Διάβασα με
προσοχή ολόκληρη τη συνέντευξη του Αλέξη Αλεξίου στο ΑΕΚ 365. Μόνο αν φοράς
παρωπίδες ή είσαι ιδιαίτερα φανατισμένος εναντίον του, για τους δικούς σου
λόγους, δεν θα μπορέσεις να διακρίνεις τη διάθεση από πλευράς του να
ξεκαθαρίσει ένα προς ένα όλα τα ζητήματα που έχουν προκύψει στην Ερασιτεχνική
ΑΕΚ και να φωτίσει κάθε σκοτεινό σημείο, ώστε ο καθένας από εμάς να μπορέσει να
δει καθαρά και με λεπτομέρειες τα προβλήματα, τις αιτίες τους και τον τρόπο που
αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Ειλικρινά δεν
θυμάμαι, στα τόσα χρόνια που ασχολούμαι με την ΑΕΚ, κάποιον παράγοντα να έχει
παραχωρήσει μια τόσο εμπεριστατωμένη συνέντευξη, με τόσες λεπτομέρειες, με
απόλυτους αριθμούς, με εξηγήσεις σε κάθε απορία του δημοσιογράφου, ο οποίος να
σημειωθεί δεν τον χάιδεψε αλλά τον στρίμωξε για τα καλά και με τόσο ξεκάθαρες
θέσεις για όλα τα ζητήματα. Είχαμε συνηθίσει στις αερολογίες και στα άλλα λόγια
ν' αγαπιόμαστε. Δεν θα αναδημοσιεύσω τη συνέντευξη γιατί είναι τεράστια. Όποιος
θέλει μπορεί να μπει στο ΑΕΚ 365 και να την διαβάσει. Θα του φανεί ιδιαίτερα
χρήσιμη πιστεύω για να σχηματίσει τη δική του γνώμη.
Δεν έχω σκοπό
να προχωρήσω στην αγιογραφία του Αλεξίου. Ούτε εγώ το συνηθίζω αλλά ούτε και ο ίδιος
το έχει ανάγκη. Ο καθένας κρίνεται μέσα από τις πράξεις του άλλωστε. Επειδή όμως
κατά καιρούς διάβαζα ένα σωρό απίθανα που του αποδίδονταν, με κυριότερα την
κακή πρόθεση, ακόμα και την διάθεσή του να επωφεληθεί οικονομικά από την ΑΕΚ,
μπορώ να παραδεχτώ ότι ήμουν κι εγώ αρνητικά διακείμενος απέναντί του. Αλλά αν
μισώ ένα πράγμα στον κόσμο αυτό είναι η λασπολογία. Χωρίς στοιχεία, χωρίς
γνώση, να περιλαβαίνουμε έναν άνθρωπο και να τον κάνουμε ρόμπα. Λάθη φυσικά και έκανε και δεν δίστασε να τα παραδεχτεί. Άλλωστε λάθη δεν κάνει μόνο εκείνος που δεν κάνει τίποτα.
Δυστυχώς η
Ερασιτεχνική ΑΕΚ πληρώνει συσσωρευμένες αμαρτίες του παρελθόντος. Και εκτός από αυτό είχε
και την ατυχία να βρεθεί στη συγκυρία που η ποδοσφαιρική ΑΕΚ πέρασε την
περιπέτεια της Γ' και της Β' εθνικής, με ασφαλώς μειωμένα έσοδα, χωρίς δικό της
γήπεδο και συνεπώς και χωρίς τα έσοδα που θα έπρεπε να έχει και η Ερασιτεχνική
από την ΠΑΕ. Η μεγαλύτερη πληγή ίσως να είναι αυτή. Η έλλειψη δικού της γηπέδου.
Από το 2003 που κατεδαφίστηκε ο ναός στη Νέα Φιλαδέλφεια παρατηρείται και η
τεράστια στέρηση εσόδων της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ.
Η κατάσταση
φυσικά και είναι αναστρέψιμη. Το σχέδιο που προβάλλει ο Αλέξης Αλεξίου είναι
και ρεαλιστικό και πραγματοποιήσιμο. Αν όλα πάνε καλά και η ΑΕΚ φτιάξει σε δύο
χρόνια το γήπεδό της και με τη δεδομένη από φέτος επιστροφή της στην Σούπερ
Λιγκ, τα πράγματα θα πάρουν άλλη τροπή και τα έσοδα της ΠΑΕ θα εκτοξευθούν με
αποτέλεσμα να αυξηθούν και τα έσοδα της Ερασιτεχνικής. Παράλληλα θα μειώνονται
διαρκώς, με τον συνετό τρόπο διοίκησης που προτείνει ο Αλεξίου και τα χρέη της.
Σιγά-σιγά θα καθαρίσει με τις αμαρτίες του παρελθόντος που αποτελούν και τον
μεγάλο βραχνά.
Το μοντέλο να
βρεθεί ένας άνθρωπος για κάθε τμήμα της ΑΕΚ είναι επίσης το πιο επιθυμητό. Όμως
τώρα, με το κάθε τμήμα να κουβαλάει τα δικά του χρέη από τα προηγούμενα χρόνια,
μόνο ένας τρελός θα δεχόταν να αναλάβει τέτοιο βάρος. Αν όμως αυτά έχουν
καθαρίσει, δεν θα απαιτείται ένας εκατομμυριούχος για το κάθε τμήμα, αλλά ένας απλός
νοικοκύρης που να καταφέρει να βάλει σε τάξη τα οικονομικά και βασιζόμενος στο
δυνατό brand
name της ΑΕΚ και με μια ορθολογική διαχείριση
να μπορέσει να το εκτοξεύσει. Τότε θα έρθουν και οι χορηγίες και θα αυξηθούν
θεαματικά τα έσοδα.
Μέχρι τότε όμως,
δυστυχώς, θα επέλθει μαρασμός για κάποια από αυτά τα τμήματα. Δεν είναι δυνατόν
να νοικοκυρεύεις και ταυτόχρονα να κάνεις και πρωταθλητισμό. Γι' αυτό και πάντα
ένα οικοδόμημα ξεκινάει από τα γερά θεμέλια. Χτίζεις από κάτω προς τα πάνω.
Ποτέ ανάποδα. Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από εκείνο που έκανε ο Λαζόπουλος στο
χάντμπολ και έφτασε να το τινάξει στον αέρα. Αν κάποιος έχει να προτείνει κάτι καλύτερο δεν έχει παρά να ζητήσει να αναλάβει την Ερασιτεχνική ΑΕΚ και να το εφαρμόσει. Με εγγυήσεις όμως, όχι με λόγια.
Τέλος, θα ήθελα να καταθέσω μια σκέψη μου για τον Αλέξη Αλεξίου. Διάβασα
κάποια λιβελογραφήματα που τον αποκαλούσαν ακόμα και λαμόγιο και τυχοδιώκτη.
Και αναρωτιέμαι. Ένας άνθρωπος που τον εμπιστεύεται μια επιχειρηματική γάτα
όπως ο Δημήτρης Μελισσανίδης, από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την ΑΕΚ και τον
έχει δίπλα του σε όλες τις δύσκολες υποθέσεις και στον οποίο ανέθεσε ακόμα και
τη σύσταση της νέας ΠΑΕ ΑΕΚ και που όλοι ξέρουμε πόσο ξεψαχνίζει τους ανθρώπους
που θα τον πλαισιώσουν σε κάθε επιχειρηματική του δραστηριότητα ο τίγρης, είναι
δυνατόν να είναι λαμόγιο και να λειτουργεί με γνώμονα να βλάψει την ΑΕΚ; Και
έχω κι άλλο. Τον ίδιο άνθρωπο εμπιστεύεται και τον έχει δεξί του χέρι ο επιχειρηματίας
που πέτυχε να αναστήσει το τμήμα μπάσκετ και να ξαναστήσει στο θρόνο της τη
βασίλισσα. Ο Μάκης Αγγελόπουλος. Στον ίδιο άνθρωπο ανάθεσε και τη διάλυση της παλιάς
και τη σύσταση της νέας ΚΑΕ. Και τα κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο, σε πείσμα
όσων προέβλεπαν περιπέτειες για την ΑΕΚ. Λαμβάνοντας υπόψη τα δύο αυτά στοιχεία
αλλά και τον απολογισμό που κατέθεσε από ψυχής και με κάθε λεπτομέρεια στη συγκεκριμένη
συνέντευξη ο Αλέξης Αλεξίου, θα προέτρεπα να μην αφορίζουμε με τόση ευκολία
ανθρώπους που μάχονται για το καλό της ΑΕΚ και να ψάχνουμε καλύτερα τα πράγματα
πριν να βγάλουμε τα όποια συμπεράσματά μας. Άλλωστε εδώ θα είμαστε για να
ελέγχουμε και να κρίνουμε τις πράξεις όσων ασχολούνται με την ομάδα μας, αλλά εδώ
θα πρέπει να είμαστε και για να αποδίδουμε τα εύσημα σε όσους τα δικαιούνται.
Μαγκιά δεν είναι μόνο να σιχτιρίζεις, αλλά όταν πρέπει να μπορείς και να
χειροκροτείς…
