Πρώτο δείγμα θετικότατο

ΑΕΚ-Πλατανιάς 3-0 (Super League)

Εγώ είμαι εκείνος που πέρυσι έλεγα ότι θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι αν η ομάδα μπάσκετ κατακτήσει την πέμπτη θέση, όταν πολλοί μιλούσαν ακόμα και για πρωτάθλημα! Εγώ είμαι αυτός που λέει ότι η ομάδα μπάσκετ φέτος είναι το πρώτο φαβορί για την τρίτη θέση αλλά και για αρκετές ζημιές εκεί που δεν θα την περιμένουν. Εγώ είμαι όμως και αυτός που διαφωνεί κάθετα με τη γνώμη του Άκη Ζήκου (και άλλων πολλών) ότι η ποδοσφαιρική ομάδα της ΑΕΚ φέτος πρέπει να έχει σαν στόχο να πλασαριστεί στην πρώτη πεντάδα! Η ΑΕΚ φέτος θα πρωταγωνιστήσει και ας ακούγεται υπεραισιόδοξο αυτό σε πολλούς. Η ΑΕΚ θα χτυπήσει στα ίσια το πρωτάθλημα και έχει πάρα πολλές πιθανότητες να το κατακτήσει!

 

Και φυσικά αυτή μου η άποψη δεν αποτελεί απόρροια της χτεσινοβραδινής της εμφάνισης απέναντι στον Πλατανιά και της ευρείας νίκης που πέτυχε. Έχω την αίσθηση ότι αρκετοί είναι αυτοί που δεν έχουν εκτιμήσει σωστά την αξία του ρόστερ της φετινής ΑΕΚ. Υποβαθμίζουν συνειδητά ή ασυνείδητα το έμψυχο υλικό της ομάδας και μακάρι σ' αυτό το λάθος να υποπέσουν και οι αντίπαλοί της. Όταν θα καταλάβουν τι τους χτύπησε θα είναι πολύ αργά γι' αυτούς.

Ο Δέλλας είναι εκείνος που θα κάνει όμως τη διαφορά φέτος, αφού σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα χρόνια του στον πάγκο της ομάδας, φέτος καλείται να πάρει νίκες που θα οφείλονται αποκλειστικά στον ίδιο. Τι θέλω να πω: Στη Β' και στην Γ' κατηγορία οι νίκες έρχονταν για την ΑΕΚ από κεκτημένη ταχύτητα. Με ένα έμψυχο υλικό δύο σκάλες πιο πάνω από εκείνο των αντιπάλων της δεν στάθηκε και τόσο απαραίτητη η βοήθεια από τον πάγκο για να ξεκλειδωθούν δύσκολα ματς, ούτε οι αντίπαλοι προπονητές ήταν καλύτεροί του ή διέθεταν το υλικό για να αντιμετωπίσουν τους κιτρινόμαυρους. Από φέτος όμως ο Τραϊανός καλείται να επιστρατεύσει τις ικανότητές του και το ένστικτό του και απαιτείται να επιδείξει σε πολλές περιπτώσεις πονηριά μεγαλύτερη και από της αλεπούς για να βρει βαθμούς που εκ των προτέρων θα θεωρούνται καταδικασμένοι. Θα υπάρξουν ματς δηλαδή που θα κληθεί ο ίδιος από τον πάγκο να τα κερδίσει. Και εδώ θα κριθεί η ικανότητά του και στην μαεστρία να παγιδεύει αντιπάλους προπονητές εκτός από το να προετοιμάζει κατάλληλα τους παίκτες του. Το υλικό πάντως που θα τον βοηθήσει να φέρει σε πέρας τα σχέδιά του το έχει και με το τέλος των μεταγραφών θα είναι αρκετά πιο εμπλουτισμένο. Ήδη χτες πήραμε μια γεύση από αυτό το υλικό. Και τι είδαμε σε γενικές γραμμές;

Τον Μπαρόχα να δέχεται ουσιαστικά μόνο μία φάση, να χάνει τη μπάλα και να απομακρύνει σωστά ο Γκάλο. Αλλά συμβαίνουν αυτά και στους καλύτερους τερματοφύλακες, ειδικά όταν είναι αδρανείς στο μεγαλύτερο μέρος ενός αγώνα. Πίσω του υπάρχει ένας Ανέστης που τρώει σίδερα και που θα γίνεται -κυρίως εξ αιτίας του συναγωνισμού- ολοένα και καλύτερος. Κι ακόμα πιο πίσω υπάρχει ο Βούρας ο οποίος κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι η κατά το δυνατόν καλύτερη λύση που θα μπορούσε να έχει η ΑΕΚ για τρίτο τερματοφύλακα. Και φυσικά και ο μικρός Ντούνης θα διεκδικήσει τις δικές του πιθανότητες να ζήσει το όνειρο, είτε μείνει και παίξει και φέτος με την Κ20 είτε παραχωρηθεί δανεικός και επιστρέψει με περισσότερες εμπειρίες.

Τον Γκάλο να αποδεικνύεται λίρα εκατό τόσο στα αμυντικά όσο και στα επιθετικά του καθήκοντα. Μάλιστα σημείωσε και ένα πανέμορφο γκολ. Είναι καλό ότι υπάρχει ένας παίκτης εγγύηση στη συγκεκριμένη θέση γιατί αυτό θα επιτρέψει να μην υπάρξει καμία βιασύνη στην αποκατάσταση του Μπακάκη ώστε να μη κινδυνέψει με κάποια υποτροπή ο παικταράς της ΑΕΚ. Και φυσικά υπάρχει και ο Βασιλαντωνόπουλος που όσοι τον είδαν αγωνιζόμενο μόνο καλά λόγια για την αξία του έχουν να πουν.

Τον Σοϊλέδη να σηκώνει το βάρος της αριστερής πλευράς με εξαιρετική επιτυχία, συμμετέχοντας και στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας. Σ' αυτή τη θέση θα υπάρξει μεγάλος συναγωνισμός με τον Ντίντακ και η κερδισμένη της υπόθεσης θα είναι η ΑΕΚ. Επένδυση για το μέλλον που όμως θα δοθεί δανεικός ο νεαρός Σταύρος Πεταυράκης.

Τον Κολοβέτσιο να μας θυμίζει έντονα τον παίκτη των πρώτων ημερών όταν είχε έρθει από τα Γιάννινα. Απροσπέλαστος και σοβαρός με βλέψεις για μεγάλα πράγματα και μια θέση στην Εθνική να τον περιμένει. Άγνωστος Χ πίσω του ο Άρθο, ο οποίος δεν φαίνεται να έχει πείσει τον Δέλλα, αν και ταλαιπωρείται από εκείνο το χτύπημα στο στήθος που αποκόμισε από το τελευταίο φιλικό στη διάρκεια της προετοιμασίας στην Πολωνία.

Τον Τζανετόπουλος να εξελίσσεται στον άρχοντα της αμυντικής γραμμής, παρά το νεαρό της ηλικίας του. Εντός της εβδομάδας αναμένεται να κληθεί από την διοίκηση για να του γίνει αναπροσαρμογή του συμβολαίου του. Πίσω του υπάρχει ο Λαμπρόπουλος, τις δυνατότητες του οποίου λίγο πολύ όλοι τις γνωρίζουμε και που πάντως μπορεί να ανταποκριθεί στον ρόλο του όποτε κληθεί από τον προπονητή του. Και λίγο πιο πίσω βρίσκουμε τον νεαρό Σβάρνα να θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για το κοντινό μέλλον, είτε μείνει είτε κι αυτός δοθεί δανεικός για να πάρει παιχνίδια στα πόδια του. Μέγα ερώτημα η αναγκαιότητα για απόκτηση ενός ακόμα έμπειρου αμυντικού, κυρίως αριστεροπόδαρου, με δυνατό βιογραφικό, ο οποίος μάλλον θα αποκτηθεί.

Τον Γιόχανσον να έχει αναγκάσει τους φίλους της ΑΕΚ να τρίβουν τα χέρια τους με ικανοποίηση και τους αντιπάλους της να τρίβουν τα μάτια τους από έκπληξη για το πού βρέθηκε ένας τέτοιος παικταράς και πώς εκείνοι δεν ξεστραβώθηκαν να τον ανακαλύψουν πρώτοι! Πίσω του καραδοκεί ο Ισπανός, ο Κορδέρο, αφού ξεπεράσει τον τραυματισμό του και αμέσως μετά έρχεται ο νεαρός Ανδρεόπουλος, φέρελπις και με πολλές φιλοδοξίες και ακολουθεί ο Φαγέ που κι αυτός ενδέχεται να κληθεί να πάει δανεικός για να αποκτήσει εμπειρίες.

Τον Σιμόες να δένει με τον Γιόχανσον σε ένα τρομερό όσο και απροσπέλαστο δίδυμο που θα προκαλέσει πολλές ταραχές στο πρωτάθλημα που μόλις ξεκίνησε. Παίκτης μοτεράκι με αστείρευτες δυνάμεις αλλά και με εμπνεύσεις που εντυπωσιάζουν. Πίσω του έρχεται κατά πρώτο λόγο ο Ανάκογλου που δύσκολα μπορεί κανείς να τον σκεφτεί σαν αναπληρωματικό, ειδικά φέτος που έχει ξεκινήσει κάνοντας κάποιες εντυπωσιακές εμφανίσεις. Χτες πήρε τη θέση του Βάργκας και έπαιξε για λίγο σαν οργανωτής έχοντας καλή απόδοση, μέχρι να μπει ο Μπουονανότε, γυρίζοντας τότε στα χαφ δίπλα στον Γιόχανσον όπου και εκεί ήταν πολύ καλός.

Τον Βάργκας με το τετράγωνο μυαλό και τα καλλιτεχνικά πόδια που ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις ποια θα είναι η επόμενη κίνησή του μέσα στο γήπεδο. Παίκτης-χορευτής με μυαλό αστροφυσικού επιστήμονα. Το Α και το Ω μιας ομάδας για να λειτουργήσει επιθετικά. Πίσω του (αστείο μοιάζει αυτό) ο Πέτρος Μάνταλος που περιμένει να αποθεραπευτεί και τότε να δούμε ποιος θα μείνει πίσω από τον άλλο ή ακόμα και αν θα καταφέρει ο Δέλλας να τους χωρέσει και τους δύο στην εντεκάδα. Εδώ έρχεται και κουμπώνει και ο δικός μας πλέον Ντιέγκο, ο Μπουονανότε, παίκτης που παίζει με άνεση σαν δεκάρι αλλά μπορεί κατά συνθήκη να τραβηχτεί στο αριστερό φτερό για να μη μείνει έξω από την εντεκάδα. Η χτεσινή του παρουσία για πρώτη φορά στην εντεκάδα είχε απλά τον χαρακτήρα της προσαρμογής και φυσικά δεν περίμενε κανείς να πάρει στα χέρια του καμιά μπαγκέτα και να αρχίσει να διευθύνει την ορχήστρα! Και μη ξεχνάμε και την παρουσία του Γροντή, ο οποίος όμως θα ήταν καλύτερα να δοθεί δανεικός, αν πράγματι τον πιστεύει ο Δέλλας και νομίζει ότι μπορεί να γυρίσει καλύτερος.

Τον Πλατέλλα στο δεξιό φτερό να κάνει όργια, με το περιβραχιόνιο του αρχηγού μάλιστα στο μπράτσο. Ο προσωπικός του αντίπαλος στο χτεσινό ματς θα πρέπει να αισθάνθηκε ιδιαίτερα ανακουφισμένος μόλις άκουσε το σφύριγμα της λήξης από τον διαιτητή. Και τι δεν έκανε ο σβούρας. Πίσω του προς το παρόν δεν έρχεται κανείς αλλά σύντομα αναμένεται κάποιος να καταφθάσει με πιθανότερο τον Βραζιλιάνο Λούκα. Ο συναγωνισμός θα γίνει πολύ δύσκολος και θα απαιτεί έντονη προσπάθεια. Πάντως σε περίπτωση ανάγκης στη συγκεκριμένη θέση παίζει με άνεση και ο Βάργκας.

Τον Αραβίδαρο -όνομα και πράγμα- να οργιάζει τόσο παίζοντας πάνω στην αριστερή γραμμή, όσο και όταν πέρασε καθαρό φορ μετά την αποχώρηση του Τζιμπούρ. Πέτυχε και το συνηθισμένο γκολάκι του και όλα καλά όλα ωραία. Πίσω του έρχεται ο Μπαρμπόσα με τις γνωστές ικανότητες αλλά και τις γνωστές αδυναμίες. Η μη χρησιμοποίησή του από τον Δέλλα στην αρχική εντεκάδα του χτεσινού ματς πρέπει να ήχησε σαν καμπανάκι προειδοποίησης στ' αυτιά του. Προσπάθησε χτες όταν μπήκε αλλαγή και βοήθησε να πιέσει περισσότερο η ΑΕΚ. Μη ξεχνάμε ότι στη συγκεκριμένη θέση παίζει με κλειστά τα μάτια και ο Μπουονανότε. Υπάρχει και μία ακόμα λύση για εκεί, ο νεαρός Ζόριτς, αν φυσικά παραμείνει και δεν δοθεί δανεικός ή αφεθεί ελεύθερος.

Τον Τζιμπούρ να την παλεύει τόσο με τον εαυτό του όσο και με την γκίνια του, η οποία τον κρατάει μακριά από το γκολ που θα ήταν το μόνο πράγμα τη δεδομένη στιγμή που θα μπορούσε να τον ξεκλειδώσει. Πίσω του έρχεται ο Κρισάντους κι αυτός αδικημένος από τις συγκυρίες, ίσως επίσης και από τον εαυτό του. Στη θέση έχει αποδείξει ότι παίζει με άνεση και ο Αραβίδης όποτε χρειαστεί. Όμως, εδώ είναι που θα έρθει οπωσδήποτε παίκτης και μάλιστα πρώτης γραμμής, οπότε και θα επέλθει η πληρότητα σε όλες τις γραμμές της ΑΕΚ και τίποτα δεν θα μπορεί να την σταματήσει. Στον Μπρέσεβιτς αποφεύγω να αναφερθώ επειδή θα χρειαστεί αρκετός καιρός ακόμα για να πούμε με σιγουριά προς τα πού κατευθύνεται η υπόθεση τραυματισμού του. Είναι πολύ δύσκολη περίπτωση και μακάρι το παιδί να επανέλθει πιο δυνατός από πρώτα και τίποτα δεν χάνεται. Άλλωστε η ΑΕΚ έχει αποδείξει ότι ξέρει να αναγνωρίζει και να στηρίζει τα παιδιά της ακόμα και στις πιο δύσκολες περιπτώσεις.

Τον Δέλλα να κινείται στα βήματα του Μπάγεβιτς και να μη ρισκάρει από την αρχή τη συμμετοχή του Μπουονανότε. Και ποιος δεν θυμάται τον Σερβοέλληνα ο οποίος για να χρησιμοποιήσει καινούριο παίκτη έπρεπε να είχε κλείσει εξάμηνο στην ομάδα! Επίσης προφύλαξε και τον Βάργκας αντικαθιστώντας τον με τον Ανάκογλου όταν το παιχνίδι είχε κριθεί. Τον Τζιμπούρ τον έβγαλε σχετικά νωρίς επειδή είχε κάποιο πρόβλημα (τελικά ήταν θλάση) βάζοντας τον Μπαρμπόσα αριστερά, αλλά η εξέλιξη του ματς τον δικαίωσε. Η ομάδα έπαιξε καλύτερα με τον Αραβίδη φορ και έφτασε ευκολότερα σε δύο ακόμα γκολ. Τον Σιμόες τον έβγαλε για να μπει ο Μπουονανότε, έχοντας όμως περάσει ήδη στην εντεκάδα τον Ανάκογλου, ο οποίος θα μπορούσε να τραβηχτεί πίσω σαν παρτενέρ του Γιόχανσον μετά την έξοδο του Πορτογάλου. Άρα ο Τραϊανός λειτούργησε εκ του ασφαλούς. Στη διαχείριση του ματς τα πήγε μια χαρά και όπως φάνηκε και στην προετοιμασία των παικτών του επίσης παίρνει άριστα…