Μας την
έσκασε ο Τραϊανός και μπράβο του. Και θα πρέπει να χαιρόμαστε πολύ γι' αυτό. Αν
δεν είχε γίνει έτσι θα έπρεπε εμείς να είμαστε προπονητές στην ΑΕΚ και εκείνος
να έγραφε τις… εκτιμήσεις του. Λέγαμε όλοι, λοιπόν, παραμονή του αγώνα με τον
Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκης, πως η ΑΕΚ έχει μάθει να παίζει από θέση ισχύος με
όλους τους αντιπάλους της και να τους κλείνει στο μισό γήπεδο σφυροκοπώντας τους
από την αρχή μέχρι το τέλος του κάθε αγώνα. Στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, για
πρώτη φορά στα τελευταία δύο χρόνια, η ΑΕΚ θα βρισκόταν στη θέση του
αουτσάιντερ και θα έπρεπε να μάθει μέσα σε ελάχιστες μέρες να αμύνεται και να
περιμένει τον αντίπαλό της. Εκφράζαμε μάλιστα τις αμφιβολίες μας για το κατά
πόσο ήταν έτοιμη να αφομοιώσει ένα τέτοιο πλάνο παιχνιδιού μέσα σε μια
εβδομάδα. Και έρχεται η μέρα του αγώνα και τι κάνει ο Δέλλας και μας αφήνει
όλους σύξυλους και πολύ περισσότερο τον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές του
αντιπάλου του;
Η ΑΕΚ,
σκέφτηκε, είναι αυτή που είναι. Όλοι οι άλλοι θα πρέπει να προσαρμόζουν το
παιχνίδι τους πάνω στο δικό της και όχι το αντίθετο. Η ΑΕΚ είναι μια φύση
επιθετική ομάδα που έχει μάθει δυο χρόνια τώρα να μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο
και να πιάνει τον αντίπαλο από τον λαιμό για να τον πνίξει. Πώς να περιορίσεις
μια τέτοιου χαρακτήρα ομάδα και να την αναγκάσεις να παίξει αμυντικά; Και δίνει
εντολή στους παίκτες του να μπουν στο γήπεδο και να εφαρμόσουν αυτό που ξέρουν
καλύτερα από τον καθένα. Άρπαγμα του αντιπάλου από το λαρύγγι και σφίξιμο μέχρι
οριστικού πνιγμού. Όπως και έγινε. Οι αντίπαλοι περίμεναν μια ομάδα
ταμπουρωμένη μέσα στην περιοχή της να πετάει όπως-όπως τη μπάλα στα περιστέρια
για να κερδίσει χρόνο και αντί αυτού είδαν μια ομάδα να τους κλείνει μέσα στη
δική τους περιοχή και να τους στραγγαλίζει μέχρι το τελευταίο λεπτό.
Και αν δεν
είχαν προνοήσει, τουλάχιστον, να έχουν το κοράκι που τους έδινε τις απαιτούμενες
ανάσες κλείνοντας με ανύπαρκτα φάουλ την ΑΕΚ μέσα στην περιοχή της, θα ήταν
τεράστιο το κάζο που θα πάθαιναν στον Ολυμπιακό. Έχουν όμως τα κόζια, ακόμα και
στις πιο δύσκολες γι' αυτούς συνθήκες, να ξεγλιστράνε και να αποφεύγουν τους διασυρμούς.
Γιατί από διασυρμό γλίτωσαν, πραγματικά. Ο προπονητής του Ολυμπιακού, άσχημα
πληροφορημένος ή θύμα της γενικότερης έπαρσης που επικρατεί στο λιμάνι, πίστεψε
ότι η ΑΕΚ δεν θα αντέξει στον ίδιο ρυθμό μέχρι το τέλος και ότι με την πάροδο
του χρόνου θα ξεφουσκώσει. Όλοι είδαμε την δική του ομάδα να σκάει και να
παίζουν οι παίκτες του με τη γλώσσα έξω και ενώ είχε πραγματοποιήσει από το 46'
τις δύο αλλαγές του και από το 65' και την τρίτη, βάζοντας μάλιστα μέσα τρεις
πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές μήπως και καταφέρει να γυρίσει το αποτέλεσμα. Η
δε ΑΕΚ έκανε την πρώτη αλλαγή της στο 72', την δεύτερη στο 87' και την τρίτη
στο 94'!
Ρεσιτάλ κοουτσαρίσματος
αλλά και ψυχολογικής προετοιμασίας των ποδοσφαιριστών του από τον Τραϊανό Δέλλα
που πήρε δίπλωμα, ταυτότητα και διαβατήριο από τον πολυδιαφημισμένο αντίπαλό
του. Επιτυχημένες στο 100% και οι τρεις του αλλαγές αλλά και το στήσιμο της ομάδας
σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, με έτοιμες λύσεις σε κάθε τακτική κίνηση του
αντιπάλου του. Μεγάλη μαγκιά να επιλέξει στα στόπερ τον Τζανετόπουλο αντί του
πιο έμπειρου και πιο μαθημένου στην πίεση Σαρρή. Έπειτα, αν θέλει ένας προπονητής
να καθιερώσει έναν παίκτη, χωρίς να τον πετάει στα βαθιά πώς θα καταφέρει να
τον ψήσει και να του φορτώσει τις πλάτες με εμπειρίες; Ποιος ξεχνάει τον
Παπασταθόπουλο και το βούτηγμα απευθείας στα βαθιά του Τσάμπιονς Λιγκ από τα 19
του χρόνια;
Ιδιαίτερη
μνεία πρέπει να γίνει και στον Μιλοβάνοβιτς και την τρομερή επιλογή του να
φέρει τον Γιόχανσον στην ΑΕΚ. Ένας πραγματικά σιδερένιος παίκτης που όποιος
αντίπαλος σταθεί άτυχος να πέσει πάνω του έχει την εντύπωση ότι προσέκρουσε σε
βράχο. Αεικίνητος, καλύπτοντας οριζόντια και κάθετα τον χώρο πολλά μέτρα
μακρύτερα από το πεδίο δράσης του, γεμίζει με ασφάλεια την άμυνα και βγάζει με
τον μοναδικό του τρόπο τη μπάλα με ελάχιστες κινήσεις στους επιθετικούς. Η ΑΕΚ
έλυσε ένα χρόνιο πρόβλημά της με την απόκτηση του βιονικού Σουηδού παικταρά.
Στην προοπτική να είχε προχωρήσει στην απόκτηση του Κατσουράνη και να έλυνε όπως-όπως
το πρόβλημά της για κανένα εξάμηνο, με τον Γιόχανσον προχώρησε στην πλέον
αξιόπιστη λύση και για πολλά-πολλά χρόνια.
Το καλό στην
ΑΕΚ είναι ότι ο κάθε παίκτης που έρχεται πέφτει στα χέρια του Δέλλα, ο οποίος,
παρά την απειρία του, είναι ένας τρομερά μεθοδικός και υπομονετικός προπονητής,
που θέλει να φέρει πρώτα τον παίκτη στο επιθυμητό αγωνιστικό επίπεδο και μετά
να του εμπιστευτεί φανέλα βασικού στην ομάδα. Πιο πρόσφατο παράδειγμα ο
Κρισάντους. Θα ήταν μεγάλο λάθος να χρησιμοποιήσει βασικό τον Νιγηριανό στο
Καραϊσκάκης ο προπονητής. Χωρίς στοιχειώδη προετοιμασία με την ΑΕΚ, δίχως να
γνωρίζει το παιχνίδι των συμπαικτών του και με μπόλικη αγωνιστική απραξία το
τελευταίο διάστημα. Κάθε πράγμα στον καιρό του, χωρίς ρίσκο και επιπόλαιες
κινήσεις.
Το ίδιο
ισχύει και με τους τραυματίες ποδοσφαιριστές όπου είναι φανερό ότι ο Δέλλας δεν
ρισκάρει την χρησιμοποίησή τους αν δεν έχει ολοκληρωθεί η πλήρης αποκατάστασή τους.
Γι' αυτό δεν έπαιξε ο Κολοβέτσιος, γι' αυτό είχε αργήσει να επιστρέψει ο
Μπακάκης και ο Μπαρμπόσα και για τον ίδιο λόγο θα αργήσουμε ακόμα να ξαναδούμε
τον Κορδέρο στην εντεκάδα της ΑΕΚ. Στην περίπτωση του Ντακόλ που
χρησιμοποιήθηκε με τα Χανιά, υπήρχε η πλήρης διαβεβαίωση από το ιατρικό τιμ ότι
ήταν έτοιμος κι όμως ο ποδοσφαιριστής έπαθε υποτροπή και θα χρειαστεί να μείνει
κι άλλο εκτός αγωνιστικής δράσης.
Μεγάλα προσόντα
για έναν προπονητή η σύνεση, η υπομονή, η μεθοδικότητα και η εξαντλητική
δουλειά πάνω σε συγκεκριμένες αδυναμίες της ομάδας ή ενός ποδοσφαιριστή
μεμονωμένα. Το μέλλον της ΑΕΚ με τον Τραϊανό Δέλλα στο τιμόνι της προδιαγράφεται
λαμπρό και γεμάτο με επιτυχίες. Και γίνεται αντιληπτή με την πρώτη ματιά η
σπουδαιότητα να διαθέτει μια ομάδα έναν ηγέτη που να κλείνει αυτιά και μάτια στις
σειρήνες του αποπροσανατολισμού και να παίρνει εκείνος τις αποφάσεις σε τόσο
κρίσιμα θέματα όπως η ανάθεση της ομάδας σε έναν προπονητή που αξίζει να τον
τιμήσει με την εμπιστοσύνη του. Όπως έκανε ο Δημήτρης Μελισσανίδης επιλέγοντας
τον Δέλλα για να είναι εκείνος που θα κρατήσει το τιμόνι της ΑΕΚ σε όλον αυτό
τον δύσκολο δρόμο της επιστροφής προς την Ιθάκη της…
