Σε ζούγκλα αλλά σαν γατάκι

Σε ζούγκλα έπαιξε μεν η ΑΕΚ αλλά και η ίδια δεν ήταν και κανένα άγριο θηρίο. Άμα θέλουμε να βρούμε δικαιολογίες να την πέσουμε στους κανίβαλους οπαδούς του Άρη, στους χεσμένους διαιτητές και στον… σκληρό κι αμείλικτο νόμο του Κοντονή, ο οποίος εφαρμόστηκε πειραματικά μία μόνο φορά κι αυτή εναντίον της ΑΕΚ κι από τότε άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε.

 

Η ΑΕΚ ήταν κάκιστη. Τελεία και παύλα. Τα άλλα είναι μασημένα λόγια για γαύρους και για βάζελους. Κι εμείς δεν είμαστε τέτοιοι.

Σε κακή βραδιά οι περισσότεροι παίκτες μας και ο προπονητής. Και πρώτα-πρώτα μια ομάδα σωστά προετοιμασμένη ψυχολογικά για την ατμόσφαιρα που πρόκειται να συναντήσει δεν παθαίνει καθίζηση μετά από την πρώτη τυχούσα διακοπή του αγώνα και στη συνέχεια εμφανίζεται λες και οι παίκτες της είχαν υποστεί εγκεφαλικό. Εκεί είναι που πρέπει να δείξει τα κάκαλά της και να μπει μέσα αντρίκια για να πάρει με τον τσαμπουκά της το ματς.

Όμως πολλά είπαμε. Σημασία έχει ότι η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Για φέτος. Του χρόνου ελπίζουμε όλοι ότι τα πάντα θα είναι διαφορετικά. Κι όταν λέμε τα πάντα εννοούμε τα πάντα.

Για το ονόρε να σημειώσουμε μόνο τα δεκάλεπτα και τις συνθέσεις των ομάδων.

Τα δεκάλεπτα: 19-24, 38-36, 63-50, 79-68.

Άρης (Πρίφτης): Πάσαλιτς 12 (2), Τσιάρας 4, Ριντ 13, Τόμας 7 (1), Χαρίσης 8, Βεζένκοφ 15 (2), Νέιμικ 2, Μούρτος 12 (1), Σίμτσακ 6.

 

ΑΕΚ (Σάκοτα): Ουίλμπεκιν 16 (2), Παπαντωνίου, Ντελινινκάιτις 8, Σάκοτα 19 (1), Κασελάκης, Σαρικόπουλος 3, Αθηναίου 8 (2), Μιλόσεβιτς 2, Μενσά-Μπονσού 8, Ίνγκλις 4.