Στο Δ.Σ. της
ΕΠΟ αποφασίστηκε η Ομοσπονδία να ακολουθήσει την εισήγηση του Γιώργου
Καραγκούνη και έτσι ο νέος ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής Ελλάδας θα είναι
ο Σέρχιο Μαρκαριάν.
Ο
Ουρουγουανός τεχνικός θα έχει ως άμεσο συνεργάτη του τον πρώην προπονητή της
ΑΕΚ, Νίκο Κωστένογλου.
Παρότι
υπήρξαν μέλη στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας που προέβαλαν αντιρρήσεις, λόγω της
ηλικίας του, τελικά ο 70χρονος Μαρκαριάν προτιμήθηκε έναντι του Τιμούρ Κετσπάγια
και θα κάνει ντεμπούτο στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Ουγγαρία, στις 29
Μαρτίου, για τα προκριματικά του EURO 2016.
Όσο για τις
απολαβές του, ο Μαρκαριάν θα εισπράξει 300.000 ευρώ τον χρόνο ενώ θα υπάρξει
πριμ σε περίπτωση που καταφέρει να οδηγήσει την Εθνική στα τελικά του EURO
2016. Η άφιξη του Μαρκαριάν στην Ελλάδα αναμένεται μέσα στο Σαββατοκύριακο.
Τι να
κριτικάρεις πια με τόσες αλλοπρόσαλλες αποφάσεις που παίρνει η Ελληνική
Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Το κακό είναι ότι την φαεινή ιδέα της ανάθεσης της Εθνικής
μας ομάδας στον Ουρουγουανό προπονητή, την είχε ο παλαίμαχος Γιώργος
Καραγκούνης. Ένας ποδοσφαιριστής που συνεργάστηκε στο παρελθόν με τον Μαρκαριάν
στον Παναθηναϊκό και που οι κακές γλώσσες λένε ότι τον είχε απολύτως του χεριού
του. Ακόμα και για την επιλογή του δικού μας Νίκου Κωστένογλου για τη θέση του
βοηθού προπονητή, δεν πετάμε τη σκούφια μας από τη χαρά μας. Δικό μας παιδί ο
πάτερ, δεν λέμε, όμως η αγαπημένη όλων των Ελλήνων άξιζε μιας καλύτερης τύχης,
με μεγαλύτερη προοπτική και φρέσκες ιδέες που να συμβάλουν στην αναστύλωση του
εθνικού μας συγκροτήματος, το οποίο η προηγούμενη ηγεσία της ΕΠΟ το άφησε να
απαξιωθεί και να καταρρεύσει.
Και τώρα τι
προσδοκούν με Μαρκαριάν-Κωστένογλου; Τι νομίζουν ότι παντρεύουν; Θα αναστήσουν
την αγωνιστικά πεθαμένη Εθνική μας και θα αποκαταστήσουν την χαμένη αξιοπιστία της;
Ή μήπως θα της δώσουν τη χαριστική βολή που θα την επαναφέρει οριστικά σε
καταστάσεις προ εικοσαετίας, όταν έβγαινε να παίξει στο εξωτερικό και γινόταν
περίγελο της Ευρώπης;
Ο Μαρκαριάν πάντως
ήταν και παραμένει θιασώτης του αμυντικού ποδοσφαίρου. Από αυτή την πλευρά αν
το δει κανείς, φαίνεται να αποφεύγονται οι τρέλες τύπου Ρανιέρι, που νόμιζε ότι
ήρθε στην Ελλάδα να αλλάξει ριζικά την αγωνιστική νοοτροπία των Ελλήνων. Που
σημαίνει ότι θα παραμείνουμε πιστοί στη μοίρα μας να υπηρετούμε ένα φρικτό
αντιποδόσφαιρο, που μόνη του φιλοσοφία έχει να βάλουμε στα κλεφτά ένα γκολ και
μετά να μεταφέρουμε το πούλμαν της ομάδας μπροστά από τα γκολπόστ για να
κλέψουμε το αποτέλεσμα. Ή αλλιώς, αν δεν μπορούμε να κερδίσουμε τουλάχιστον να
μη χάνουμε. Έτσι βέβαια φτάσαμε να κατακτήσουμε το Euro του 2004 και στη συνέχεια να κάνουμε
αξιοπρεπείς πορείες, τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και σε επίπεδο Παγκοσμίου
Κυπέλλου.
Από τον Κετσπάγια, τον Δώνη, τον Τσιώλη, τον Αναστασιάδη, ανθρώπους με φρέσκες ιδέες και όρεξη για δουλειά -ειδικά οι τρεις πρώτοι- βρεθήκαμε στον συνταξιούχο Μαρκαριάν, τον πιο φανατικό λάτρη ενός ξεπερασμένου και αναχρονιστικού ποδοσφαίρου. Μακάρι να
ξαναζήσουμε μεγάλες στιγμές με το εθνικό μας συγκρότημα. Όμως, όταν η φιλοσοφία
που επικρατεί σε εκείνους που ορίζουν τις τύχες του, είναι να βρούμε την πιο
φτηνή λύση, αφού πιαστήκαμε κοροϊδάρες του κερατά και θα πληρώσουμε όσα θα
πάρει ο Μαρκαριάν σε δύο χρόνια, στον Ρανιέρι για τις 21/2 εβδομάδες που παράστησε
τον προπονητή στην Εθνική μας και την καταξεφτίλισε. Με τέτοιο σκεπτικό δεν
γίνεται να αλλάξει κανείς τη μοίρα του. Δεν γίνεται να κάνει βήματα μπροστά και
να διαγράψει τις μαύρες μέρες που έζησε. Αντιθέτως, θα βαδίζει ολοένα και σε
πιο σκοτεινά μονοπάτια και το μέλλον του θα παραμένει αβέβαιο…
