ΑΕΚ-Απόλλων 2-1

(play off)

Όταν η ΑΕΚ, παίζοντας τρεις φορές μέσα σε μία σεζόν με μια ομάδα σαν τον Απόλλωνα (που δεν είναι και τίποτα φοβερό), τα βρίσκει μπαστούνια και τις τρεις φορές, κάτι δεν πάει καλά με την ίδια. Δεν δικαιούται εν ολίγοις να ομιλεί για επιστροφές και τα ρέστα και να απειλεί ότι έρχεται για να σαρώσει και να διεκδικήσει εκείνα που της ανήκουν. Τίποτα δεν της ανήκει. Κανέναν δεν τρομάζει και απλά θυμίζει θηρίο χωρίς δόντια που τριγυρίζει ακίνδυνο μέσα στο δάσος.

Έχουμε επισημάνει ήδη τις παθογένειες και τις αδυναμίες που εμφανίζει το ρόστερ της ομάδας, το οποίο μπορεί να ήταν σχετικά καλό για την αποστολή που είχε να περάσει με μια ανάσα από Γ' και από Β' κατηγορία, όμως δεν μπορεί να αποτελέσει σε καμιά περίπτωση το αντίπαλο δέος για τις δυνατές ομάδες της Σούπερ Λιγκ και πολύ περισσότερο για τον Ολυμπιακό.

Είναι πασιφανές ότι έχουμε φτάσει στη μεγάλη ώρα της κρίσεως. Κι αυτή η κρίση τους αφορά όλους. Παίκτες, προπονητή και διοίκηση. Πολύ περισσότερο την τελευταία, αφού τώρα ήρθε η ώρα που θα πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη και να αποδείξει ότι τα ψέματα τελείωσαν και η ΑΕΚ επέστρεψε για να επιβληθεί και όχι απλά για να συμμετάσχει στο νέο πρωτάθλημα. Μέχρι σήμερα καλά την έβγαλε με τα μικρά και οικονομικά συμβόλαια και τους ελεύθερους παίκτες της αγοράς. Από εδώ και πέρα πρέπει να ξέρει πως ό,τι πληρώνει θα παίρνει. Συμβιβασμοί και αγορές από το πανέρι τώρα πια απαγορεύονται.

Και γίνονται ακόμα πιο ζόρικα τα πράγματα επειδή ήρθε ταυτόχρονα και η ώρα που θα πρέπει να αρχίσει να πέφτει ρευστό και για το γήπεδο, του οποίου τα έργα δεν γίνεται να καθυστερήσουν άλλο. Άρα, με δυο λόγια, αυτή είναι η ώρα της κρίσεως για τη διοίκηση. Για τους παίκτες, νομίζω πως ό,τι ήταν να κριθεί κρίθηκε ήδη. Τέλος, για τον προπονητή, η κρίση δεν σταματάει ούτε στιγμή, όμως ο Δέλλας, σ' αυτά τα τρία μέχρι τώρα ματς των πλέι οφ, δεν πρέπει να διάγει και τις καλύτερες μέρες του στην ΑΕΚ.

Στο σημερινό παιχνίδι η ΑΕΚ, αντί να βελτιωθεί σε σχέση με τους αγώνες στο Καυτατζόγλειο και στο ΟΑΚΑ με την Παναχαϊκή, εμφανίστηκε ακόμα χειρότερη και πιο εγκλωβισμένη από ποτέ. Τίποτα δεν της έβγαινε και είναι χαρακτηριστικό ότι το πρώτο σουτ προς την αντίπαλη εστία το έκανε μόλις στο 33'! Και μπορεί μέχρι τη λήξη του πρώτου μέρους να έχασε μια-δυο μικροευκαιρίες, αλλά σε γενικές γραμμές η ομάδα ήταν σκέτη απογοήτευση.

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με… παγωμάρα από το γκολ που δέχτηκε η ΑΕΚ και από εκεί και πέρα ζήσαμε ένα δράμα μέχρι να ακουστεί το τελευταίο σφύριγμα της λήξης και αφού είχε μεσολαβήσει η ισοφάριση του Μπαρμπόσα αλλά και το νικητήριο γκολ του Σοϊλέδη στο 90φεύγα. Ακόμα όμως και μετά την ισοφάριση της ΑΕΚ, ο Απόλλωνας ήταν εκείνος που έφτασε πιο κοντά στο 1-2, όταν σουτ του Ανγκούλο σταμάτησε στο κάθετο δοκάρι του εμβρόντητου Ανέστη. Στο Καυτατζόγλειο πλήρωσε ένα παιδαριώδες λάθος του Ανάκογλου που της στοίχισε την ήττα και τους τρεις βαθμούς. Σήμερα, ένα παρόμοιο λάθος, αυτή τη φορά του Σοϊλέδη, της στοίχισε το γκολ που δέχτηκε μόλις στο 47' και που παραλίγο να αποβεί μοιραίο για μία ακόμα ήττα, αυτή τη φορά μέσα στο γήπεδό της. Λάθη απαράδεκτα για παίκτες που παίζουν σε μεγάλες ομάδες που θέλουν να πρωταγωνιστούν. Να μη παραλείψω να αναφέρω και την αστεία αντίδραση του Ανέστη στη φάση του γκολ. Από την κωμωδία στο δράμα θα την χαρακτήριζα την αντίδρασή του. Συγκεκριμένα, με λάθος γύρισμα ο Σοϊλέδης τροφοδότησε τον Μπαμ Μπαμ, ο οποίος έκανε την κάθετη πάσα στον Ανγκούλο, αυτός πέρασε τον Ανέστη και με πλασέ άνοιξε το σκορ για την ομάδα του. Προσωπικά θεωρώ την ΑΕΚ πολύ τυχερή σήμερα. Τυχερή επειδή έπαιζε με τον Απόλλωνα. Μια ομάδα πολύ λίγη για να εκμεταλλευτεί τα αδύνατα σημεία μιας κάκιστης αντιπάλου. Αν ήταν άλλος ο αντίπαλος και χτυπούσε στις αντεπιθέσεις σήμερα στο ΟΑΚΑ θα είχαμε τραγωδία.

Αμέσως μετά το γκολ που δέχτηκε η ΑΕΚ απέκτησε μια ανούσια κατοχή της μπάλας όμως οι παίκτες της δεν είχαν καθαρό μυαλό στην τελική προσπάθεια. Ώσπου, στο 61', μία προσωπική ενέργεια του Αραβίδη από τα άκρα, ήταν ικανή να φέρει το ματς στα ίσια. Ο Άραβας έκανε την ντρίπλα από αριστερά, έδωσε παράλληλη πάσα στον Κρισάντους ο οποίος με προβολή έστειλε τη μπάλα στα πόδια του Ταΐρη και στην επαναφορά ο Μπαρμπόσα με δυνατό σουτ, ισοφάρισε για την ΑΕΚ. Ακολούθησε στο 68' η φάση με το δοκάρι του Ανγκούλο για τον Απόλλωνα και από εκεί και πέρα η ΑΕΚ ανέλαβε την πρωτοβουλία των κινήσεων και έκλεισε τον Απόλλωνα στα καρέ του. Στο 72' ο Μπακάκης με διαγώνιο σουτ ανάγκασε τον γκολκίπερ του Απόλλωνα να διώξει πολύ δύσκολα και στη συνέχεια, στο 75' σε σουτ του Αραβίδη, ο Ταΐρης εκτινάχθηκε εκπληκτικά και έδιωξε σε κόρνερ. Από το κόρνερ που προέκυψε, ο Κρισάντους είχε την ευκαιρία να πετύχει ένα εύκολο γκολ, όμως από τη μικρή περιοχή δεν κατάφερε να πλασάρει σωστά. Η ΑΕΚ ανέβηκε κι άλλο στο τελευταίο τέταρτο και σ' αυτό συντέλεσαν δύο πράγματα. Πρώτον η κούραση του Απόλλωνα που έγινε εμφανής ακόμα και στην αδυναμία των παικτών του να κουβαλήσουν σωστά για λίγα μέτρα τη μπάλα και δεύτερον στην κίνηση του Δέλλα να περάσει τον Ντούνη στη θέση του Ανάκογλου. Η πίεση αυξήθηκε και οδήγησε στη φάση του 90', όπου ο Σοϊλέδης πραγματοποίησε από δεξιά μια σέντρα με μπόλικο φάλτσο στη μπάλα και εκείνη, αφού διέγραψε μια παράξενη τροχιά, πούλησε τον μέχρι εκείνη τη στιγμή άριστο Ταΐρη και κατέληξε στο δεξιό του παράθυρο λύνοντας ταυτόχρονα τον γόρδιο δεσμό της ΑΕΚ και χαρίζοντάς της εντελώς απρόσμενα τρεις βαθμούς, τους δύο από τους οποίους όλοι είχαν αρχίσει ήδη να τους κλαίνε.

Από τα κουλά του ματς τα 4.273 εισιτήρια με τους αντίστοιχα 10.000 φίλαθλους στο γήπεδο.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο νέο υπέρλαμπρο πουλέν της παράγκας, τον ανεκδιήγητο διαιτητή Λαμπρόπουλο, ο οποίος μετά από το ρεσιτάλ που είχε δώσει μέσα στο Καραϊσκάκης στο 1-1 του κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, ήρθε σήμερα στο ΟΑΚΑ τσαμπουκαλεμένος για να αποδείξει στα αφεντικά του πόσο σκληρό καρύδι είναι και ότι δεν μασάει από όσα και να του προσάπτουν. Και ως ένα σημείο την πέτυχε την αποστολή του, αφού στο 21' αρνήθηκε να σφυρίξει καταφανέστατο πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ σε ανατροπή του Μπακάκη μέσα στην περιοχή. Και μπορεί να ανήκω σε εκείνους που δεν τους αρέσει να ψάχνουν δικαιολογίες για την ομάδα τους όταν η ίδια έχει το μαύρο της το χάλι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι υποχρεωμένος να κάνω το άσπρο μαύρο και να βάζω στο απυρόβλητο κάποιον που ήρθε με πρόθεση να δείξει τα καρύδια του κι ας ξέρει καλά ότι δεν διαθέτει τέτοια παρά μόνο πλάτες, όπως οι περισσότεροι από το σινάφι του που γίνονται μάγκες για 90 λεπτά και μετά παραμένουν κότες για ολόκληρες εβδομάδες.

Κριτική σε παίκτες δεν έχει γιατί μετά θα πρέπει να πλακωθώ μόνος μου στα χαστούκια. Μόνο μια λέξη θα γράψω για την απόδοση των περισσοτέρων. Φασκελοκουκούλωστα!
 

AEK: Ανέστης, Μπακάκης, Κολοβέτσιος, Λαμπρόπουλος (46' Κρισάντους), Σοϊλέδης, Γιόχανσον, Τζανετόπουλος, Πλατέλλας (75' Ζόριτς) , Ανάκογλου (84' Ντούνης), Μπαρμπόσα, Αραβίδης.

Απόλλων Σμύρνης : Ταϊρης, Βασιλαντωνόπουλος, Κύργιας, Ψιανός, Γκόλιας, Κοτσώνης, Λαγός (79' Ηρακλής), Σουάνης (69' Τζιώρας), Μπαμ Μπαμ, Άρσιτς, Ανγκούλο (85' Λίτσης).