Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Από το ξεβράκωμα του γαύρου στην κλωτσιά στον Κομπότη

Παρηγορώντας τον κακομαθημένο... "μικρούλη"

Πάνε μέρες που δεν τα έχουμε πει λόγω κάποιων έκτακτων οικογενειακών υποχρεώσεων και δυστυχώς μέσα σ' αυτά που δεν σχολιάσαμε ήταν η απαράδεκτη ήττα της Βασίλισσας από τον Άρη στη Θεσσαλονίκη, με την οποία τον έβαλε οριστικά μέσα στην τετράδα και φυσικά ο θρίαμβος της ΑΕΚάρας μέσα στο Καραϊσκάκης με 1-2 επί του Ολυμπιακού για το κύπελλο. Την ήττα στο μπάσκετ δεν σκοπεύω να την σχολιάσω γιατί πίκρανε απίστευτα τον κόσμο της ομάδας που είχε με τόσο κόπο αρχίσει να συσπειρώνεται δίπλα της. Μερικές φορές πιστεύω ότι στην ΑΕΚ είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Οπότε θα γράψω δυο λόγια, έστω και εκτός επικαιρότητας, για τον μεγάλο θρίαμβο της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ που μας έκανε όλους περήφανους.

Το μεγαλύτερο επίτευγμα πιστεύω δεν ήταν η ίδια η νίκη που αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο για την πρόκριση στον τελικό και την κατάκτηση του δεύτερου σερί κυπέλλου. Για μένα πιο κομβικό γεγονός αποτελεί η εικόνα διάλυσης που επήλθε στον Ολυμπιακό και η αποσύνθεση που έχει αρχίσει να προκαλεί ήδη τεράστια δυσοσμία. Ο πανικός είναι έκδηλος στο λιμάνι και τα σκουξίματα απελπισίας μαρτυρούν το μέγεθος της τραγωδίας που έχει αρχίσει να απλώνεται με γοργούς ρυθμούς πάνω από τον πειραιώτικο ουρανό. Τα γνωστά φερέφωνα βράχνιασαν απότομα και αδυνατεί να ακουστεί η φωνή τους. Καραπαπαράδες, Θεοδωρίδηδες, Γαβαθιώτηδες και Τσουκαλάδες δεν πείθουν πια ούτε τον πιο αρρωστημένο γαύρο.

Η παρέα του Αραούχο τους ξεφτίλισε μέσα στο ίδιο τους το σπίτι και τους το έκλεισε. Προσοχή όμως. Δεν πρέπει κανενός τα μυαλά να πάρουν αέρα μέχρι να ολοκληρωθεί η δουλειά που έχουν να κάνουν. Μέχρι στιγμής μόνο η μισή έχει γίνει. Απομένει η ολοκλήρωσή της μέσα στο ΟΑΚΑ που θα θυμίζει καμίνι για να στείλουμε τους βρωμισμένους γαύρους οριστικά στη χωματερή της ιστορίας. Η δυσοσμία τους δεν υποφέρεται πια ούτε από τους ίδιους τους οπαδούς τους. Απαιτείται όμως σοβαρότητα και υπευθυνότητα και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να επαναπαυθεί κανείς στις δάφνες του αποτελέσματος του πρώτου αγώνα. Και πριν από τους γαύρους να μη ξεχάσουμε, ότι έχουμε σήμερα τον Λεβαδειακό του υπερόπτη σαχλαμάρα Κομπότη, ο οποίος, να μη λησμονήσουμε, ότι μας είχε τάξει τον υποβιβασμό μας και στο βαθμό που του αναλογούσε έβαλε το χεράκι του για να τον πετύχει. Σήμερα είναι η σειρά μας να του ρίξουμε την κλωτσιά του Λεωνίδα που θα τον στείλει στον πάτο του κρατήρα για να γλιτώσει το ελληνικό ποδόσφαιρο από ένα βαμπίρ που χρόνια τώρα κάρφωνε τα δόντια στο λαιμό του και του έπινε το αίμα. Οίκτος και λύπηση δεν περισσεύει για όσους μας έβλαψαν...