε. Στα πιο παλιά χρόνια το μυαλό πήγαινε σε άλλα πράγματα και έπεφταν βροχή οι ρετσινιές για πουλητάρια και τα ρέστα (ναι, έχουμε ζήσει και τέτοιες καταστάσεις, δυστυχώς). Αλλά στην εποχή μας ένα τέτοιο αρρωστημένο ενδεχόμενο ούτε στη σφαίρα της φαντασίας δεν υπάρχει, ειδικά όταν αναφερόμαστε στην ΑΕΚ και μάλιστα στην ΑΕΚ με ηγέτη τον Δημήτρη Μελισσανίδη.

Μας έφταιγε, λοιπόν, ο Ουζουνίδης, τώρα πρέπει να μας φταίει ο Χιμένεθ να φανταστώ ή μήπως είναι μοιρασμένες οι ευθύνες μεταξύ των δύο προπονητών; Κι αν έχει μερίδιο ευθύνης ο Χιμένεθ, ποιος Χιμένεθ ακριβώς το έχει; Αυτός του πρώτου ημιχρόνου στον πάγκο της ΑΕΚ ή εκείνος του δευτέρου; Γιατί οι παίκτες δεν είχαν προλάβει να αλλάξουν. Οι ίδιοι που τελείωσαν το πρώτο ημίχρονο προηγούμενοι με 0-1 συνέχισαν και στο δεύτερο όπου άρπαξαν τέσσερα (αριθμητικώς 4) γκολ σε ένα μόλις ημίχρονο! Μα το αντιλαμβανόμαστε όλοι πόσο τραγικό είναι; Μιλάμε για την ομάδα με την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος η οποία ξαφνικά τρελαίνεται και δέχεται τέσσερα γκολ σε 45 λεπτά! Ή μήπως πρέπει να δεχτούμε ότι οι αλλαγές του Ολυμπιακού ήταν εκείνες που άλλαξαν σε τόσο μεγάλο βαθμό την εικόνα των δύο ομάδων; Δηλαδή ο γέρο Τοροσίδης και ο μπάρμπα Χριστοδουλόπουλος, που από πάνω μόλις άγγιξε τη μπάλα έπαθε και χιαστούς, ήταν οι παίκτες που έκαναν τη διαφορά; Ή μήπως νεκραναστήθηκε ο πεθαμένος του πρώτου ημιχρόνου Φορτούνης; Γιατί αν είναι έτσι θα έπρεπε να ντρέπονται ακόμα περισσότερο οι φερόμενοι ως παικταράδες ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ.

Λοιπόν, φίλοι μου αγαπημένοι. Τι μένει να αποδείξει ετούτη η διοίκηση για να βάλει φρένο στους οδυρμούς που έχουν ξεσπάσει από χτες ανάμεσα στο στρατόπεδο των οπαδών της ΑΕΚ; Ότι δεν είναι ελέφαντας ίσως; Ή μήπως ότι δεν είναι… κάβουρας; Διότι καλή η καραμέλα πως χτίζουμε γήπεδο, κανείς δεν φέρνει αντίρρηση ότι ισοδυναμεί με 5 πρωταθλήματα το ιδιόκτητο γήπεδο της ομάδας, όμως και η αγωνιστική αξιοπρέπεια πάντα κρατούσε και θα εξακολουθεί να κρατάει ιδιαίτερη θέση στις καρδιές των οπαδών μιας ομάδας. Τι να το κάνεις που μπορεί να λέει περήφανος ο οπαδός στους αντιπάλους οπαδούς ότι χτίζει γηπεδάρα σαν απάντηση όταν τον δουλεύουν για την τεσσάρα που του έριξαν; Αγωνιστικές είναι οι απαντήσεις που έχει ανάγκη για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Σε ταπεινώσεις εντός γηπέδων δεν απαντάς προτάσσοντας τα τείχη που χτίζεις για να στεγάσεις το δαρμένο σου κορμί.

Οπότε εδώ πάνω απ' όλα χρειάζεται τσαγανό. Τσαγανό και διάθεση να σπάσουν αυγά για να φτιάξουν μια ομελέτα της προκοπής. Λύσεις ριζοσπαστικές και ανατρεπτικές για να ξημερώσει πιο φωτεινή η επόμενη μέρα. Μια λύση είναι από αύριο το πρωί να βάλουν πωλητήριο σε Μπάρκα, Μπακάκη, Τσόσιτς, Μάνταλο, Κλωναρίδη, Γαλανόπουλο και Λιβάγια. Χωρίς ναι πιαστούν κορόιδα φυσικά αφού για τη συγκεκριμένη απόφαση δεν πρέπει να παίξει ρόλο επ' ουδενί το παιχνίδι του Φαλήρου. Ας κινηθούν σε ένα διαφορετικό πλάνο. Πιο οργανωμένο. Κορυφή του πλάνου ο εντοπισμός εκείνων που θα τους αντικαταστήσουν. Πρέπει να είναι σίγουρα τουλάχιστον δύο επίπεδα παραπάνω. Φυσικά θα στοιχίζουν και περισσότερο. Επένδυση είπαμε να κάνουν όχι ανταλλαγή κουρασμένων παλικαριών με άλλα πιο ξεκούραστα.

Στη συνέχεια ούτε συζήτηση για ενεργοποίηση ρήτρας τόσο του Μπογέ όσο και του Άλεφ και ας απέχουν οικονομικά όσο τα Καμένα Βούρλα με τις Κάνες. Με τα 6 εκατομμύρια του Μπογέ φέρνουν τον Σπίντι Γκονζάλες και με το 1,2 του Άλεφ αγοράζουν οδοστρωτήρα. Αυτή βέβαια είναι η πρώτη λύση με το ανάλογο πλάνο της. Υπάρχει και η δεύτερη που θέλει να πλαισιωθούν οι υπάρχοντες παίκτες με τέσσερις ξένους από το πάνω ράφι που η ποιότητά τους να βρίσκεται σε άλλο επίπεδο από τον συνήθη μέσο όρο των παικτών που αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα. Παίζοντας με τέτοιους συμπαίκτες δίπλα τους, θέλουν δεν θέλουν, θα ανεβάσουν την απόδοσή τους και οι ΜπαρκοΜπακακοΤσοσιτσοΜανταλοΚλωναριδοΓαλανοπουλοΛιβάγιες. Σύμπτωση αναπόφευκτη και στις δύο προαναφερθείσες λύσεις: Και στη μία και στην άλλη απαιτείται να μπει το χέρι βαθιά στην τσέπη με τη λογική, όχι της σπατάλης ή του αλόγιστου σκορπίσματος του χρήματος, αλλά της επένδυσης που θα σου φέρει πίσω το αρχικό κεφάλαιο και θα σου αποδώσει και σεβαστό κέρδος.

Ιδού η Ρόδος κύριοι, ιδού και το πήδημα που απαιτείται… Τι λέτε, θα πηδήξετε;

Υ.Γ. 1: Μάλλιασε η γλώσσα μου και πιάστηκε το χέρι μου να λέω και να γράφω ότι η πολύ καλή άμυνα που παρουσιάζαμε δεν ήταν άλλο από μια ουτοπία. Βαρέθηκα να λέω για την ανεπάρκεια των Τσόσιτς, Οικονόμου, Σβάρνα (αλλά και Λαμπρόπουλου όσο έπαιζε) που σε συνδυασμό με την μόνιμη ευπάθεια του Τσιγκρίνσκι στα χιλιοταλαιπωρημένα πόδια του, δεν θα μας επέτρεπαν ποτέ να φτιάξουμε μια σταθερή αμυντική γραμμή. Ξέχωρα που δε νοείται σοβαρή ομάδα πρωταθλητισμού να μη διαθέτει και πέμπτο σέντερ μπακ. Το μεγάλο μας πρόβλημα κατ' εμέ εκεί εντοπίζεται και μετά στη θέση του αμυντικού χαφ και στα εξτρέμ. 

Υ.Γ. 2: Φυσικά και αναρωτιέται ο καθένας από εμάς ο Κρίστιτσιτς γιατί αποκτήθηκε αν δεν ήταν σε θέση να παίζει στα κρίσιμα παιχνίδια όπως το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό; Επίσης δεν άρεσε στον κόσμο ότι δεν βγήκε κανείς να του πει γιατί ο Σέρβος δεν μπήκε ούτε σαν αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο. Έγινε κάτι άλλο που δεν έχει σχέση με το αγωνιστικό κομμάτι;