Η ΑΕΚ, χωρίς καμιά διάθεση αστεϊσμού, θα έπρεπε να έχει πάρει ήδη: Έναν τερματοφύλακα για τρίτο (προσωρινά για δεύτερο), κατά προτίμηση μεγάλης ηλικίας και έμπειρο, γνώστη της κατάστασης και διατεθειμένο όταν γίνει καλά ο Μπρινιόλι να περάσει αδιαμαρτύρητα τρίτος στην σειρά των τερματοφυλάκων της ΑΕΚ. Ένα αριστερό μπακ εγνωσμένης αξίας και σε καλή ηλικία για να λυθεί το χρόνιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ομάδα στη συγκεκριμένη θέση. Έναν στόπερ μεγάλου βεληνεκούς που να συνθέσει ένα δίδυμο ασφαλείας με τον Βίντα, έχοντας σαν τρίτο, τέταρτο και πέμπτο στην ιεραρχία τους Μουκουντί, Κάλενς και Μήτογλου. Έναν εγνωσμένης αξίας αμυντικό χαφ που να ξέρει περισσότερη μπάλα και από τον Σιμάνσκι και από τον Γιόνσον και να είναι σε θέση να κρατάει τη μπάλα και να την μοιράζει με ευκολία στους επιθετικούς και όχι να την γυρίζει στους αμυντικούς και στον τερματοφύλακα. Και τέλος, έναν σέντερ φορ κανόνι που να προορίζεται για βασικός έχοντας τον Γκαρσία πίσω του να τον ντουμπλάρει σε κάποια παιχνίδια, όσο του το επιτρέπουν οι αντοχές του.
Γιατί δεν έχει γίνει τίποτα από αυτά; Φταίει η διοίκηση; Μα ο Μάριος Ηλιόπουλος έδειξε διατεθειμένος να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη ώστε να αλλάξει τα αγωνιστικά δεδομένα της ΑΕΚ και να την επαναφέρει στις επιτυχίες που τις αξίζουν. Φταίει ο Αλμέιδα που διαρκώς ζητάει μικρό και ευέλικτο ρόστερ και εκφράζει την εμπιστοσύνη του σε παίκτες οι οποίοι, προϊόντος και του αμείλικτου χρόνου, έχουν πάψει προ πολλού να προσφέρουν όσα πρόσφεραν τα προηγούμενα χρόνια; Μα, αν θέλει μικρότερο ρόστερ ας κόψει κάποιους παίκτες που αποδεδειγμένα δεν έχουν να δώσουν τίποτα άλλο στην ΑΕΚ. Γαλανόπουλος, Φερνάντες, Χατζισαφί να αφεθούν ελεύθεροι. Ζίνι, Τσιλούλης να δοθούν δανεικοί. Να τάκα-τάκα πέντε θέσεις που αδειάζουν για να έρθουν 5 μεταγραφές παικταράδων που θα αλλάξουν την ομάδα.
Μια στιγμή. Ας πάρουμε όλα τα δεδομένα από την αρχή ένα προς ένα για να δούμε τι συμβαίνει. Γνωρίζετε όλοι φαντάζομαι, ότι παίκτες όπως ο Περέιρα και ο Λαμέλα δεν υπήρχε καμία περίπτωση να έρθουν στην ΑΕΚ. Και δεν ήταν τόσο το οικονομικό που τους δελέασε όσο οι προτροπές του Αλμέιδα που τους έθεσε το πλάνο του για την ΑΕΚ και αυτό τους ενθουσίασε και αποδέχτηκαν την πρότασή της. Τι περιλάμβανε αυτό; Πάνω απ' όλα μια καλή πορεία στην Ευρώπη, έστω και στο Conference League, όπου βλέποντας και ότι μια άλλη ελληνική ομάδα κατάφερε να το κατακτήσει, έκαναν όνειρα να εκτοξεύσουν ξανά την καριέρα τους μέσα από μια καλή πορεία της ΑΕΚ. Αυτό ήταν και το κίνητρο για άλλους πιθανούς στόχους της ομάδας ώστε να τους φέρει στη Νέα Φιλαδέλφεια. Αυτή τη στιγμή υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η ΑΕΚ να μείνει νωρίς-νωρίς εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων και να ευχηθούμε να μη συμβεί κάτι τέτοιο γιατί καταλαβαίνουμε όλοι τι θα επακολουθήσει. Ο Περέιρα και ο Λαμέλα, αλλά και ο Κοϊτά και ο Στρακόσα, θα βρεθούν στο κενό αντιλαμβανόμενοι ότι για μια ολόκληρη χρονιά θα παίζουν σε ένα πρωτάθλημα όπου δύσκολα θα βγουν παραέξω οι όποιες καλές τους στιγμές. Αλλά και να βγουν δεν θα έχουν κανένα αντίκρισμα. Σκεφτείτε τώρα πόσο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα αν προκύψει και καμία παραίτηση η απόλυση του Αλμέιδα. Ο Περέιρα, ο Λαμέλα, ο Πινέδα, χάνουν τον δικό τους άνθρωπο. Αυτόν που εμπιστεύτηκαν και ήρθαν στην ΑΕΚ. Επίσης, Ρότα, Χατζισαφί, Οντουμπάτζο, Άμραμπατ, Σιμάνσκι, Γιόνσον, ήταν παίκτες που τους εμπιστευόταν τυφλά ο Αλμέιδα. Αυτομάτως θα τους κυκλώσει η ανασφάλεια. Επίσης, με την ομάδα εκτός Ευρώπης, ποιος αξιόλογος ξένος παίκτης θα θελήσει να έρθει και να παίξει εδώ μόνο για το ελληνικό πρωτάθλημα; Παίκτες σαν τον Κορέα καλά θα κάνουμε να τους ξεχάσουμε.
Αυτή την καταστροφή είχαν στο μυαλό τους ο Ηλιόπουλος και ο Αλμέιδα και συμφώνησαν ότι ένας αποκλεισμός θα είναι καταστροφικός για την ΑΕΚ. Και φυσικά θα ακολουθήσει και η οικονομική καταστροφή. Μπορεί να μην έχει αρνητικό αντίκτυπο στα εισιτήρια διαρκείας άμεσα, αφού αυτά για φέτος έχουν πουληθεί στο 70 με 80%. Θα υπάρξουν όμως άλλες οικονομικές συνέπειες. Επίσης, η ΑΕΚ θα χάσει σε μεγάλο βαθμό την επαφή της με την Ευρώπη αφού θα βυθιστεί ακόμα περισσότερο στην ειδική βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ και ίσως πέσει κάτω και από την 200η θέση! Θα πρέπει να περάσουν χρόνια με επιτυχίες και συνεχόμενες προκρίσεις για να ξαναμπεί κάποια μέρα στους ισχυρούς των κληρώσεων.
Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πόσο σημαντική είναι για την ΑΕΚ η πρόκριση με τη Νόα καθώς και η επόμενη επί της Χάιντουκ Σπλιτ. Την Πέμπτη συνεπώς, όπου κι αν βρισκόμαστε, είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο να βρεθούμε όλοι στη Νέα Φιλαδέλφεια. Με 30.000 φωνές από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα μπορεί να είναι ο κόσμος που θα δώσει την πρόκριση στην ομάδα. Ένας κόσμος που πρέπει να είναι πύρινος αλλά και κόσμιος, γιατί η ΟΥΕΦΑ μας έχει υπό διαρκή επιτήρηση και με το παραμικρό θα βρεθούμε με τιμωρία έδρας. Ο κόσμος μπορεί να βάλει το πρώτο γκολ αλλά και περισσότερα. Να κόψει τα πόδια των Αρμενίων που είναι αμάθητοι σε τέτοιες συνθήκες. Να κάνει κόλαση την Αγιά Σοφιά για να αρχίσουν να τρέμουν τα πόδια τους και ταυτόχρονα να δώσει φτερά στα πόδια των δικών μας παικτών. Απεριόριστη στήριξη στον Αλμέιδα και στον κάθε παίκτη ξεχωριστά, ακόμα κι αν κάνει το πιο σοβαρό λάθος. Απαγορεύονται οι αποδοκιμασίες διά ροπάλου!
Αν όλα πάνε καλά και περάσουμε την Πέμπτη το βράδυ, θα επανέλθει η κανονικότητα στο στρατόπεδο της ΑΕΚ. Θα επέλθει η ηρεμία. Αμέσως τις επόμενες μέρες θα ανακοινωθούν και δυο-τρεις μεταγραφές. Απαραίτητα πρέπει να ξεκινήσει η ομάδα και με δυο νίκες στα πρώτα δύο παιχνίδια για το πρωτάθλημα της Super League, στα οποία θα είναι και γηπεδούχος. Με ΟΦΗ (χωρίς κόσμο) και Λεβαδειακό και ταυτόχρονα να δώσει τις μάχες της με την Χάιντουκ Σπλιτ, στην Κροατία και στην Αθήνα. Αν την περάσει θα βρεθεί οριστικά στους ομίλους του Conference League και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Το έχει ξανακάνει η ΑΕΚ και έχει κερδίσει την ίδια ομάδα σε ομίλους του Europa League. Και μάλιστα και στα δύο παιχνίδια. Τόσο εκτός έδρας όσο και στο ΟΑΚΑ. Γενικά η ΑΕΚ το έχει με τους Κροάτες. Μετά θα ανοίξει διάπλατα λεωφόρους που θα οδηγούν σε διακρίσεις, τόσο εντός των συνόρων όσο και έξω από αυτά. Και σιγά-σιγά θα έρθει και η καταξίωση διώχνοντας μακριά την αμφισβήτηση, τη γκρίνια και τη διχόνοια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου