Ας σοβαρευτούμε
και ας φροντίσουμε να πατάνε τα πόδια μας σταθερά στη γη. Η ΑΕΚ έχει κάνει
άλματα στο μπάσκετ αλλά σαφώς δεν έχει γίνει ακόμα η ομάδα που θα μπορέσει να σπάσει
το μονοπώλιο των δύο αφεντάδων του ελληνικού μπάσκετ. Ακόμα και οι σκέψεις για
τετράδα φέτος παρατραβηγμένες ακούγονται. Μακάρι να τα καταφέρει αλλά φαντάζει
τρομερά δύσκολο. Και εξηγούμαι.
Αυτή τη
στιγμή η ΑΕΚ έχει από πάνω της πέντε ομάδες. Τους παραδοσιακά πρωτοπόρους Παναθηναϊκό-Ολυμπιακό
και το Ρέθυμνο, την Κηφισιά και τον Άρη. Με τον Άρη είναι ισόβαθμη αλλά την
έχει κερδίσει και έχει και ένα ματς λιγότερο που ακόμα κι αν το χάσει θα έχει
ένα βαθμό περισσότερο. Επίσης ο ΠΑΟΚ βρίσκεται ένα βαθμό πίσω της όμως έχει δύο
παιχνίδια λιγότερα και ακόμα κι αν τα χάσει και τα δύο θα βρεθεί κι αυτός με
έναν βαθμό περισσότερο. Στο ίδιο καζάνι βράζει με τον Απόλλωνα Πάτρας και τον
Κολοσσό με τους οποίους ισοβαθμεί αλλά τους έχει κερδίσει και τους δύο και
υπερτερεί στην ισοβαθμία. Από εκεί και πέρα έχει καταφέρει να βάλει πέντε
ομάδες από κάτω της. Τον Πανελευσινιακό, τον ΚΑΟΔ, τα Τρίκαλα, τον Πανιώνιο και
τον Κόροιβο. Από τον Πανελευσινιακό και από τον Κόροιβο να θυμίσω ότι έχει
χάσει. Από τις ομάδες που βρίσκονται από πάνω της έχει κερδίσει μόνο την
Κηφισιά εκτός έδρας.
Αυτά τα στοιχεία πρέπει να μας κάνουν λίγο πιο συγκρατημένους και να μην αφήνουμε τα όνειρά μας να απλωθούν πιο πέρα από το κρεβάτι μας. Προσωπικά θα είμαι πολύ ευχαριστημένος -για φέτος μόνο- να μπούμε στην εξάδα και να αφήσουμε τον Σάκοτα να χτίσει μια ισχυρή ομάδα για του χρόνου. Το πόσο ισχυρή θα εξαρτηθεί από τις προσθήκες που θα γίνουν ακόμα κι από φέτος και φυσικά από τον σχεδιασμό του προσεχούς καλοκαιριού. Και φυσικά για του χρόνου, αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε την τετράδα και να κάνουμε όνειρα για ακόμα πιο ψηλά, γιατί όχι και για πρωτάθλημα, θα πρέπει το χέρι να μπει βαθιά στην τσέπη. Πολύ πιο βαθιά από φέτος…
