απέναντι στα τεθωρακισμένα του Κομπότη
ΑΕΚ-Λεβαδειακός 1-2 (Super League)
Ένας φίλος είχε γράψει πριν από λίγο καιρό: "αυτή η στάνη, αυτό το τυρί βγάζει". Νομίζω ότι μέσα σ' αυτές τις 7 λέξεις περικλείεται όλη η αλήθεια της σημερινής ΑΕΚ που μας έδωσε τα μάτια στο χέρι και μας έκανε να καταπιούμε τις γλώσσες μας. Μία ομάδα που στοιχίζει συνολικά όσο το δεξί πόδι του Ιντέγε δεν δικαιούται δια να ομιλεί, ούτε για αδικίες και κακές διαιτησίες, ούτε για κανέναν αντίπαλο, όσο βρώμικα κι αν αυτός κινείται.
Ο πολύς
Πογιέτ ας πάει στη Σουόνσι. Χέστηκε ο κάθε ΑΕΚτζής στο τέλος-τέλος. Δεν μπορεί
να μας παραμυθιάσει πια ότι δεν βλέπουμε την δικιά του ΑΕΚ. Ο Ανέστης μάλλον θα
κατάλαβε γιατί βρέθηκε αναπληρωματικός του Μπαρόχα, που δεν είναι και τίποτα σπουδαίο
σαν τερματοφύλακας. Ο Γκάλο από τον Παναιτωλικό και την Μπράγκα ήρθε να διαπρέψει
στη φτηνή φετινή ΑΕΚ. Φτηνός και ο ίδιος, όπως και οι υπόλοιποι, που έχουν ταβάνι τις καλές εμφανίσεις με
τον Πανελευσινιακό και τα τρίτα της Λάρισας. Ο Ντίντακ, ο Κολοβέτσιος, ο Άρθο;
Από πού πάνε για τον Ζάλογγο; Ο Μπαρμπόσα, ο Μπουονανότε, ο Αραβίδης, ο
Τζιμπούρ, ο Πλατέλλας, ο Βάργκας; Έχετε γεια βρυσούλες και σεις ψηλές ραχούλες.
Με έναν Σιμόες και έναν Γιόχανσον αυτή η ΑΕΚ ζητάει πολλά όταν έχει για
στόχο μια θέση στην πεντάδα και το κύπελλο. Ίσως πιο εφικτός στόχος της έπρεπε
να ήταν η μάχη για την παραμονή μαζί με τον Ατρόμητο, τη Βέροια και τον
Λεβαδειακό. Αν και σ' αυτήν θα βρισκόταν σε μειονεκτική θέση ήδη αφού έχασε από
τον Κομπότη. Και μη χειρότερα. Δεν θα πω υπομονή γιατί είναι λογικό να μου
απαντήσει κανείς ότι δεν υπάρχει άλλη. Την εξαντλήσαμε όλη. Πρέπει να είμαστε
μακράν οι πιο υπομονετικοί φίλαθλοι στον κόσμο με αυτά που έχουν δει τα μάτια μας
και έχουμε αντέξει τα τελευταία 25 χρόνια αλλά και πιο πριν οι παλιότεροι.
Οπότε θα πω μόνο καλή τύχη στον καθένα μας ξεχωριστά. Καληνύχτα…
