Όταν είμαι
εκνευρισμένος αποφεύγω να γράψω μέχρι να κατέβουν οι σφυγμοί μου σε ελεγχόμενο
επίπεδο. Από την άλλη σπρώχνουν πράγματα από μέσα μου που θέλουν να ξεπηδήσουν
προς τα έξω και δεν μου είναι εύκολο να τα τιθασεύσω. Παρόλα αυτά περίμενα όσο
μου το επέτρεπαν οι αντοχές μου αν και δεν είδα θεαματικά αποτελέσματα. Έτσι,
επιστρατεύοντας τον δυνατόν μεγαλύτερο αυτοέλεγχο που μπορώ, ξεκινάω κι ο θεός
βοηθός!
Η ΑΕΚ χτες
ήταν τόσο τραγική, όσο δεν την έχουμε δει δύο χρόνια τώρα στα αλώνια της Γ' και
της Β' κατηγορίας! Και δεν είναι καθόλου υπερβολικό αυτό που γράφω. Όταν προσπαθούμε
να πιστέψουμε πως αυτή η ΑΕΚ πάει φέτος για πρωτάθλημα και κύπελλο, όντας
ανταγωνιστική με τον Ολυμπιακό του συστήματος, τον Παναθηναϊκό που ανεβαίνει
αργά αλλά σταθερά και τον ΠΑΟΚ του φιλόδοξου Σαββίδη και παίζει με την 5η του
κυπριακού πρωταθλήματος χάνοντας τον μπούσουλα σε ολόκληρο ενενηντάλεπτο,
συγγνώμη αλλά δεν φταίει ούτε η προετοιμασία, ούτε τα σφιγμένα πόδια. Άλλωστε
και η Ανόρθωση την ίδια μέρα με μας ξεκίνησε προετοιμασία. Τι πίνουν αυτοί και
δεν σφίγγονται τα πόδια τους, υαλουρονικό οξύ ή κολλαγόνο; Κάτι άλλο φταίει και
σίγουρα δεν είμαι εγώ εκείνος που θα το βρει. Στο κάτω-κάτω υπάρχουν άνθρωποι
που πληρώνονται για να το κάνουν αυτό.
Το
απογοητευτικότερο από τη χτεσινή εμφάνιση ήταν πως η Ανόρθωση δεν έδειξε τίποτα
σπουδαίο. Απλώς αμυνόταν και έβγαζε κάποιες αντεπιθέσεις, από τις οποίες πέτυχε
δύο γκολ και έχασε άλλες τρεις ευκαιρίες! Υποθετικά η ΑΕΚ έπαιξε με τους κατά
το δυνατόν πιο έτοιμους παίκτες της, εκτός από τους τραυματίες που δεν μπόρεσαν
να αγωνιστούν. Και ναι μεν οι απουσίες ήταν σημαντικές αφού σ' αυτές
συμπεριλαμβάνονταν ο Μάνταλος, ο Βάργκας, ο Μπακάκης, ο Άρθο και ο Κορδέρο,
όμως, διάολε, αυτοί που έπαιξαν λογίζονται ή βασικοί ή άμεσοι αντικαταστάτες
όσων δεν θα καταφέρνουν κάποια φορά να παίξουν!
Χαρακτηριστικό
είναι ότι η ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο δεν έκανε ούτε μισή ευκαιρία! Το κέντρο της
άμυνας, που πέρυσι έπαιξε όλη τη χρονιά μαζί, έμοιαζε λες και πρώτη φορά
έπαιζε ο ένας δίπλα στον άλλο! Ο
Κολοβέτσιος μόνο έδειξε σοβαρότητα αλλά δεν βοηθήθηκε από τον παρτενέρ του, τον
Λαμπρόπουλο, ο οποίος βρέθηκε σε πολύ κακή μέρα. Ο Τζανετόπουλος που μπήκε σαν
αλλαγή στη θέση του… αποβληθέντος Λαμπρόπουλου διόρθωσε κάπως την κατάσταση,
ενώ ο μικρός, ο Σβάρνας, αγωνίστηκε μόνο στο τελευταίο δεκάλεπτο. Η αριστερή
πλευρά της άμυνας με τον Σοϊλέδη και στη συνέχεια με τον Πεταυράκη, θύμιζε
αεροδιάδρομο του Ελευθέριος Βενιζέλος με ελεύθερες τις απογειώσεις και τις
προσγειώσεις καθ' όλο το ενενηντάλεπτο. Από τα δεξιά ο Γκάλο έβγαλε και τα 90
λεπτά μόνος του αλλά δεν κατάφερε ούτε αυτός να ξεχωρίσει. Ευτυχώς που ο
Μπαρόχα στάθηκε καλά και δεν είχε η ΑΕΚ μεγαλύτερη τρικυμία στα μετόπισθεν. Τα
δύο αμυντικά χαφ, Γιόχανσον και Σιμόες, είχαν κάπως καλύτερη απόδοση από τους
υπόλοιπους της εντεκάδας αλλά ούτε αυτοί ξεχώρισαν με την εμφάνισή τους. Τον
Πορτογάλο τον αντικατέστησε ο Ανάκογλου στο 55' και με την ταυτόχρονη αλλαγή
του συστήματος σε 4-3-3, η ΑΕΚ κατάφερε επιτέλους να βγει για λίγο στην επίθεση
και να μειώσει στο 82' το σκορ με πλασέ του Γροντή, ο οποίος είχε
αντικαταστήσει στο 55' τον κακό αγωνιστικά και απαράδεκτο στη συμπεριφορά Ράφικ
Τζιμπούρ. Τον Γιόχανσον τον αντικατέστησε στο 77' ο Φαγέ δίχως κι αυτός να
καταφέρει να διακριθεί. Στη μεσαία γραμμή, στην επίθεση και στις πτέρυγες
πελαγοδρομούσαν οι συνήθεις ύποπτοι, Πλατέλλας, Αραβίδης, Μπαρμπόσα και
Τζιμπούρ, οι οποίοι ταλαιπώρησαν αφάνταστα, τόσο τη μπάλα όσο και τους
ελάχιστους άτυχους θεατές του αγώνα. Τον πρώτο τον αντικατέστησε ο Ζόριτς στο
72' και ήταν ο παίκτης που έβγαλε τη μπαλιά στον Γροντή στο γκολ της ΑΕΚ. Σε
όλα τα άλλα ουδείς κατάλαβε τη διαφορά. Στη θέση του Πορτογάλου πέρασε στο 55'
ο Κρισάντους ο φονιάς, αλλά μάλλον ούτε τις κάλτσες του δεν πρέπει να έβρεξε.
Στο μεταξύ,
αν το παιχνίδι ήταν επίσημο, η ΑΕΚ θα είχε αναγκαστεί να παίξει με 9 παίκτες!
Κι αυτό εξ αιτίας της ηλιθιότητας δύο παικτών της. Ο πρώτος είναι ο Τζιμπούρ, ο
οποίος μόλις στο 19ο λεπτό, δέχεται ένα σκληρό μαρκάρισμα από τον Μπρούνο, ο
διαιτητής σφυρίζει το φάουλ, αλλά ο ευέξαπτος Αλγερινός δεν ικανοποιείται με
την απόφαση του ρέφερι -ίσως ήθελε να τον μπατσίσει κιόλας- και γυρίζει και του
χώνει μια ξεγυρισμένη κλωτσιά! Ο διαιτητής χαριστικά του δείχνει την κίτρινη
κάρτα ενώ το παράπτωμα ήταν ασυζητητί για απευθείας κόκκινη. Εδώ μπαίνει και ο
λάθος χειρισμός του Δέλλα, που δείχνει ατολμία και έλλειψη πυγμής για να
επιβάλλει ο ίδιος τιμωρία στον παίκτη του κάνοντάς τον αλλαγή. Αντίθετα τον
αφήνει να συνεχίσει μέχρι το 55', χωρίς να τον αλλάξει ούτε στο ημίχρονο! Φυσικά
ο "τρομοκράτης" (πιάστε με γιατί χέστηκα) είχε καταλάβει τη μαλακία
του και είχε επηρεαστεί μη μπορώντας να αποδώσει μέχρι τη στιγμή της
αντικατάστασής του. Αν τον είχε αλλάξει ο Δέλλας αμέσως μετά το περιστατικό θα
τον είχε προστατέψει κιόλας από τον κίνδυνο να εκτεθεί -πράγμα που έγινε- αφού
του είχαν κοπεί τα πόδια. Και σα να μην έφτανε η μία μαλακία, στο 48' ο
Λαμπρόπουλος, κάνει πρώτα την πατατιά να μπερδευτεί με τον Μπαρόχα γυρίζοντάς
του τη μπάλα ενώ μπορούσε να την είχε διώξει κι αφού την κερδίζει ο Ντλοβού, ο
οποίος να σημειωθεί εξέθεσε κατ' επανάληψη τον αμυντικό της ΑΕΚ, πάει και τον
ανατρέπει λίγο πριν την σπρώξει στα δίχτυα κάνοντας πέναλτι και παίρνοντας
αποβολή! Τρείς παπαριές σε μια φάση δηλαδή. Έπειτα από συνεννόηση του διαιτητή
με τους δύο προπονητές η αποβολή μετατράπηκε σε αναγκαστική αλλαγή και ο
Λαμπρόπουλος βγήκε για να πάρει τη θέση του ο Τζανετόπουλος και να συνεχίσει η
ΑΕΚ με 11 παίκτες.
Συμπεράσματα:
Η ΑΕΚ έχει τρομερές αδυναμίες στο ρόστερ της. Αρχικά στη θέση του αριστερού
μπακ και δεν ξέρω κατά πόσο ένας 19χρονος και μάλιστα δανεικός θα της λύσει το
πρόβλημα. Μακάρι να συμβεί αυτό αλλά εγώ έχω σοβαρές επιφυλάξεις. Έπειτα στη
θέση του κεντρικού αμυντικού. Ο Λαμπρόπουλος είναι μόνο για λύση ανάγκης, μια
ανάγκη που πρέπει να απευχόμαστε να δημιουργείται συχνά. Μετά στο χώρο του
κέντρου. Φωνάζει από μακριά η απουσία επιτελικού χαφ όταν λείπουν οι Μάνταλος
και Βάργκας. Και δυστυχώς η ΑΕΚ είναι υποχρεωμένη να ξεκινήσει χωρίς τον Μάνταλο,
ενώ ο Βάργκας δεν φαίνεται να μπορεί να αντεπεξέλθει σε συνεχόμενα παιχνίδια.
Και πάμε στην επίθεση. Σκεφτόμουν ότι αν ο Τζιμπούρ τα πήρε σε ένα φιλικό
παιχνίδι με ένα σκληρό μαρκάρισμα (ίσως να είχε προηγούμενα με τον αντίπαλό του
από το κυπριακό πρωτάθλημα), τι πρόκειται να συμβεί σε κάποιο ντέρμπι όπου οι
αντίπαλοι επιστρατεύουν αμυντικούς επιστήμονες στον τομέα του εκνευρισμού των
αντιπάλων (βλέπε Μανιάτης και πώς είχε κάνει τούρμπο τον Τζαβέλα) με σκοπό να
πετύχουν την αποβολή τους. Τι θα κάνει εκεί ο Αλγερινός; Θα πετάξει
χειροβομβίδα στον αντίπαλό του; Η ΑΕΚ κατά τη γνώμη μου χρειάζεται ένα σέντερ
φορ αξιόπιστο, χωρίς ιδιοτροπίες, που ο μόνος του προβληματισμός θα είναι πώς να
σπρώξει τη μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα. Στη συνέχεια εντοπίζεται μεγάλο πρόβλημα
στα άκρα της ομάδας. Ο Μπαρμπόσα έχει ήδη κριθεί για τα καλά και έχει βρεθεί
ελλειμματικός. Δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος του πρωταθλητισμού. Με λίγα λόγια
είναι λίγος. Δεν ξέρω αν και κατά πόσο μπορεί να βοηθήσει όταν έρχεται από τον
πάγκο αλλά σαν βασικός δεν το έχει. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και από την άλλη
πλευρά, για τον Πλατέλλα. Συμπαθητικός παίκτης, όμως η προσφορά του
περιορίζεται σε μεμονωμένες ενέργειες που αποτελούν προϊόν κάποιου στιγμιαίου
ξεσπάσματος. Δεν έχει διάρκεια και στερείται ομαδικότητας. Κι αυτός ίσως
μπορέσει να προσφέρει αλλά μόνο προερχόμενος από τον πάγκο. Για τον Κρισάντους
τα έχουμε πει αλλά οι επιθετικοί για να δείξουν τις ικανότητές τους χρειάζεται
και να τροφοδοτούνται. Και όταν δεν υπάρχουν παίκτες που να μπορούν να περάσουν
μία μπαλιά και οι επιθετικοί αναγκάζονται να γυρίζουν πίσω για να πάρουν τη
μπάλα, δεν έχουν και μεγάλες πιθανότητες να καταφέρουν πολλά πράγματα.
Άρα εγώ θεωρώ
ότι η ΑΕΚ για να μπορέσει να πρωταγωνιστήσει έχει ανάγκη οπωσδήποτε από 4 ακόμα
μεταγραφές. Έμπειρου αριστερού αμυντικού, σέντερ μπακ, πλάγιου μεσοεπιθετικού
-κυρίως δεξιού- που να μπορεί να παίξει όποτε αυτό απαιτείται και σαν
επιτελικός οργανώνοντας το παιχνίδι και τέλος σέντερ φορ.
Και δυο λόγια
για τον προπονητή. Ο Δέλλας πρέπει να αποφασίσει και να καταλήξει σε ένα σχήμα
για να καταφέρει να δέσει τους βασικούς παίκτες μεταξύ τους. Καλός ο
αλτρουισμός και τα συνεχή πειράματα αλλά έτσι δεν μοντάρεται ομάδα. Ο
Πεταυράκης είναι έτοιμος να πάει στον Άρη και ο Δέλλας του δίνει φανέλα στην
εντεκάδα. Γιατί; Τον προετοιμάζει για την καινούρια του ομάδα; Χρησιμοποιεί
επίμονα τον Γροντή σε θέση οργανωτή, αλλά και σαν δεξί εξτρέμ, ακόμα και σαν
αριστερό μπακ. Θα μείνει ο Γροντής στο ρόστερ της ΑΕΚ; Αν ναι να αρχίσει να τον
δοκιμάζει και σαν τερματοφύλακα. Εμφανίζει ένα πρόσωπο υπέρ το δέον φιλικό με
τους παίκτες του χωρίς να κακοκαρδίζει κανέναν. Η λέξη αυστηρότητα απουσιάζει
από το ρεπερτόριό του. Απόδειξη η ανοχή του στον Τζιμπούρ που, αφού γλίτωσε την
κόκκινη κάρτα από τον διαιτητή, γλίτωσε και την αλλαγή του σαν παραδειγματισμό
από το Δέλλα. Γιατί; Για να μη τσαντιστεί το θερμόαιμο αγόρι; Μα όταν καταλάβει
ο Αλγερινός ότι τον νταγιαντίζουν τότε είναι που θα τους καβαλήσει όλους μέσα
στην ομάδα. Εδώ έχει χρίσει ήδη τον εαυτό του ηγέτη της ομάδας χωρίς κανείς να
του έχει ζητήσει να αναλάβει τέτοιο ρόλο. Γιατί δεν φαντάζομαι να του το ζήτησε
ο Δέλλας. Δεν του είπε κανείς όμως ότι ένας ηγέτης πρέπει να αποτελεί
παράδειγμα για τους συμπαίκτες του, ιδιαίτερα τους μικρότερους, και πώς δεν
κλωτσάει τους αντιπάλους του λες και είναι μουλάρι;
Να γράψω και
κάποιες αισιόδοξες σκέψεις μου (ναι, υπάρχουν και τέτοιες), για να μη με πείτε μουρμούρη
και γκρινιάρη. Η πείρα μάς έχει διδάξει ότι οι ομάδες που πετάνε στις
προετοιμασίες, συνήθως δεν ξέρουν πώς να μαζέψουν τις γκέλες τους όταν αρχίσουν
οι επίσημες υποχρεώσεις τους. Αντίθετα, οι ομάδες που δεν τα πάνε και πολύ καλά
στις προετοιμασίες, είτε επειδή οι προπονήσεις είναι πολύ σκληρές, είτε επειδή
οι προπονητές τους δεν δίνουν σημασία στα αποτελέσματα αλλά στο πώς θα βρουν
τους καταλληλότερους ρόλους για τους παίκτες τους, όταν αρχίσουν οι υποχρεώσεις
τους λύνονται και εμφανίζονται στο γήπεδο τελείως αλλαγμένες προς το καλύτερο. Εκτός
αυτού, έχουμε κάνει και αγιασμό, μη το ξεχνάμε κι αυτό. Βέβαια, δεν παραβλέπω
ότι ζούμε πια στο 2015 και ότι με ευχολόγια, αγιασμούς και με στατιστικές δεν
βλέπει κανείς προκοπή. Γιατί αν ήταν έτσι θα παρακαλούσαμε τον Άγιο (πλέον και
όχι πια γέροντα) Παΐσιο, να κάνει κάτι και με την περίπτωση του ευλογημένου του
Τζιμπούρ πριν δαιμονιστούμε όλοι με την περίπτωσή του…
