Τις
λεπτομέρειες του χτεσινού ματς (ντέρμπι ή όχι, ανάλογα με την αντίληψη του
καθενός) τις γνωρίζουν όλοι. Ας σταθούμε σε πιο ουσιαστικά πράγματα.
Η
ΑΕΚ, είπαμε, πρέπει να αφομοιώσει για πολύ μεγάλο διάστημα -ίσως και για
ολόκληρη τη σεζόν- τον ρόλο της κόμπρας. Να παραμένει στη φωλιά της καλά
κρυμμένη από αδιάκριτα βλέμματα, να δυναμώνει και να βγαίνει χτυπώντας
αιφνιδιαστικά το εκάστοτε θύμα της επιστρέφοντας πίσω αμέσως μετά το χτύπημα.
Με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρει να αποθεραπευτεί από τα βαθιά τραύματα που της προκάλεσαν
οι ίδιες οι καλοκαιρινές επιλογές της.
Μέχρι
στιγμής τα καταφέρνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να εξασφαλίζει την επιβίωσή της,
όμως όλοι βλέπουμε πως δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση να πατήσει σύντομα και
πάλι γερά στα πόδια της. Ίσως το καλοκαίρι που μας άφησε να αποδειχτεί το πιο
"λάθος" καλοκαίρι στην ιστορία της. Δεν ήταν μόνο η επιλογή
ακατάλληλου προπονητή, η "άκυρη" προετοιμασία που έκανε η ομάδα, η -για
μία ακόμα σεζόν- αποτυχία να ενισχύσει το ρόστερ της σε θέσεις που υπήρχαν
κενά, αλλά και η λαθεμένη εκτίμηση στην επιλογή κάποιων από τους ποδοσφαιριστές
που απόκτησε. Όλο αυτό δείχνει έναν σχεδιαστικό ερασιτεχνισμό και μάλιστα
επαναλαμβανόμενο τα τελευταία χρόνια. Λες και υπάρχει έλλειμμα βαρύτητας στη
λήψη αποφάσεων σχετικά με το έμψυχο υλικό που θα στελεχώσει την ομάδα για να
μπορεί να βρίσκεται μέσα σε όλους τους στόχους της και να μη τους χάνει πριν
φτάσουμε στην παρέλαση του Οκτωβρίου.
Υπήρξε
δεδομένη αδυναμία διαχείρισης ακόμα και των ανερχόμενων ταλέντων από τα τμήματα
υποδομής για τα οποία δεν ξεκαθαρίστηκε από νωρίς ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα
παραχωρηθούν δανεικοί, ποιοι θα επιστρέψουν από δανεισμούς, ποιοι θα φύγουν σαν
ελεύθεροι και εν τέλει για αυτούς που θα πήγαιναν δανεικοί δεν μπορούσαν να τους
βρουν ομάδα! Παρατηρούμε ότι όλες οι παραπάνω παθογένειες φαίνεται να έχουν
μπει σε φάση αποθεραπείας και τα πράγματα δείχνουν να βρίσκουν τον δρόμο τους, όμως
χάθηκε πολύτιμο έδαφος και στο τέλος της χρονιάς που θα γίνει ταμείο θα φανεί
αν η ΑΕΚ θα έχει κερδίσει τίποτα από αυτή την ολέθρια περίοδο.
Προς
το παρόν μένουμε στο γεγονός πως ο Νίκος Κωστένογλου έχει βρει μπροστά του ένα
βουνό θεμάτων που ζητούν επειγόντως λύσεις. Το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα είναι
αυτό της φυσικής κατάστασης αλλά δεν είναι το μόνο. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και
με το έμψυχο υλικό. Ακόμα, πρέπει να δοθεί βαρύτητα στη διαφύλαξη των όσων
λέγονται μέσα στα αποδυτήρια. Δεν είναι δυνατόν η ΑΕΚ να είναι για όλους ένα
ανοιχτό βιβλίο με καθαρογραμμένες όλες του τις λεπτομέρειες. Ποιος θα παίξει,
ποιος θα απουσιάσει, με ποιον υπάρχει πρόβλημα, τι σύστημα θα ακολουθήσει. Αυτά
είναι αστεία και ερασιτεχνικά πράγματα. Αλλά ας επανέλθουμε στο υλικό και ας το
εξειδικεύσουμε κάπως:
Στη
θέση του τερματοφύλακα επικρατεί ίσως η πιο ξεκάθαρη συνθήκη. Ο Έλληνας προπονητής
δείχνει με κάθε τρόπο την εμπιστοσύνη του στον Μπάρκα, παρόλο που αυτός εξακολουθεί
να είναι ικανός για το καλύτερο και για το χειρότερο, με την αστάθεια να είναι
το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του.
Στα
πλάγια μπακ και μετά την απόφαση να μην ανανεωθεί το συμβόλαιο του Γκάλο, την
θέση του κατέλαβε ένας από τους πολλούς Πορτογάλους που ανηφόρισαν το καλοκαίρι
στα Σπάτα. Ο Παουλίνιο. Δεν είναι κακός αμυντικός αλλά κανείς δεν μπορεί να
ισχυριστεί με σιγουριά ότι είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να αποκτήσει η ΑΕΚ
για τη συγκεκριμένη θέση. Εκτός αυτού, υφέρπει μια οσμή ελαφριάς έως μέτριας δυσαρέσκειας
του Κωστένογλου προς μερικούς από τους Πορτογάλους και δεν είναι λίγες οι φορές
που προτιμάει τον Μπακάκη για τη θέση του δεξιού μπακ ή για τη θέση του
αριστερού στόπερ στο 3-5-2. Από την πλευρά του όμως ο διεθνής Έλληνας αμυντικός
μόνο να τον δικαιώσει γι' αυτή του την επιλογή δεν έχει καταφέρει. Αντίθετα,
από την άλλη πλευρά είναι ξεκάθαρη η προτίμηση του Κωστένογλου στον έτερο
Πορτογάλο, τον Λόπες, αντί του Χουλτ. Και σε αυτή την περίπτωση ο Λόπες δεν
έχει δικαιώσει τον προπονητή του για την προτίμηση που δείχνει στο πρόσωπό του.
Κάπου εδώ μπαίνει και η απόφαση της επιστροφής στο ρόστερ της ΑΕΚ του
Βασιλαντωνόπουλου από τον δανεισμό του στη Λαμία. Μια απόφαση που δεν ήταν και
τόσο "ζωντανή". Θέλω να πω ότι τα "μάτια" της ΑΕΚ που τον
παρακολουθούσαν αυτά τα δύο χρόνια που έπαιζε στη Λαμία δεν μετέφεραν στους υπεύθυνους
του σχεδιασμού τη "λάμψη" που προκύπτει από έναν παίκτη που έχει εντυπωσιάσει
και εισηγούνται την οπωσδήποτε επιστροφή του. Χαλαρές ήταν οι εισηγήσεις, διστακτική
και η απόφαση του "επαναπατρισμού" του Έλληνα μπακ. Ίσως γνώριζαν ότι
δύσκολα θα του δοθούν οι ευκαιρίες που θα αποδείξουν το ορθό ή το εσφαλμένο της
απόφασης. Κι όμως, με αυτές τις εμφανίσεις του Μπακάκη επί μακρό χρονικό
διάστημα και με τη δεδομένη αστάθεια του Παουλίνιο, ίσως θα έπρεπε ο Νίκος Κωστένογλου
να εστιάσει στην περίπτωση του.
Και
πάμε στο κέντρο της άμυνας. Για τον Τσιγκρίνσκι το έχουμε εξαντλήσει το θέμα.
Ανήκει στους κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς που έχουν περάσει από το
παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Όσο μπορεί θα παίζει αλλά για να το κάνει καλά χρειάζεται
προστασία και σωστή διαχείριση. Και για να τον διαχειριστεί σωστά ένας προπονητής
απαιτείται να έχει εναλλακτικές λύσεις. Πάντως χτες ο Ουκρανός ήταν από τους κορυφαίους
της ομάδας. Βγάλαμε τα λαρύγγια μας στη μεταγραφική περίοδο για την ανάγκη
απόκτησης ενός -αν όχι εφάμιλλης αξίας- μεγάλης στόφας κεντρικού αμυντικού. Δεν
έγινε, όπως δεν είχε αποκτηθεί πέρυσι ένας επίσης μεγάλης αξίας αμυντικός μέσος
και το πληρώσαμε. Μάλλον τη συγκεκριμένη απόφαση θα την πληρώσουμε και φέτος. Ο
Βράνιες είναι κομάντο. Σύμφωνοι. Χτες πάντως ο παίκτης του οποίου την επιτήρηση
στη γραμμή ζώνης του είχε αναλάβει ο Βόσνιος πέτυχε δύο γκολ. Πολλοί έλεγαν από
χτες το βράδυ και εξακολουθούν να αναρωτιούνται και σήμερα, γιατί να επιλέξει
τον Μπακάκη για αριστερό στόπερ και δεν εμπιστεύτηκε τον Οικονόμου. Την
απάντηση την είχε εξομολογηθεί σε ανύποπτο χρόνο ο προηγούμενος προπονητής
(Καρντόσο) όταν "έδωσε" στην ψύχρα τον Οικονόμου που σε συζήτηση που είχε
μαζί του εξέφρασε την επιθυμία του να μην αγωνίζεται αριστερά! Τέλος, κατά τα
φαινόμενα, ο Σβάρνας, που αποτελεί τον τέταρτο της παρέας των κεντρικών
αμυντικών, δεν φαίνεται να υπολογίζεται από τον Κωστένογλου ούτε καν σαν
εναλλακτική λύση.
Να
περάσουμε και στο κέντρο αρχής γενομένης από τα αμυντικά χαφ. Ο Σιμόες (Πορτογάλος
κι αυτός αλλά μαζί με τον Λόπες θεωρούνται από τους εκτός λόμπι) εμφάνισε
ξαφνικά πρόβλημα τραυματισμού. Συμβαίνουν αυτά. Το θέμα είναι πώς τον
αντικαθιστάς τώρα που έχει ξαναβρεί τον παλιό καλό του εαυτό και πάνω του
στηρίζεται η σύνδεση της άμυνας με το κέντρο; Λογικά μόνο ο Γαλανόπουλος μπορεί
να παίξει τον συγκεκριμένο ρόλο και σωστά τον προτίμησε ο Κωστένογλου και
ευτυχώς δικαιώθηκε. Ο Κρίστιτσιτς ίσως να είναι ο παίκτης που έχει διχάσει
περισσότερο τους οπαδούς της Ένωσης. Σίγουρα μεγάλος παίκτης κατά το παρελθόν
που όμως δεν το έχει αποδείξει ακόμα στην ΑΕΚ. Οι μισοί πιστεύουν ότι, πού, θα
πάει, θα τον ξαναβρεί τον χαμένο του εαυτό και οι άλλοι μισοί πιστεύουν ότι
έχει κάψει λάδια και πως έχει έρθει η ώρα του να πάει για απόσυρση. Τη λύση θα
την δώσει μόνο εκείνος που δουλεύει μαζί του, τον παρακολουθεί από κοντά και
ξέρει ποια εκδοχή βρίσκεται πιο κοντά στην αλήθεια. Ο προπονητής του. Στο μάτι
του κυκλώνα βρίσκονται δύο από τους "φρέσκους" Πορτογάλους που η
αλήθεια είναι ότι δεν έχουν προσφέρει ακόμα το παραμικρό στην ΑΕΚ. Ο Σιμάο και
ο Ζεράλδες. Ψεύτης να βγω αλλά δεν προβλέπω μακροημέρευση για την περίπτωσή τους
με δεδομένο πως και ο Κωστένογλου δείχνει να έχει "φορτώσει" μαζί τους. Ο Μάνταλος είναι μια ξεχωριστή περίπτωση. Ή του ύψους ή του
βάθους. Επειδή έχει προσφέρει στην ΑΕΚ δεν θα ήθελα να γίνω ιδιαίτερα καυστικός
στις αναφορές μου προς το πρόσωπό του. Θα πω μόνο ότι έχει αποδειχτεί
επιστημονικά κατά το παρελθόν η θεραπευτική ιδιότητα του πάγκου. Εν ολίγοις και
εδώ η ΑΕΚ χρειαζόταν το καλοκαίρι και εξακολουθεί να χρειάζεται ενίσχυση. Και
τώρα πια μάλλον όχι ενός και δύο αλλά περισσοτέρων ποδοσφαιριστών.
Μπροστά
τώρα. Και εδώ υπάρχει θέμα. Ο Λιβάγια μένει εκτός συζήτησης με το σκεπτικό πως
παρά τα κουσούρια του ένα ιερό τέρας δεν το αγγίζεις. Ειδικά όταν με μια του
κίνηση, με μια αναλαμπή, μπορεί να σου ανατρέψει υπέρ σου ακόμα και την πιο
δύσκολη κατάσταση. Επιμύθιο: Ενίοτε και το αντίθετο. Τον Ολιβέιρα τον πιστεύει
ο προπονητής του (αν και Πορτογάλος) αλλά ας όψεται η "τρελή" διαχείριση
του συμπατριώτη του που σε συνδυασμό και με την απέλπιδα προσπάθεια του
Κωστένογλου να εκμαιεύσει και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών του σε
Τραπεζούντα και Τρίπολη για να αντιστρέψει το καταστροφικό κλίμα που είχε αρχίσει
να διαμορφώνεται μέσα στον οργανισμό που λέγεται ΑΕΚ, όχι απλά τον έκαψαν, αλλά
τον έκαναν κάρβουνο. Έναν ακόμα παίκτη που ο Κωστένογλου έχει βγάλει στον τάκο
χωρίς καν να είναι Πορτογάλος, είναι ο Ιταλός Βέρντε. Τι έχει παιχτεί με τον
συγκεκριμένο δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω. Το μόνο που βλέπω είναι ότι μαζί με
Σιμάο και Ζεράλδες τους διακρίνω σαν σε όραμα μπροστά σε γκισέ αεροπορικής
εταιρείας στα Σπάτα (όχι στο προπονητικό) να βγάζουν κάτι σαν εισιτήρια από την
τσέπη τους. Δεν είναι καθαρή η ατμόσφαιρα και μου παρεμποδίζει την ορατότητα
αλλά σα να ξεχωρίζω και έναν Βέλγο κοντά τους. Για να δω. Ελληνοβέλγος μου
μοιάζει. Α, ρε Κλωναρίδη. Πολύ κρίμα. Η άλλη περίπτωση που διχάζει τον κόσμο είναι
ο Αλμπάνης. Δώστε του ευκαιρίες, φωνάζανε όλοι. Τις πήρε. Κάποιες φορές έδειξε
πράγματα και κάποιες άλλες εξαφανίστηκε. Όπως χτες που το παιχνίδι ήταν
κρίσιμο. Κάτι μου λέει πως για πολλούς η φετινή χρονιά θα είναι χρονιά κρίσεως.
Στο ναό μέτριοι και τριτοδεύτεροι δεν θα είναι πρέπον να μπουν. Ίσως πρέπει να δούμε περισσότερο κι αυτόν τον Ντέλετιτς που δεν είχε πάρει μέχρι χτες τις ευκαιρίες που δικαιούται και ενώ πριν από ένα μήνα τον προόριζαν για δανεικό στη Λαμία! Ο Γιακουμάκης
κλείνει την αναφορά μας σε πρόσωπα που αξίζει να ασχοληθούμε. Δεν πείθει τον
Κωστένογλου γι' αυτό και προτιμάει τον Αλμπάνη για παρτενέρ του Λιβάγια, αφού
δεν μπορεί να έχει τον Ολιβέιρα, παρόλο που ο Κρητικός έχει τελείως διαφορετικά
χαρακτηριστικά. Δύσκολα, πολύ δύσκολα τα πράγματα. Η ΑΕΚ -και εδώ- δεν πήγε σε
ορθολογικές λύσεις κατά την περασμένη μεταγραφική περίοδο. Ένα εξτρέμ ξυράφι
δηλαδή και ένα δεύτερο φορ περιοχής για αναπληρωματικό του Ολιβέιρα τους είχε
ανάγκη και έπρεπε να τους έχει σε υψηλή προτεραιότητα.
