Πάρτε
και τον ξένο διαιτητή που θέλατε, πάρτε και τον… αθώο Ντιμπιντάι που τον βάλατε
να παίξει άρον-άρον δίνοντάς του συγχωροχάρτι για να σαλιώσετε το… μεγάλο
αφεντικό, πάρτε το κλαδευτήρι Καρασαλίδη που παρά τρίχα αστόχησε να καρατομήσει
τον Πόνσε, πάρτε και τη μίρλα σας για τους κακούς λύκους που θέλουν να σας…
κατασπαράξουν -μόνιμα αδικώντας σας μόνο όταν παίζετε με την ΑΕΚ ενώ τα
βρίσκετε όλα καλώς καμωμένα όταν σας σφάζει στο γόνατο το ιερό αφεντικό σας-
γιατί όπως και να το κάνουμε κατά βάθος είσαστε μπάνικες κοκκινοσκουφίτσες,
πάρτε τα όλα αυτά και βάλτε τα εκεί που ξέρετε. Και μετά φωνάξτε δυνατά:
"αλεύρι". Ντιμπιντούλες, ο Αλμπάνης σας γυρεύει!
Τους
έκλεισε για δεύτερη φορά το σπίτι ο Αλμπάνης εκεί στον γνωστό περιστεριώνα,
αυτή τη φορά για το πρωτάθλημα. Την προηγούμενη ήταν για το κύπελλο. Πώς τους έχει
αγαπήσει έτσι αυτό το παιδί δεν μπορώ να το καταλάβω. Εντάξει, δεν λέω, είναι
ωραίες κοπέλες με κορυφαία εκείνη την Αιγύπτια χορεύτρια με την αφάνα που έβαλε
χτες φωτογραφία τα καλλίγραμμα ξυρισμένα πόδια της στο Ίνσταγκραμ. Εμ, κοπελιά
ποιος σου φταίει μετά; Κάτι πυρόκαυλα παλικάρια σαν τον Αλμπάνη δεν είναι να τα
προκαλείς με τέτοιες σεξουλιάρικες φωτογραφίες. Έπειτα φταίει εκείνος που σας τον
σφυρίζει κατ' εξακολούθηση;
Και
ας μη ξεχνάνε τα κορίτσια ότι ο νέος και ωραίος Αλμπάνης και στις δύο συμφορές
που τους βρήκαν από πάρτη του μπήκε στο παιχνίδι στα τελευταία λεπτά. Πώς λέμε,
πάω μια βόλτα στο σπίτι με το φωτάκι, πετάω ένα μανίκι να ξεχαρμανιάσω και
φεύγω; Κάπως έτσι.
Ο
παιχταράς, μπήκε ως αλλαγή στο τελευταίο δεκάλεπτο και στα τρία λεπτά παρουσίας
του στον αγωνιστικό χώρο, ξεχύθηκε σαν δαιμονισμένος στο ανοιχτό γήπεδο στο 85'
εκμεταλλευόμενος την θεϊκή μπαλιά ακριβείας του Λιβάγια και με ένα άψογο πλασέ άφησε
τάβλα τον Ατρόμητο και έδωσε τον τρίποντο που σημαίνει και κατάληψη της τρίτης
θέσης άνευ της παραμικρής αμφισβήτησης, βουλώνοντας ταυτόχρονα τα θρασύτατα
στόματα των γνωστών φαφλατάδων σαν του προπονητή τους και της κατσαρίδας με
πόδια ποδοσφαιρίστριας.
Ο
Μανόλο Χιμένεθ επί χάρτου αφαίρεσε την ταυτότητα του Κάναντυ με συνοπτικές
διαδικασίες, απονευρώνοντας τους γηπεδούχους χρησιμοποιώντας τον Κλωναρίδη σε
ρόλο αριστερού μπακ-χαφ και διατηρώντας το 3-5-2 το οποίο πριν από το παιχνίδι
και με δεδομένες τις απουσίες της μισής ομάδας φάνταζε ανέφικτο και
παρακινδυνευμένο. Και σαν κερασάκι στην τούρτα τους επιφύλαξε και την έκπληξη με
την είσοδο του Χρήστου Αλμπάνη, που κανονικά δεν έπρεπε να τους εκπλήξει και
τόσο αφού τους το είχε ξανακάνει και είχαμε πάλι γιορτή. Φάνηκαν δηλαδή και
ανεπίδεκτοι μαθήσεως οι γηπεδούχοι και ειδικά ο υπερτιμημένος προπονητής τους
που πιάστηκε κορόιδο για δεύτερη φορά από τον παμπόνηρο Μανόλο!
Η
ΑΕΚ, όπως και στο κύπελλο στο ίδιο γήπεδο, έβγαλε τρομερή ψυχή στον αγωνιστικό
χώρο υπερνικώντας κάθε πρόβλημα που της παρουσιάστηκε. Χωρίς Λόπες, Χουλτ, Τσιγκρίνσκι,
Σιμόες, Μάνταλο και χάνοντας και τον Πόνσε νωρίς-νωρίς από την εγκληματική
ενέργεια του Καρασαλίδη. Απέναντι σε ένα από τα χειρότερα παραρτήματα άλλης ομάδας
που έχουμε συναντήσει όπως αυτό του ΠΑΟΚ του Τσετσένου, που έδινε τον υπέρ
πάντων αγώνα λες και διεκδικούσε το… Τσάμπιονς Λιγκ, χωρίς να διστάσει να συγχωρέσει
τον κάγκουρα με το μαλλί ξεσκονόπανο και να τον χρησιμοποιήσει αλλά και ενθαρρύνοντας
αγωνιστικές συμπεριφορές όπως του μακελάρη Καρασαλίδη και παρόλα αυτά στον
τέλος τον ήπιε μονορούφι και το ευχαριστήθηκε. Και με την ΕΠΟ να κάνει το χατίρι
του Σπανού και να τους ορίζει τον ξένο διαιτητή που ζητούσαν απεγνωσμένα!
Αν
συνοψίσει κανείς όλα τα παραπάνω δεν θα σταθεί καθόλου στην μέτρια απόδοση του
Δικεφάλου, την οποία θα μπορούσε να αποδώσει και στο τρομερό άγχος των παικτών
του να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες και να φύγουν από εκεί μέσα με το
τρίποντο. Το σημερινό διπλό στο Περιστέρι είναι ανυπολόγιστης αξίας κι ας μην
έκρινε τίποτα σπουδαίο παρά μόνο λειτούργησε σαν αποδεικτικό στοιχείο για το
ποια ομάδα από τις δύο είναι καλύτερη και δικαιούται το καλό εισιτήριο του
Γιουρόπα Λιγκ.
Τσόσιτς,
Μπακάκης, Οικονόμου και Κρίστιτσιτς κλείδωσαν κάθε διάδρομο προς την εστία του
Μπάρκα που αυτή τη φορά ήταν σταθερότατος. Ο Αλμπάνης με τα δύο γκολ στο ίδιο
γήπεδο σε πρωτάθλημα και κύπελλο έδωσε απαντήσεις για τον αν μπορεί να βοηθήσει
στο χτίσιμο της μεγάλης ΑΕΚ που όλοι ονειρευόμαστε, φτάνει να πάρει και τις ευκαιρίες
που του αναλογούν. Ο Κλωναρίδης σε ένα ρόλο πρωτόγνωρο για τον ίδιο αλλά και
για όλους μας, ανάγκασε φίλους και αντιπάλους να τρίβουν τα μάτια τους. Ο
μοναδικός που πίστευε σ' αυτόν πριν αρχίσει το ματς πρέπει να ήταν ο Μανόλο
Χιμένεθ που τον εμπιστεύτηκε και ο "Βέλγος" τον δικαίωσε πέρα για
πέρα. Ο Πόνσε είχε την ατυχία να πέσει στον μακελάρη που παραλίγο να του
κόψει το ποδόσφαιρο και πάλι τυχερός στάθηκε που τη γλίτωσε με έναν τραυματισμό
στη μέση που εκ πρώτης όψεως δεν δείχνει και τόσο σοβαρός. Ο Λιβάγια που τον
αντικατέστησε και μόνο για την 40άρα μπαλιά στον Αλμπάνη στη φάση του γκολ αξίζει
να αποθεωθεί.
Ο
Ατρόμητος στο πρώτο ημίχρονο απείλησε σε δύο περιπτώσεις. Στο 34', όταν από
πούλημα της μπάλας από τον Μπογέ και γκέλα του Τσόσιτς, ο Κουλούρης βγήκε
τετ-α-τετ με τον Μπάρκα, αλλά ο γκολκίπερ της ΑΕΚ έσωσε και στο 44' όταν αυτή
τη φορά Οικονόμου και Άλεφ έκαναν διαδοχικά λάθη για να σουτάρει ο Κουλούρης, με
τον Μπάρκα να βρίσκεται και αυτή τη φορά σε ετοιμότητα. Αντίθετα η ΑΕΚ απείλησε
σε δύο περιπτώσεις με τον Κλωναρίδη. Στο 10', όταν πλαγιοκόπησε ωραία από
αριστερά αλλά αντί να γυρίσει την μπάλα προς το πέναλτι στον Πόνσε, επέλεξε να
πλασάρει από πολύ δύσκολη θέση για να αποκρούσει ο Θεοδωράκης και λίγο
αργότερα όταν σε γύρισμα του Κρίστιτσιτς έπιασε ένα χλιαρό πλασέ από σχετικά
καλό σημείο. Στο 35' είχαμε τη φάση που η ΑΕΚ έχασε με τραυματισμό τον Πόνσε,
με τον Λιβάγια να μπαίνει στη θέση του.
Στο
δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ ξεκίνησε με καλή φάση από δυνατό σουτ του Μπακασέτα στο
49' που έβγαλε ο Θεοδωράκης αλλά είχε και ένα ακόμα εύκολο πούλημα της μπάλας σαν
εκείνα τα δύο του πρώτου ημιχρόνου όταν ο Άλεφ έχασε την μπάλα εύκολα στον χώρο
του κέντρου, αλλά ευτυχώς ένα σωτήριο τάκλιν του Μπακάκη σε γύρισμα του
Μανούσου μέσα στην περιοχή έδωσε τη λύση. Στο 60', έπειτα από ωραία
κυκλοφορία η μπάλα έφτασε αριστερά στον Κλωναρίδη, αυτός πλάσαρε αλλά ο
Θεοδωράκης μπλόκαρε σταθερά μπροστά από τον Λιβάγια που δεν πρόλαβε να μπει
στην φάση. Από αυτό το σημείο και μετά το παιχνίδι μετατράπηκε σε παρτίδα
σκάκι που εξελισσόταν στο κέντρο του γηπέδου χωρίς να υπάρχει ρυθμός και κύριο
χαρακτηριστικό ήταν οι πολλές ατομικές μονομαχίες στη μεσαία γραμμή και τα
πολλά λάθη. Η ΑΕΚ πουλούσε εύκολα την μπάλα και μάλιστα σε ένα τέτοιο λάθος στο
73', ο… συγχωρεμένος (από τη διοίκηση του Πιτσουνίου) Ουάρντα πλάσαρε από
εξαιρετική θέση, αλλά ο Τσόσιτς έβαλε σωτήριο τάκλιν και έσωσε από βέβαιο
γκολ. Αγαπήσαμε λίγο παραπάνω τον Τσόσιτς σε αυτή τη φάση γιατί ποιος θα το
άντεχε να έχουμε φάει γκολ από το απροσάρμοστο με τα γουρλωμένα μάτια.
Σε
εκείνο το σημείο ο Χιμένεθ έκανε την επόμενη κίνησή του από τον πάγκο βάζοντας
τον Γαλανόπουλο αντί του Μπογέ, με τον Μπακασέτα να πηγαίνει δίπλα στον
Λιβάγια. Στο 78' η ΑΕΚ χάνει ευκαιρία, αρχικά με σουτ του Κλωναρίδη και στη
συνέχεια με κοντινή προσπάθεια του Τσόσιτς, όπου ο Θεοδωράκης λειτούργησε σαν
από μηχανής θεός για τους γηπεδούχους. Η τελευταία κίνηση του Μανόλο από
τον πάγκο ήταν να βάλει τον Αλμπάνη αντί του Κρίστιτσιτς, με τον Μπακασέτα
να επιστρέφει ξανά σε ρόλο εσωτερικού μέσου και τον Έλληνα εξτρέμ να πηγαίνει
δίπλα στον Λιβάγια. Αυτή ίσως ήταν η πιο καθοριστική κίνηση στο ματς για να πάρει
η ΑΕΚ το πολυπόθητο διπλό στο Περιστέρι! Το ονειρικό γκολ ήρθε στο 85', μετά
από την εκπληκτική 40άρα μπαλιά του Λιβάγια, όπως προείπαμε, από τον χώρο της άμυνας
στον κενό χώρο, και με τον Αλμπάνη να ξεχύνεται σαν δαίμονας στους μεγαλύτερους
εφιάλτες της Χαλκηδόνας και με τρομερό πλασέ να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα
για να γράψει το… τσουχτερό 0-1!
Ατρόμητος: Θεοδωράκης, Καρασαλίδης,
Ρισβάνης, Χατζηϊσαΐας, Κιβρακίδης, Σάκιτς, Μάντσον (81' Νάτσος),
Ούμπιδες (62' Μπουσούλαζιτς), Ν' Σικουλού, Μανούσος (67' Ουάρντα),
Κουλούρης.
