Να πω ότι με
εξιτάρισε η ανακοίνωση της ΠΑΕ ΑΕΚ για το ραντεβού που μας έκλεισε έπειτα από…
δέκα μήνες; Δεν θα το έλεγα. Αντίθετα βλέπω μια κωλυσιεργία και μια απροθυμία
να συγκρουστεί ο Μελισσανίδης με τον Μαρινάκη. Και στο μεταξύ οι προθεσμίες
δίνουν και παίρνουν. Σε λίγους μήνες κλείνουμε 3 χρόνια από την εντυπωσιακή παρουσίαση
της Αγιά Σοφιάς με τις μακέτες και το πλήθος των επωνύμων, που είχε γίνει στο
Ωνάσειο. Κάθε πέρσι θυμάμαι και μια νέα προθεσμία που θα τελειώναμε με το γήπεδο.
Το χρονοδιάγραμμα των 90 ημερών πήγε περίπατο. Και συνεχίζουμε απτόητοι τις συζητήσεις
με τους κουφούς που μας το παίζουν συνεργάσιμοι και πρόθυμοι να μας… ακούσουν!
Πέρυσι επίσης ήταν που ξεμπρόστιασε ο Μελισσανίδης τον Μαρινάκη κάνοντας
αναφορές για μπούληδες που δεν έχουν πάει φαντάροι και φοράνε φουρό και
υποσχόμενος ότι πολύ σύντομα εκείνος θα ήταν που θα έφερνε την κάθαρση στο
ελληνικό ποδόσφαιρο. Είδατε εσείς να αλλάζει τίποτα; Ούτε κι εγώ. Αφήστε που αυτή
τη φράση κλισέ: "το πανηγύρι της ανομίας
φτάνει στο τέλος του", πόσες φορές δεν την έχουμε ακούσει από
Αλαφούζο, Μελισσανίδη και… κύκλους των ΠΑΕ ΑΕΚ και Παναθηναϊκού κι όμως, η επίσης
κουφή αυτή ανομία συνεχίζει να κάνει το κορόιδο και να μας βγάζει προκλητικά τη
γλώσσα.
Τώρα θα πρέπει, μας λένε, να περιμένουμε άλλους δέκα μήνες ώσπου να
αλλάξει η διοίκηση της ΕΠΟ. Και πώς είναι τόσο σίγουροι ότι θα προκύψει αλλαγή
που θα ικανοποιεί όλους τους άλλους εκτός από τον Μαρινάκη; Απλά, δεν είναι
αλλά το ελπίζουν! Υπομονή, λοιπόν, ΑΕΚτζήδες, βάζελοι, μπαόκια, δέκα μήνες
είναι αυτοί, πού θα πάνε, θα περάσουν. Κι αν δεν αλλάξει και τότε τίποτα, έχει
ο θεός, αφού από μήνες στα ημερολόγια υπάρχει μεγάλη αφθονία!
