Παρασκευή 2 Αυγούστου 2019

Περί στόπερ


Όχι, δεν μας φταίει το κακό το ριζικό μας που ο Τσιγκρίνσκι δεν μπορεί να ορθοποδήσει από τους απανωτούς τραυματισμούς και τις υποτροπές που παθαίνει. Τα ξέραμε αυτά από την πρώτη στιγμή που υπόγραφε το συμβόλαιό του με την ομάδα. Ξέραμε ότι παίρναμε έναν Ελ Σιντ ο οποίος δεμένος καλά πάνω στο άλογό του θα ήταν ικανός να τρομάξει πολλούς από τους αντιπάλους μας. Εκτός αυτού ήταν ένα όνομα που είτε το άκουγε είτε το διάβαζε κανείς τρόμαζε από μόνο του κάθε φορά που κάποιος αντίπαλος ανέτρεχε στο ρόστερ της ΑΕΚ για να πάρει μια ιδέα από την ομάδα. Ενέπνεε θαυμασμό και φόβο ταυτόχρονα. Και φυσικά κατέχει το τόπι και τα μυστικά της θέσης του όσο ελάχιστοι αμυντικοί στον παγκόσμιο ποδοσφαιρικό χάρτη.

Όλα αυτά σταθμίστηκαν αναλόγως και αποφασίστηκε να προχωρήσει η μεταγραφή του εκείνο τον Ιούνιο του 2016. Και εδώ που τα λέμε κερδισμένη βγήκε η ΑΕΚ από αυτή τη μεταγραφή. Πήρε έναν κορυφαίο ποδοσφαιριστή με αδαμάντινο χαρακτήρα, έναν προπονητή μέσα στην εντεκάδα και ένα όνομα παγκοσμίου φήμης που ανέβασε το πρεστίζ της ομάδα κατακόρυφα από τότε που εντάχθηκε στο δυναμικό της. Κι όλα αυτά με ένα οικονομικό κόστος αισθητά μικρότερο από εκείνο του Μάριου Οικονόμου που αγωνίζεται στην ίδια θέση με τον Ουκρανό.

Το σφάλμα με τον Τσιγκρίνσκι έγινε στη διαχείριση του παίκτη από τους εκάστοτε προπονητές του. Έπρεπε εξαρχής να υπάρξει ένα πλάνο βάση του οποίου δεν θα απουσίαζε από κανένα ευρωπαϊκό ματς και από κανένα εγχώριο ντέρμπι. Από εκεί και πέρα ας έπαιζε σε όσα από τα υπόλοιπα ματς μπορούσε να τα καταφέρει. Κοινώς να μη λογίζεται ως βασικός στόπερ αλλά ως ο παίκτης των ειδικών αποστολών. Κάτι τέτοιο θα ήταν και πιο τιμητικό γι' αυτόν τον πολύ μεγάλο ποδοσφαιριστή αλλά και πολύ πιο χρήσιμο για την ίδια την ομάδα. Βέβαια αυτό θα προϋπέθετε την παρουσία στην ομάδα δύο ακόμα ισάξιων ποδοσφαιριστών για το κέντρο της άμυνας αλλά και δύο ακόμα, ας πούμε εξελίξιμων, τύπου Σβάρνα. Τότε η ΑΕΚ, με δύο πρωτοκλασάτα σέντερ μπακ, ένα κορυφαίο των κορυφαίων αλλά μόνο για ειδικές αποστολές και δύο πολλά υποσχόμενα που θα μαθήτευαν πλάι σ' αυτή την τριάδα των έμπειρων, θα διέθετε την ισχυρότερη αμυντική γραμμή στην Ελλάδα και μία από τις καλύτερες στην Ευρώπη.

Ο Τσίγκρι μέχρι στιγμής, στα τρία χρόνια παρουσίας του στην ΑΕΚ, έχει αγωνιστεί σε 76 ματς και έχει μείνει εκτός λόγω τραυματισμών σε άλλα 44! Συνολικά έχει βρεθεί εκτός αγώνων για 272 ημερολογιακές ημέρες (!) που σημαίνει ότι σχεδόν για το ένα από τα τρία χρόνια του συμβολαίου του δεν έχει αγωνιστεί! Και καλά μέχρι εδώ. Επειδή όμως κοντά στην ευπάθεια από τους πολλούς τραυματισμούς έρχονται να προστεθούν και τα χρόνια που βαραίνουν στην πλάτη, η διοίκηση της ΑΕΚ πρέπει να σκεφτεί σοβαρά την πιθανότητα να καταθέσει πρόταση στον Ουκρανό υπερπαικταρά για να αναλάβει από το επόμενο καλοκαίρι κάποιο πόστο στην ομάδα από το οποίο θα μπορεί να βοηθήσει και ίσως μάλιστα να αποδειχτεί πολύτιμος με τη βαρύτητα του ονόματός του και τις υψηλές γνωριμίες που διαθέτει στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Όσο για τη θέση του στόπερ πρέπει να μπει το χέρι βαθιά στην τσέπη και να προχωρήσει σε δύο -και όχι μία- μεταγραφές. Χρειάζονται δύο παίκτες. Ο ένας να είναι επιπέδου Τσιγκρίνσκι και μαζί με τον Βράνιες να αποτελέσουν το βασικό δίδυμο και ο άλλος να είναι η εναλλακτική μαζί με τον Οικονόμου και τον Σβάρνα για τις περιπτώσεις τραυματισμών ή ενδεχομένων τιμωριών των δύο βασικών. Τον ένα, τον βασικό, πρέπει να τον πάρει άμεσα, τώρα. Τον άλλο ας τον αφήσει για τον Γενάρη και ας το παλέψει ως τότε και με την αγωνιστική παρουσία του Ουκρανού σε όσα ματς καταφέρει να αγωνιστεί. Η ΑΕΚ, που είναι υποχρεωμένη να κάνει πρωταθλητισμό κάθε χρόνο, δεν μπορεί να βγάζει χρονιές γεμάτες με αγωνιστικές υποχρεώσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη μόνο με τέσσερις κεντρικούς αμυντικούς. Χρειάζεται ανυπερθέτως πέντε οι οποίοι μάλιστα να μην αντιμετωπίζουν χρόνια προβλήματα τραυματισμών και οι δύο από αυτούς να είναι πρώτης γραμμής και μπαρουτοκαπνισμένοι…