Τον Τραϊανό
Δέλλα τον σέβομαι, τον τιμώ και τον συμπαθώ. Τόσο σαν άνθρωπο όσο και σαν
παίκτη αλλά και σαν προπονητή στη μικρή μέχρι στιγμής καριέρα που έχει αρχίσει
να χτίζει. Θεωρώ ότι έχει ένα κυρίως ελάττωμα. Είναι πολύ καλό παιδί. Ξέρει να τιμάει
αυτούς που του έχουν σταθεί και δεν μπορεί με τίποτα να αισθανθεί ότι αδικεί
κάποιον.
Την καριέρα
του την ξεκίνησε σαν προπονητής στηριζόμενος σε κάποιους συγκεκριμένους παίκτες
που ήταν δίπλα του στα δύσκολα και έβαλαν πλάτη για να περάσουν μαζί τις κακοτράχαλες
ανηφοριές της Γ' και της Β' κατηγορίας και να φέρουν την ΑΕΚ με μια ανάσα στη
Σούπερ Λιγκ. Τον Πλατέλλα, τον Μπρέσεβιτς, τον Ντακόλ, τον Τσουμάγκα, τον
Γεωργέα, τον Βούρα, τον Ρόβα στην αρχή και μετά τον Αραβίδη, τον Μπαρμπόσα, τον
Μάνταλο, τον Σοϊλέδη, τον Μπακάκη, τον Κολοβέτσιο, τον Λαμπρόπουλο και τους άλλους.
Με αυτούς ειδικά
που έβγαλαν τη δύσκολη χρονιά της Β' κατηγορίας έχτισε τον κορμό της ΑΕΚ που
ανέβηκε πανηγυρικά στη Σούπερ Λιγκ. Και επειδή ο Δέλλας ξέρει να εκτιμάει και
να μην αδειάζει στην πρώτη ευκαιρία τους συνεργάτες του, έχει περιέλθει τώρα
στη δύσκολη θέση να προσπαθεί να χωρέσει όσους περισσότερους παίκτες από εκείνη
την ομάδα μπορεί στην ΑΕΚ της Α' κατηγορίας.
Η ΑΕΚ όμως το
καλοκαίρι έφερε 10 νέους παίκτες που με την είσοδό τους στην ομάδα θα έκαναν τη
διαφορά και θα την εκτόξευαν αγωνιστικά με σκοπό τη διεκδίκηση του
πρωταθλήματος. Κάποιοι παίκτες από την παλιά φουρνιά δεδομένα δεν διαθέτουν την
ίδια ποιότητα με τους καινούριους και μοιραία πρέπει να περάσουν σε δεύτερη
μοίρα. Μπορούν να προσφέρουν και πάλι, άλλωστε γι' αυτό επιλέχτηκαν να
συνεχίσουν στην ομάδα, όμως με διαφορετικό χρόνο συμμετοχής και ίσως σε πιο
δευτερεύοντες ρόλους.
Πιο
συγκεκριμένα ο Πλατέλλας, ο Μπαρμπόσα και ο Αραβίδης, ίσως θα πρέπει να
έρχονται από τον πάγκο και να βοηθάνε την προσπάθεια της ομάδας. Βέβαια η ΑΕΚ
δεν ενισχύθηκε στις πτέρυγες και κακώς που δεν έγινε κάτι τέτοιο, οπότε θα
υπάρξουν και παιχνίδια που θα ξεκινάνε σαν βασικοί. Όταν όμως έχει ο προπονητής
να διαχειριστεί τόσο και τέτοιο υλικό και πρέπει να βρει τον τρόπο να χωρέσει
στην εντεκάδα παίκτες όπως ο Μπουονανότε, ο Βάργκας, ο Μάνταλος, ο Σιμόες, ο
Γιόχανσον και ο Τζιμπούρ, όταν με το καλό επανέλθει, είναι εύλογο να καταλάβει
ότι όλους μαζί συν τους τρεις προαναφερόμενους δεν γίνεται να τους χρησιμοποιεί
ταυτόχρονα.
Το μεγαλύτερο
κακό είναι ότι και οι ίδιοι οι παίκτες μπερδεύονται, δεν έχουν διακριτούς
ρόλους, δε νιώθουν πολύτιμοι και η ζημιά που γίνεται είναι μεγαλύτερη αφού και
η ψυχολογία τους πέφτει και η ομάδα δεν καταφέρνει να αποκτήσει ομοιογένεια.
Μετά και την
αποκατάσταση του Μπακάκη από τον τραυματισμό του η ΑΕΚ αποκτάει άλλη μία λύση
για τη δεξιά της πλευρά όπου μπορούν κάλλιστα να παίξουν μαζί με τον Γκάλο όπως
το έκαναν και στον Παναιτωλικό. Αριστερά ο Ντίντακ από την άμυνα και ο Βάργκας
στην επίθεση συνθέτουν ένα ακόμα πλάγιο δίδυμο. Στα αμυντικά χαφ έχουν
κουμπώσει και θεωρούνται αμετακίνητοι ο Γιόχανσον με τον Σιμόες. Απομένουν δυο
θέσεις. Εκείνη του επιτελικού χαφ όπου δεσπόζει ο Μπουονανότε και ακολουθεί η
θέση του σέντερ φορ την οποία με την επάνοδό του έχει καπαρώσει ο Τζιμπούρ. Στο
κέντρο της άμυνας προτεραιότητα έχουν οι Κολβέτσιος και Τζανετόπουλος και
τερματοφύλακας ο Μπαρόχα. Τι έχουμε μέχρι εδώ;
Μας περισσεύει
ένας παικταράς που μοιάζει αδιανόητο να μείνει εκτός εντεκάδας. Ο Μάνταλος.
Περισσεύουν επίσης ο Πλατέλλας, ο Μπαρμπόσα και ο Αραβίδης. Και άντε και τον
Μάνταλο τον χωράς με κάποια αλχημεία όπως να τον βάλεις δεύτερο αμυντικό χαφ
αφήνοντας έξω σε κάποια παιχνίδια τον Σιμόες ή κρατώντας τον Βάργκας έξω,
βάζοντας αριστερά τον Μπουονανότε και περνώντας επιτελικό τον Μάνταλο. Τους άλλους
τρεις όμως πού τους χωράς; Μόνο σαν αλλαγές και ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε
παιχνιδιού μπορούν να παίζουν οι Πλατέλλας, Μπαρμπόσα και Αραβίδης. Όλοι μαζί
πολύ απλά ΔΕΝ χωράνε!
Αλλαγές θα
αποτελούν και οι Ανέστης, Λαμπρόπουλος, Άρθο και Σοϊλέδης για την άμυνα καθώς
και ο Κρισάντους για τη θέση του σέντερ φορ και πίσω από τα βασικά αμυντικά χαφ θα έρχονται οι Κορδέρο και Ανάκογλου, ενώ εντεκάδα δεν πρόκειται να δουν
ούτε με το μακαρόνι οι Γροντής, Βασιλαντωνόπουλος, Ανδρεόπουλος, Πεταυράκης, Φαγέ, Βούρας,
Σβάρνας, Μπρέσεβιτς (όταν με το καλό αποθεραπευτεί), Π. Ντούνης και φυσικά οι
πιτσιρικάδες που έγιναν επαγγελματίες και κυρίως ο Κυριαζής και ο Βλαχομήτρος.
Αυτά…
