Ο Στρακόσια είναι εγγύηση για το τέρμα.
Ο Γκαρσία επιτέλους ξεκόλλησε για τα καλά, με αστερίσκο όμως γιατί απέναντί του είχε άμυνα παιδική χαρά.
Ο Κοϊτά έχω την αίσθηση ότι θα αποδειχτεί λίρα εκατό.
Ο Λιούμπισιτς ήταν καλύτερος στο πρώτο παιχνίδι αλλά και σήμερα, στο δεύτερο ημίχρονο, όταν πέρασε οκτάρι, ανέβηκε και οργάνωσε το παιχνίδι της ΑΕΚ.
Απογοήτευση μεγάλη ο Φερνάντες και ο Γκατσίνοβιτς.
Ο Μάνταλος ήρθε από τον πάγκο και έβγαλε δυο πανέμορφες ασίστ μισό γκολ η κάθε μία. Αυτό για να μη τον αδικούμε όταν κάνει ωραία πράγματα. Βέβαια, έχασε και ένα άχαστο.
Ο Σιμάνσκι, ενώ είναι από τους παίκτες που γουστάρω γιατί δίνει και την ψυχή του και βγαίνει πάντα με ιδρωμένη τη φανέλα από το γήπεδο, έχει κάτι ατσούμπαλο που δεν τον βοηθάει να γίνει κορυφαίος στη θέση του.
Ο Γιόνσον, επίσης, τα έδωσε όλα αλλά μια φορά αυτό το παιδί να σουτάρει σε κρίσιμο σημείο και να βρει στόχο. Στάθηκε άτυχος στον τραυματισμό του.
Ο Μουκουντί εμένα με φοβίζει. Ενώ είναι θηριώδης, έχει εκτόπισμα και θα έπρεπε να αποτελεί τον φόβο και τον τρόμο των επιθετικών, τον βλέπεις στο παιχνίδι και λες, τώρα θα το κάνει το τσαφ.
Ο Χατζισαφί, τίμιος όπως πάντα, αλλά η ΑΕΚ θέλει κάτι πάρα πολύ καλύτερο στη θέση του.
Ο Βίντα, ακόμα και σαν δεξί μπακ, έδειξε τι σημαίνει παίκτης που κάνει τη διαφορά. Κι ας μην ήταν και στην καλύτερη βραδιά του.
Ο Κάλενς προσωπικά μου εμπνέει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη από τον Μουκουντί. Όχι ότι κι αυτός είναι αλάνθαστος.
Ο Άμραμπατ έπαιξε λίγο αλλά κάρφωσε κι αυτός το φιστίκι του και ήταν και πολύ ωραίο και παλικαρίσιο.
Απόψε παρατηρούσα ένα τεράστιο κενό στο κέντρο μας που ξεκινούσε από την πλάτη του Γκαρσία και έφτανε λίγο κάτω από τη σέντρα και προς την περιοχή μας. Γι' αυτό και έφταναν οι ξυλοκόποι με τόση άνεση έξω από τη μεγάλη μας περιοχή. Τομέας ευθύνης των Σιμάνσκι, Γιόνσον, Λιούμπισιτς και αργότερα Μάνταλου.
Ο Αλμέιδα μου φάνηκε προβληματισμένος και δεν ξέρω αν η αιτία ήταν η εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου ή ο απόηχος των όσων λέχθηκαν στη συνέντευξη τύπου. Πάντως δεν έκανε τις καθιερωμένες του αλλαγές στο 65', εκτός της αναγκαστικής του Γιόνσον, αλλά αρκετά αργότερα και όχι όλες.
Τελικά η δουλειά έγινε και με το παραπάνω και η γεύση που μας μένει είναι γλυκιά.
Respect στους 250 τρελάκηδες που έκαναν Νέα Φιλαδέλφεια την Ανδόρα.
Αυτή ήταν η μεγαλύτερη σε σκορ εκτός έδρας νίκη που έχει κάνει η ΑΕΚ σε όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Ο Λιβάι Γκαρσία σημείωσε το πρώτο χατ τρικ του με τη φανέλα της ΑΕΚ.
Έχουμε μπροστά μας δύσκολο δρόμο αφού μόλις σε 6 μέρες παίζουμε στην Αρμενία. Επίσης μας έχει θερίσει ο κορωνοϊός. Θέλει μεγάλη προσοχή το συγκεκριμένο παιχνίδι και ειδικά να μην υποτιμήσουμε τον αντίπαλο.
Η ΑΕΚ σιγά-σιγά θα βρίσκει τα πατήματά της, θα έρθουν και οι νέες μεταγραφές και όλα θα στρώσουν. Ας είμαστε υπομονετικοί και ας αντιμετωπίζουμε βήμα-βήμα τις προκλήσεις. Το πρώτο βήμα είναι να περάσουμε στους ομίλους του Conference League και αν το καταφέρουμε θα έρθει και η πολυπόθητη ηρεμία στην ομάδα για να κοιτάξουμε το πάρα κάτω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου